Το βιβλίο μιας φωτογράφου είναι το αφιλτράριστο ντοκουμέντο της φυλομετάβασής της
Το φωτογραφικό ντεμπούτο του μοντέλου Charley Dean Sayers αποτυπώνει την επέμβαση επιβεβαίωσης του φύλου της, με τους δικούς της όρους, προσφέροντας μια ωμή και ανελέητα ειλικρινή ιστορία σε ηλικία 18 ετών. «Η τρανς κοινότητα σπάνια έχει το δικαίωμα να είναι αφιλτράριστη».
- Τον απόλυτο εφιάλτη έζησε μαθητής από την Πάτρα σε πενθήμερη - Του έδωσαν ποτό με ούρα και τον χτύπησαν
- Νεκρός ανασύρθηκε από τα συντρίμμια γάλλος υπήκοος στο Βανουάτου μετά τον σεισμό των 7,3 Ρίχτερ
- «Πρέπει να κάνουν δήλωση ότι σέβονται το πολίτευμα» - Οι όροι για να πάρουν την ιθαγένεια οι Γλύξμπουργκ
- Τα ζώδια σήμερα: Το μάτι μου με κοίταγε
Το μοντέλο και καλλιτέχνις Charley Dean Sayers κατανοεί την αναγκαιότητα των αποχρώσεων στο νέο της βιβλίο με τίτλο «17th November». Η συλλογή φωτογραφιών, ιατρικών εντύπων και ημερολογιακών καταχωρίσεων καταγράφει την εμπειρία της από την εγχείρηση αλλαγής φύλου στην Ταϊλάνδη το 2017, προσφέροντας μια ανελέητα ειλικρινή ιστορία της μετάβασης σε ηλικία 18 ετών.
Χωρίς να φοβάται την οδυνηρή πραγματικότητα της μετάβασης, οι αναμνήσεις της αντιστέκονται στον πειρασμό των προβλέψιμων αφηγήσεων ενδυνάμωσης, αναγνωρίζοντας αντίθετα τον πόνο, τον κόπο και το άγχος της μετάβασης. Τα πορτραίτα δείχνουν μια φοβισμένη 18χρονη, ανήσυχη για το γεγονός ότι θα υποβληθεί σε μια απίστευτα επεμβατική χειρουργική επέμβαση, το ημερολόγιό της καταγράφει συναισθήματα τρόμου και ντροπής, οι λεπτομέρειες της διαδικασίας σηματοδοτούν το επώδυνο και συνεχές ταξίδι της ανάρρωσης.
«Η τρανς κοινότητα σπάνια έχει το δικαίωμα να είναι αφιλτράριστη, όταν όλα παρουσιάζονται μέσα από έναν τόσο καθώς πρέπει φακό από όλους τους άλλους» λέει η Sayers. «Ξοδεύουμε τόσο πολύ χρόνο αγωνιζόμενοι απλώς για να έχουμε τα βασικά δικαιώματα και την αυτονομία πάνω στο φύλο και την έκφρασή μας, που όταν τελικά μας παρέχεται υγειονομική περίθαλψη, νιώθεις ότι δεν είχες χρόνο να επεξεργαστείς τι πραγματικά σημαίνει αυτό. Δεν έχεις χρόνο να σταματήσεις και να νιώσεις τις διεργασίες που συμβαίνουν στο σώμα σου. Τελικά θα έχει αίσιο τέλος, αλλά είμαι έτοιμη για όλη την αναταραχή που θα ακολουθήσει;».
Δείτε το βίντεο
Φροντίζοντας τα «τραύματα» μητέρας και κόρης
Το βιβλίο είναι το προϊόν ενός ταξιδιού επούλωσης και προβληματισμού τόσο για την ίδια όσο και για τη μητέρα της, την οποία η Sayers περιγράφει ως «φωτεινό παράδειγμα του τι σημαίνει να υποστηρίζεις ένα τρανς παιδί» αφού πέρασε ώρες σε LGBTQ+ chatrooms αναζητώντας συμβουλές από μεγαλύτερες τρανς γυναίκες και στηρίζοντας ακλόνητα την κόρη της σε κάθε βήμα της μετάβασής της.
«Νομίζω ότι ανυπομονούσε για το χειρουργείο όσο κι εγώ» λέει η Sayers. «Ήξερε τι σήμαινε αυτό για μένα όσον αφορά την αυτοπεποίθησή μου και την ευτυχία μου. Κανείς δεν με ξέρει όσο η μαμά μου. Αλλά πέρασε και εκείνη από αυτή τη συναισθηματική διαδικασία. Η χειρουργική επέμβαση δεν επηρεάζει μόνο το άτομο στο οποίο συμβαίνει, επηρεάζει τους πάντες».
Τα πιο συναισθηματικά σημεία του βιβλίου είναι οι ημερολογιακές καταχωρήσεις της μητέρας της Sayers, οι οποίες καταδεικνύουν τα σύνθετα συναισθήματα που ένιωθε ως φροντιστής – ταυτόχρονα ενθουσιασμένη για την κόρη της, αλλά και φοβισμένη για την υγεία και την ευημερία του παιδιού της.
Ο χώρος για τον συναισθηματικό κόσμο των φροντιστών των τρανς ατόμων συχνά αγνοείται, και η Sayers είναι συγκεκριμένη όσο και γενναιόδωρη με τη συμπερίληψή του. Η μητρική τους σχέση βρίσκεται στο επίκεντρο του έργου, καθώς πολλές από τις εικόνες του βιβλίου έχουν ληφθεί από τη μητέρα της Sayer, η οποία παρά την μικρή αντίσταση, συμφώνησε να καταγράψει τη διαδικασία.
«Είναι πραγματικά χαρούμενη που το έκανε, αλλά εκείνη τη στιγμή ήταν εξαιρετικά δύσκολο γι’ αυτήν» λέει η ίδια. «Υπήρχαν περιπτώσεις όπου απλώς αρνήθηκε κατηγορηματικά να φωτογραφίσει κάποια από τα πράγματα που περνούσα. Αλλά τώρα συμφωνεί ότι κοιτάζοντας αυτό το βιβλίο και όλο το περιεχόμενο το κάνει πιο εύκολο να το επεξεργαστεί».
Κατανόηση της τρανς υγειονομικής περίθαλψης
Αν και δύσκολη για τη μητέρα της, η Sayers είδε τη διαδικασία τεκμηρίωσης ως κλειδί για την ψυχική προετοιμασία του εαυτού της για τη διαδικασίας της οικειότητας. «Το να βλέπω τη χειρουργική επέμβαση ως έργο τέχνης ήταν σίγουρα ένας μηχανισμός αντιμετώπισης, παρόλο που δεν το έκανα συνειδητά» λέει η Sayers.
Το φωτογραφικό βιβλίο της «17th November» προσπαθεί να περιγράψει μια διαφοροποιημένη κατανόηση της τρανς υγειονομικής περίθαλψης. Η Sayers είναι ξεκάθαρη ότι η εμπειρία της μπορεί να μετρήσει μόνο για τον εαυτό της.
«Το περιεχόμενο αφορά πραγματικά μόνο το σώμα μου και την αλήθεια μου. Είναι τόσο προσωπικό, για κάθε άτομο. Όχι, δύο τρανς άνθρωποι δεν πρόκειται να έχουν ακριβώς τις ίδιες εμπειρίες».
View this post on Instagram
*Με στοιχεία από το anothermag.com
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις