Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί φέτος στο θέατρο Πόρτα το σουρεαλιστικό θρίλερ του Άλιστερ ΜακΝτάουαλ, που ανέβηκε για πρώτη φορά στο Orange Tree Theatre στο Richmond, το 2014. Ένα έργο που από εκείνη τη στιγμή σε όποια χώρα έχει ανέβει, σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Το ίδιο έγινε και στην Αθήνα. Κατάφερε να ξεχωρίσει και να συγκεντρώσει τα ενθουσιώδη και θερμότατα σχόλια τόσο από το κοινό και όσο και τον Τύπο. Στη σκηνοθεσία συνεργάζεται με τον Sigurdur F3, αποφασίζοντας τη συν- σκηνοθεσία, διότι όπως δηλώνει αυθόρμητα ο ίδιος επιλέγει συνειδητά τη συναλλαγή και τον διάλογο σε όλα τα επίπεδα.

Μιλήστε μας για τη διαδρομή σας ως καλλιτεχνικός διευθυντής στο θέατρο Πόρτα. Ποιες δυσκολίες συναντήσατε και ποιο είναι το όραμα σας;

Η συνεργασία μου με το Θέατρο Πόρτα και την Ξένια Καλογεροπούλου έχει ξεκινήσει σχεδόν ταυτόχρονα με τις πρώτες παρουσίες μου στον θεατρικό χώρο. Δεν άργησε να γίνει πολύ στενή και να εξελίσσεται διαρκώς. Ήδη κάποια χρόνια πριν η Ξένια με το ανοιχτό της μυαλό και την μεγάλη της  και φροντίδα για το μέλλον τον πραγμάτων, μου παραχώρησε την πλήρη καλλιτεχνική διεύθυνση. Βέβαια για πολύ καιρό πριν ήμουν, άτυπα μεν ουσιαστικά δε, ενεργά συμμέτοχος στο κέντρο λήψης αποφάσεων του θεάτρου.

Οπότε η μετάβαση ήρθε μαλακά. Συνδυάστηκε όμως με μια εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης που οδήγησε το θέατρο σε προσωρινό κλείσιμο. Το ξανανοιγμά του, το οποίο και ανέλαβα με πλήρη αναδιάρθρωση, με βρήκε με επείγουσα ανάγκη την διαχείριση ενός σημαντικού οικονομικού χρέους και κυρίως στο κέντρο μιας ηθικο-ψυχολογικής αναστάτωσης από αυτές που πάντα συνοδεύουν τις εποχές ανακατατάξεων.

Το πιο δύσκολο είναι πάντα η συνδιαλλαγή με το έμψυχο στοιχείο, το οποίο βρίσκει πάντα σε αυτόν που αναλαμβάνει την ευθύνη ένα πρόσφορο πεδίο προβολών. Για άλλους είσαι ο «κακός» που «φταις» για όλα, για άλλους είσαι ο «σωτήρας» που θα τους αναλάβει σε όλα τα επίπεδα, για άλλους είσαι η «ευκαιρία» που περίμεναν να αναδειχτούν επιτέλους από την αφάνεια και μόνο πολύ λίγοι έχουν την δυνατότητα να συνδιαλλαγούν μαζί σου σε μια βάση πραγματιστική μεν αλλά ικανή να διατηρήσει ένα βαθμό ρομαντισμού απαραίτητο για τη δουλειά που κάνουμε. Με τους τελευταίους κτίζεις αργά και σταθερά μια νέα πραγματικότητα. Οι υπόλοιποι απλώς προσπερνάνε.

Με ποιο κριτήριο επιλέγετε τα έργα που ανεβάζετε αλλά και τους συνεργάτες σας;

Το τι είναι αυτό που με ενδιαφέρει κάθε φορά ποικίλει. Αυτό που μένει σταθερό μέσες άκρες είναι το κατά πόσο το ανέβασμα του ενίοτε έργου είναι πραγματοποιήσιμο σε επίπεδο παραγωγής, διανομής, χρονικής συγκυρίας όπως επίσης στο κατά πόσο θα μπορέσει να «μιλήσει» δημόσια αντί για μένα. Η δουλειά μας αποτελεί ένα είδος δημοσίου βήματος και πρέπει να ανοίγει πάντα διάλογο σε πολλά επίπεδα.

Πώς κρίνετε τα θεατρικά δρώμενα της Αθήνας, μετά την εσωστρέφεια της πανδημίας;

Στάσιμα όπως και πριν την πανδημία. Άτολμα, αμήχανα, «πολιτικώς ορθά» και νέο-συντηρητικά αλλά πάντα με λαμπρές εξαιρέσεις.

Τι είδους θέατρο σας αντιπροσωπεύει και τι θέλετε να βλέπετε;

Το αντίθετο από τα παραπάνω (οι λαμπρές εξαιρέσεις δηλαδή που διατηρούν την ζωογόνο διάθεση που κουβαλάει από τις ρίζες του η ζωντανή θεατρική πράξη) υπογραμμίζοντας όμως ότι δεν θεωρώ πρωτοτυπία και «πρωτοπορία» την τρολιά, την επι τούτου «εφηβική» πρόκληση και επιθετικότητα , το «ό,τι να ΄ναι» που συχνά προτείνεται ως νέο. Προσωπικά το θεωρώ πολύ ξεπερασμένο.

Προτιμάτε την κωμωδία ή το δράμα;

Συνήθως και τα δύο ταυτόχρονα.

Ποιοι είναι οι λόγοι που έχουν ξεχωρίσει την παράσταση «Ροmona» αυτή τη σεζόν;

Αυτό θα μπορέσω να το διαπιστώσω σίγουρα πιο καθαρά αφ ότου υπάρξει μια ικανή χρονική απόσταση από την παρουσίασή της. Μπορώ σίγουρα να διαπιστώσω όμως ότι είναι μια δουλειά που δεν ακολούθησε κανενός είδους δεδομένες και πολυφορεμένες «συνταγές», ούτε από εμένα ούτε από τους συνεργάτες μου, ενώ ταυτόχρονα  όλοι δουλέψαμε με προσοχή, έντονο ενδιαφέρον, μεράκι, ανοιχτό μυαλό, γνώση μαζί με ρίσκο καθώς και πολλή ώριμη χαρά. Ήταν μια πολύ γόνιμη συνεργασία και προφανώς αυτό παίζει το ρόλο του. Επίσης το έργο από μόνο του προτείνει ένα πολύ ανανεωτικό υλικό.

Γιατί επιλέγετε τη συν- σκηνοθεσία;

Γιατί με ερεθίζει η συναλλαγή και ο διάλογος σε όλα τα επίπεδα.

Ποια είναι η θέση που πήρατε στο κίνημα του ελληνικού #metoo;

Τη θέση του έκπληκτου θεατή που παρακολουθεί την ανθρώπινη ακρότητα σε όλο της το μεγαλείο.

Ποια είναι η γνώμη σας για το ΠΔ 85/2022 που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση;

Έχω δηλώσει τη θέση μου με την παραίτηση μου ως διδάσκων στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Τι θα ζητούσατε σε μια συνάντηση σας με την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη;

Αυτά που (συ)-ζήτησα σε μια προηγούμενη συνάντηση που είχα με την κυρία υπουργό μαζί με άλλους συναδέλφους δεν φάνηκαν να γίνονται ακριβώς αντιληπτά ή δεν τους δόθηκε σημασία…οπότε…δεν ξέρω…το δις εξαμαρτείν… ;

Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο που θέλει να ασχοληθεί με την υποκριτική;

Να είναι σίγουρος για το τι ακριβώς θέλει και για το πόσο έτοιμος είναι να θυσιάσει πολύ σημαντικά κομμάτια του εαυτού του και της ζωής του. Γιατί η εποχή του «γοητεύομαι» κρατάει λίγο στο θέατρο, ενώ η μάχη με το «απογοητεύομαι» είναι σχεδόν καθημερινός αγώνας.

Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια σας;

Προγραμματίζω δύο μεγάλες παραγωγές για την επόμενη χειμερινή σαιζόν. Η πρώτη αποτελεί το «ξαναδιάβασμα» μιας μεγάλης επιτυχίας που παρουσιάστηκε για δύο συνεχή έτη στο Μέγαρο Μουσικής πριν 10 περίπου χρόνια. Πρόκειται για μια διασκευή μου του περίφημου «Νησιού των Θησαυρών» του Ρόμπερτ Λιούις Στήβενσον που αποτελεί το αρχέτυπο της μυθολογίας «Πειρατικών Ιστοριών».

Η παράσταση -στην ξαναδουλεμένη νέα μορφή όπως και στην παλιότερη της- αποτελεί μια πρόταση μουσικής παράστασης για όλη την οικογένεια με ζωντανή μουσική, την οποία ερμηνεύουν οι ίδιοι οι ηθοποιοί του μεγάλου θιάσου, καθώς την διάσημη ιστορία αφηγείται με διαολεμένο κέφι η ροκ μπάντα τα «Κακά Παιδιά» στο θέατρο Πόρτα. Η δεύτερη παραγωγή είναι, μια επίσης πολυπρόσωπη, κλασική κωμωδία- στο Εθνικό Θέατρο αυτή τη φορά- για την οποία δεν μπορώ να πω πολλά πριν ανακοινωθεί επίσημα από το ίδιο το Εθνικό.

