Γυναίκες δημοσιογράφοι σε όλο τον κόσμο γίνονται αποδέκτες προσβολών, απειλών και μηνυμάτων μίσους.

Κι ενώ το ίδιο συμβαίνει και στους άνδρες συναδέλφους τους, σπάνια οι επιθέσεις εναντίον τους είναι τόσο προσωπικές, ξεκάθαρα απειλητικές και συχνά πραγματοποιήσιμες στον αληθινό κόσμο.

«Θα σε βρούμε και θα σε σκοτώσουμε».

Ξενιτεμένη λόγω απειλών

Αυτή την ξεκάθαρη απειλή βρήκε η Νάστια Ζβίκ στο ρωσικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης VKontakte που χρησιμοποιεί.

«Θα σε μαχαιρώσουμε και θα σε θάψουμε», της έγραφε ένας άλλος χρήστης.

Όπως εξηγεί η 26χρονη δημοσιογράφος στο der Spiegel, πριν τα παραπάνω μηνύματα η αστυνομία είχε ψάξει το διαμέρισμα των δύο δωματίων, που μοιράζεται στη Σεβαστούπολη με τους γονείς της, οπότε και της πήραν το κομπιούτερ και το κινητό.

Την προειδοποίησαν μάλιστα ότι αν συνεχίσει να στέλνει μηνύματα στα αγγλικά, όπως αυτό που ανέβασε στο Instagram, μετά την έκρηξη στη γέφυρα της Κριμαίας, το καμάρι του Βλαντιμίρ Πούτιν, θα κατηγορηθεί για εξτρεμισμό και θα καταδικαστεί πολλά χρόνια στη φυλακή.

Η ίδια δηλώνει Ουκρανή με ρίζες από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία.

Το έγκλημα της, όπως το χαρακτηρίζει, είναι ότι γράφει σε μέσα που στέκονται απέναντι στο Κρεμλίνο και τις πολεμικές πολιτικές του, όπως είναι το Medusa, ενώ καταπιάνεται με ευαίσθητα θέματα, όπως είναι ο στιγματισμός της LGBTQ κοινότητας.

Σήμερα για να γλιτώσει τη ζωή της ζει στο μικρό δωμάτιο μιας ταράτσας στη Χαϊδελβέργη.

Η Ζβίκ δεν είναι η μόνη γυναίκα δημοσιογράφος στον κόσμο, της οποίας η ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο.

Απειλές κατά της ζωής τους

Το ίδιο συμβαίνει και στη Μαρία Ρέσσα, συνάδελφο της από τις Φιλιππίνες και βραβευμένη με το Νόμπελ Ειρήνης το 2021, που στην πατρίδα της αποκαλείται ευρέως «πόρνη» και «μάγισσα».

Η Πατρίτσια Ντέβλιν, από τη Βόρεια Ιρλανδία φοβήθηκε όταν ο διώκτης της απείλησε ότι θα βιάσει το γιο της, με αποτέλεσμα να αλλάξει ρεπορτάζ, ενώ η Νάνα Άμα Αγιεμάνγκ Ασάντε που γράφει για τη διαφθορά στη Γκάνα και η αθλητικογράφος Μάριον Ρέιμερς από το Μεξικό έχουν μάθει να ζουν κοιτώντας συνέχεια πίσω από τον ώμο τους.

Σαφώς και τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο τις γυναίκες λειτουργούς της ενημέρωσης.

Τα ίδια συμβαίνουν και στους άνδρες συναδέλφους τους, όταν σχολιάζουν αρνητικά πλούσιους ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας.

Ωστόσο, σύμφωνα με το εκτενές ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού, σπάνια οι επιθέσεις εναντίον τους είναι τόσο προσωπικές και με τέτοιο μέγεθος εχθρότητας, όπως αυτές που αφορούν τις γυναίκες του χώρου.

Το πρόβλημα δεν είναι μια βία που περιορίζεται στο χώρο του Διαδικτύου, αλλά απειλές, βιασμοί και ξυλοδαρμοί που συμβαίνουν στον πραγματικό κόσμο σε γυναίκες δημοσιογράφους, που καταδιώκονται και συλλαμβάνονται από τις αρχές όταν εναντιώνονται στο σύστημα.

Αυτό αναφέρει η Τζούλι Ποζέτι, πρώην ρεπόρτερ του αυστραλιανού δικτύου ABC και σήμερα επικεφαλής του Διεθνούς Κέντρου για τους Δημοσιογράφους (ICFJ) με έδρα την Ουάσιγκτον.

3 στις 4 ζουν με το φόβο

Τα τελευταία χρόνια δουλειά της είναι να καταγράψει και να αναλύσει πως οι γυναίκες δημοσιογράφοι διαπομπεύονται και απειλούνται στο Διαδίκτυο, κάποιες φορές μυστικά, τις περισσότερες ανοιχτά για να το βλέπουν όλοι, και πάντα με στόχο να κρατήσουν από εδώ και πέρα το στόμα τους ερμητικά κλειστό.

Τα αποτελέσματα της έρευνας της σε δείγμα 700 γυναικών δημοσιογράφων από 125 χώρες, και μετά την ανάλυση περισσοτέρων από 2.5 εκατομμυρίων μηνυμάτων σε Facebook και Twitter, που μπορεί κάποιος να διαβάσει στην αναφορά της  UNESCO-ICFJ, είναι  πραγματικά απογοητευτικά.

Τρεις στις τέσσερις γυναίκες δημοσιογράφοι δέχονται ψηφιακές απειλές για τη δουλειά τους και μια στις πέντε έχει απειληθεί με φυσικά βία, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας τους.

Το 37% αυτών των γυναικών δήλωσε ότι πίσω από αυτά τα μηνύματα βρίσκονται πολιτικοί παράγοντες.

Το επίσης δυστυχές είναι ότι το φαινόμενο αυτό βρίσκεται σε άνοδο τα τελευταία χρόνια, καθώς οι απειλές γίνονται πιο εκλεπτυσμένες και πραγματοποιούνται συχνότερα στον πραγματικό κόσμο, αφήνοντας πίσω τους αληθινά θύματα.

Headlines