ingr > The Good Life > Culture Live > Ο Μιχάλης Σαράντης εντυπωσιάζει ως «Αίας» ή πώς ένας ηθοποιός κι ένας ζωγράφος δημιουργούν μια ξεχωριστή θεατρική εμπειρία
Αποτελεί αναμφισβήτητα έναν από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του. Ότι κι αν κάνει, είτε είναι κωμωδία στην τηλεόραση, είτε είτε αρχαία τραγωδία στο θέατρο, εκείνος καταφέρνει να ξεχωρίσει.
Ο λόγος για τον Μιχάλη Σαράντη, ο οποίος διανύει μια από τις καλύτερες καλλιτεχνικές περιόδους της καριέρας του.
Αυτό το ταλέντο πρέπει να είχε διακρίνει πριν από 4 χρόνια ο Γιώργος Νανούρης, όταν του ζήτησε να κάνει κάτι πρωτότυπο, κάτι που δεν βλέπουμε πολύ συχνά: να… κατέβει από την σκηνή και να παίξει μόνος όλους τους ρόλους της αρχαία τραγωδίας του Αίαντα, στην πλατεία ενός θεάτρου.
Και που θα βρίσκονταν οι θεατές αφού ο Μιχάλης Σαράντης θα βρισκόταν στην πλατεία; Οι θεατές θα βρίσκονταν πάνω στη σκηνή.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Το 2019, όταν ανέβηκε για πρώτη φορά η παράσταση «Αίας» στο θέατρο Βεάκη, ο Γιώργος Νανούρης δοκίμασε κάτι πολύ ριψοκίνδυνο, «σπάζοντας» τις νόρμες. Τι έκανε; Ανέβασε τους θεατές στη σκηνή και τους έφερε «μια ανάσα» από τον πρωταγωνιστή.
Ο Μιχάλης Σαράντης έπαιζε πότε πάνω στη σκηνή, πότε ανάμεσα στις θέσεις της πλατείας, δημιουργώντας μια πρωτόγνωρη θεατρική εμπειρία για όσους παρακολουθούσαν την παράσταση.
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω εκείνη την παράσταση και ήταν πραγματικά μια πολύ όμορφη ιδέα από τον σκηνοθέτη.
Ωστόσο, όσο περνούσε ο καιρός και η παράσταση γινόταν ολοένα και πιο γνωστή, ήταν αδύνατο οι 30-40 θέσεις που χωρούσαν πάνω στη σκηνή του θεάτρου «Βεάκη» να καλύψουν τη ζήτηση για εισιτήρια που υπήρχε. Έτσι οι θεατές επέστρεψαν στον «φυσικό» χώρο και ο Μιχάλης Σαράντης ανέβηκε και πάλι στη σκηνή.
Δυστυχώς, όσο κι αν ήθελα να μιλήσω για εκείνη την παράσταση του 2019, δεν θα το κάνω, αφού η πρωτόγνωρη συνθήκη που δημιουργούσε ο Γιώργος Νανούρης δεν υφίσταται πια.
Η ιστορία του Αίαντα
Ο Αίας, ο μεγαλύτερος πολεμιστής στο στρατόπεδο των Ελλήνων, δικαιούται τα όπλα του Αχιλλέα μετά το θάνατο του. Όταν αυτά με δολοπλοκία καταλήγουν στον Οδυσσέα, αποφασίζει να εκδικηθεί. Γίνεται όμως έρμαιο της θεάς Αθηνάς και περίγελος του στρατεύματος των Αργείων. Ατιμασμένος και απεγνωσμένος, αυτοκτονεί.
Ένας ηθοποιός, ένας ζωγράφος και πολύ ταλέντο
Πλέον η παράσταση παίζεται στο κατάμεστο θέατρο «Αλκυονίς, με τον Μιχάλη Σαράντη να είναι καθηλωτικός.
Ο 38χρονος ηθοποιός ερμηνεύει και τους εννιά ρόλους της τραγωδίας! Η εναλλαγή της φωνής του, αλλά και της στάσης του σώματός του ανάλογα με τον χαρακτήρα που ερμηνεύει αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το εύρος των υποκριτικών του ικανοτήτων.
Όμως δεν είναι μόνος του πάνω στη σκηνή. Μαζί του βρίσκεται ο ζωγράφος, Απόστολος Χαντζαράς, ο οποίος κατά τη διάρκεια της παράστασης, ενώ ο Μιχάλης Σαράντης παίζει, ζωγραφίζει.
Η αλήθεια είναι ότι στη ζωγραφική δεν είμαι μυημένος, ωστόσο είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα και πόσο όμορφα ζωγραφίζει τα σκίτσα των ρόλων που «εμφανίζονται» εκείνη την ώρα πάνω στη σκηνή. Οι λεπτομέρειες των πορτρέτων του σε κάνουν να δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι αυτά έχουν σχεδιαστεί μέσα σε λίγα μόλις λεπτά.
Αν βάλουμε στην εξίσωση και τα «παιχνίδια» με τους φωτισμούς, σήμα κατατεθέν πλέον του Γιώργου Νανούρη, έχουμε μια πολύ θεατρική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε.
Μια διαχρονική παράσταση…
Το πιο σημαντικό, όμως, πράγμα που καταφέρνει να κάνει ο αποδεδειγμένα ταλαντούχος Γιώργος Νανούρης είναι να πάρει μια αρχαία τραγωδία και με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο και την ιστορία να την απαλλάξει από οποιονδήποτε χωροχρόνο.
Ουσιαστικά δημιούργησε με τον τρόπο του μια παράσταση διαχρονική, που θα μπορούσε να συμβαίνει στο παρελθόν, στο παρόν ή ακόμα και στο μέλλον.
Το μόνο που χρειάζεται είναι ένας ταλαντούχος ηθοποιός, ένας ταλαντούχος ζωγράφος και πολλοί καμβάδες. Τίποτα άλλο. Και ο Γιώργος Νανούρης ήταν τυχερός, γιατί τα βρήκε και τα τρία!
Οι συγγενείς του 27χρονου στην Αμφιλοχία που είχαν ανησυχήσει για την εξαφάνισή του ειδοποίησαν σήμερα το πρωί τις Αρχές και ξεκίνησαν άμεσα οι έρευνες
Αυτόματες κάμερες στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου στη Βραζιλία, αποκαλύπτουν - για πρώτη φορά - στιγμιότυπα από την κοινότητα των Massaco, η οποία ακμάζει παρά τις περιβαλλοντικές απειλές.
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