Έχετε σκεφτεί κάποια στιγμή να αποσυρθείτε από το θέατρο; Θα σας ενδιέφερε ο κινηματογράφος;

Γύρω στις 2-3 φορές τη μέρα. Ο κινηματογράφος με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Νεότερος ονειρευόμουν κυρίως τον κινηματογράφο και μάλιστα είχα να παρουσιάσω και κάποια δείγματα δουλειάς (π.χ. έχω βραβευτεί με Κρατικό Βραβείο Ντοκυμαντέρ μεγάλου μήκους) αλλά η ζωή τα έφερε αλλιώς…Ποιος ξέρει…μπορεί να αλλάξουν πάλι.

Αγαπημένο σας βιβλίο

Είναι τόσα πολλά…Τυχαία επιλέγω την «Αισθηματική Αγωγή» του Γκυστάβ Φλωμπέρ

Ταξίδι που θέλετε να κάνετε

Δεν έχω παράπονο, έχω ταξιδέψει αρκετά. Παιδί πίστευα ότι θα ταξιδέψω σε όλον τον κόσμο. Τώρα ούτε το πιστεύω φυσικά ούτε και το θέλω. Η έννοια του ταξιδιού έχει αποκτήσει πλέον για μένα έναν πιο εσωτερικό χαρακτήρα και κάπως πιο συνειδητό…οπότε…δεν έχω απάντηση… Θέλω ωραία ταξίδια…αυτά που είναι στην ώρα τους δηλαδή όπου κι αν είναι.

Είστε ευχαριστημένος με τον εαυτό σας για όσα έχετε καταφέρει μέχρι σήμερα;

Είμαι ευχαριστημένος που δεν αγωνιώ να καταμετρήσω πια τι έχω καταφέρει και τι όχι και επίσης που έχω καταφέρει να αποδεχτώ πως δεν μπορώ να είμαι διαρκώς ευχαριστημένος.

Πληροφορίες παράστασης

Μετάφραση: Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνοθεσία: Sigurdur F3, Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικά-Κοστούμιια-Προβολές: Βασίλης Παπατσαρούχας

Μουσική: Δημήτρης Παπατσαρούχας

Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος

Σχεδιασμός ήχου: Λευτέρης Δούρος

Βοηθός σκηνοθέτη: Παύλος Παυλίδης

Επιμέλεια κίνησης: Αυγουστίνος Κούμουλος

Κατασκευή κοστουμιών: Όλγα Εβσέεβα

Ειδικές κατασκευές: Δήμητρα Καίσαρη

Γραφιστική επιμέλεια: Χρυσούλα Κοροβέση-Μάριος Γαμπιεράκης (Mavra Gidia)

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας

Φωτογραφία αφίσας: Γεράσιμος Μαυρομμάτης

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Στεφανία Ζώρα, Σίμος Κακάλας, Ειρήνη Μακρή, Αναστασία Στυλιανίδη, Άλκης Μπακογιάννης, Γιώργος Παπαπαύλου, Φώτης Στρατηγός

Κατάλληλο για 16+

Μέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη έως Σάββατο 21:00 και Κυριακή 19:00

Διάρκεια: 100 λεπτά

Εισιτήρια

Πέμπτη & Παρασκευή:
Κανονικό: 20 € / Φοιτητικό, Ανέργων, ΑμεΑ: 15 € /
Ομαδικές κρατήσεις (15+ άτομα): 15 € – Πληροφορίες στο ταμείο του θεάτρου

Σάββατο & Κυριακή:
Κανονικό: 22 € / Φοιτητικό, Ανέργων, ΑμεΑ: 18 € /
Ομαδικές κρατήσεις (15+ άτομα): 18 – Πληροφορίες στο ταμείο του θεάτρου

Προσφορά εισιτηρίων : φοιτητικό εισιτήριο για νέους έως και 30 ετών και κατοίκους περιοχής (Αμπελόκηποι, Ιλίσια, Γουδί και Ζωγράφου)

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/pomona/

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Θέατρο Πόρτα
Μεσογείων 59, 115 26, Αθήνα
Τηλ.: 210 77 11 333

Ανανεωμένος ιστότοπος: www.porta-theatre.gr

Headlines