Κλειστό κύκλωμα καταγράφει την αιματηρή επίθεση στο Τελ Αβίβ – Αποκλειστικά στο in τα ντοκιμαντέρ του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Μόλις δύο εβδομάδες απομένουν για την έναρξη του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το οποίο θα μετατρέψει την συμπρωτεύουσα σε παγκόσμια πρωτεύουσα του κινηματογράφου και θα προσελκύσει λάτρεις των ντοκιμαντέρ από ολόκληρο τον κόσμο.

Όσοι βρεθούν στην Θεσσαλονίκη από τις 2 έως τις 12 Μαρτίου θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν βραβευμένα ντοκιμαντέρ από ολόκληρο τον κόσμο, παγκόσμιες πρεμιέρες, αλλά και πολύ ενδιαφέροντα αφιερώματα.

Σήμερα, το in σας παρουσιάζει αποκλειστικά ένα από τα πιο ιδιαίτερα ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Πρόκειται για το «Κλειστό κύκλωμα» (Closed Circuit), το οποίο καταγράφει την επίθεση σε αγορά του Τελ Αβίβ το 2016. Η ιδιαιτερότητα του εν λόγω ντοκιμαντέρ είναι πως αποτελείται εξ ολοκλήρου από βίντεο από τις κάμερες ασφαλείας της περιοχής.

Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ – θρίλερ, στο οποίο δεν υπάρχει σενάριο, ούτε ηθοποιοί. Το σενάριο το έγραψαν δύο Παλαιστίνιοι ένα βράδυ Τετάρτης τον Ιούνιο του 2016 και οι ηθοποιοί είναι οι ανυποψίαστοι πολίτες που δεν μπορούσαν με τίποτα να φανταστούν όσα θα ζούσαν εκείνο το βράδυ.

Κλειστό κύκλωμα / Closed Circuit

Δύο άνδρες κάθονται σε ένα πολυσύχναστο καφέ στο Τελ Αβίβ. Λίγες στιγμές αργότερα, ανοίγουν πυρ εναντίον των σοκαρισμένων θαμώνων γύρω τους. Ένας από αυτούς αντεπιτίθεται. Άλλοι τρέπονται σε φυγή. Κανείς δεν δραπετεύει αλώβητος.

Το Κλειστό κύκλωμα καταγράφει την περιβόητη τρομοκρατική επίθεση στην αγορά της Σαρόνα, με ακατέργαστο υλικό από κάμερες ασφαλείας και καθηλωτικές συνεντεύξεις με τους επιζώντες: ένας πατέρας που διακόπτει μαζί με την οικογένειά του τη νηστεία του Ραμαζανίου, ένας αστυνομικός που διασώζει εν αγνοία του έναν από τους διαφυγόντες τρομοκράτες, ένα κορίτσι που γλυτώνει αλλά χάνει τον πατέρα της και εργαζόμενοι στο εστιατόριο, Άραβες και Ισραηλινοί, των οποίων οι ζωές αλλάζουν δια παντός μετά από το αιφνιδιαστικό συναπάντημα με τον θάνατο.

Ένα διαρκές τραύμα…

Μια καίρια ματιά πάνω στη σύνθετη Ισραηλινή πραγματικότητα και στο διαρκές τραύμα όσων ήταν παρόντες.

«Με κάθε νέο ξέσπασμα στην επιδημία της ένοπλης βίας, μένουμε να αναρωτιόμαστε: τι θα κάναμε εάν μια μαζική ένοπλη επίθεση ξεσπούσε εκεί που βρισκόμαστε; Η κινηματογραφίστρια Tal Inbar μας βοηθάει να συλλάβουμε το αδιανόητο, συνυφαίνοντας επιδέξια ακατέργαστα πλάνα από κάμερες κλειστού κυκλώματος στην περιβόητη τρομοκρατική επίθεση στην αγορά της Σαρόνα το 2016 με τις σημερινές αναμνήσεις των Αράβων και Ισραηλινών επιζώντων του γεγονότος. Το αποτέλεσμα είναι μια συνταρακτική κινηματογραφική αναμέτρηση με το τραύμα». (Jaie Laplante)

«Πρέπει να υπάρχει μια ιστορία εδώ»

Το 2017, έψαχνα έμπνευση για την τελική μου εργασία στη Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Sam Spiegel. Στο πλαίσιο της διαδικασίας, πήγα με τον πατέρα μου σε ένα βιβλιοπωλείο στην αγορά Sarona, ένα δημοφιλές εμπορικό κέντρο στο Τελ Αβίβ, θα πει η σκηνοθέτης Ταλ Ιμπάρ.

Παρόλο που ήταν η πρώτη μου φορά εκεί, ένιωσα αυτή την παράξενη αίσθηση οικειότητας. Σύντομα κατάλαβα το γιατί: όλα τα κομμάτια από τα βίντεο που είχα δει στις ειδήσεις και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την τρομοκρατική επίθεση που είχε συμβεί εκεί ένα χρόνο νωρίτερα. Το μοιράστηκα με τον πατέρα μου.

«Πρέπει να υπάρχει μια ιστορία εδώ», είπε. Τότε, παρατήρησα πόσες κάμερες ασφαλείας υπήρχαν γύρω μου. Είχε δίκιο.

Σκέφτηκα να γράψω ένα σενάριο βασισμένο στην τραγική επίθεση που έλαβε χώρα στις 8 Ιουνίου 2016. Εκείνη την ημέρα, δύο άνδρες ντυμένοι με κοστούμια κάθισαν στο καφέ Max Brenner. Αφού παρήγγειλαν ποτά και επιδόρπια, έβγαλαν αυτοσχέδια τουφέκια και άρχισαν να πυροβολούν το σοκαρισμένο πλήθος, σκοτώνοντας τέσσερις ανθρώπους και τραυματίζοντας πολλούς άλλους. Το γεγονός απασχολούσε το μυαλό μου συνεχώς. Βρήκα τον εαυτό μου να ψάχνει βαθύτερα για να προσπαθήσει να το κατανοήσει. Τελικά, κατάφερα να επικοινωνήσω με τον δικηγόρο που ήταν υπεύθυνος για την υπεράσπιση των τρομοκρατών. Μετά από λίγο πηγαινέλα, μοιράστηκε μαζί μου τους φακέλους της αστυνομίας και το υλικό από τις κάμερες ασφαλείας. Έγινε σαφές ότι η πραγματικότητα αποτελούσε μια πολύ πιο συναρπαστική ιστορία από οτιδήποτε θα μπορούσα να σκεφτώ. Τότε ήταν που αποφάσισα ότι η ταινία θα ήταν ντοκιμαντέρ.