Ο Τάκης Χρυσικάκος θα παρουσιάζει από την Παρασκευή 10 Μαρτίου τη θεατρική – μουσική παράσταση με τίτλο «Τα κάτα Μάρκον μια ρεμπέτικη λειτουργία», στο θέατρο Τόπος Αλλού. Μια παράσταση που ερευνά και προβάλει τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες που γέννησαν την παράδοση του Ρεμπέτικου και προσδιόρισαν το ύφος και το ήθος του.

Αφετηρία αποτελούν οι δραματοποιημένες αφηγήσεις δύο από τους κορυφαίους ρεμπέτες, του Μάρκου Βαμβακάρη και του Μιχάλη Γενίτσαρη, από τις αρχές του 20ου αιώνα έως τη δεκαετία του ’60, καθώς και άλλα αντιπροσωπευτικά κείμενα της περιόδου.

Το ταξίδι που ξεκινά από την παλιά Σύρα του Μάρκου

Μέσα από τις μνήμες, τις διηγήσεις και τα τραγούδια τους, ξεκινάμε από την παλιά Σύρα του Μάρκου, για να καταλήξουμε στον Πειραιά της εποχής του Μεσοπολέμου, όπου η σμυρναίικη σχολή παραχωρεί τη θέση της στο πειραιώτικο ρεμπέτικο. Σε μιαν εποχή κρίσιμη και μεταβατική για την Ελλάδα, με τους πρόσφυγες και τους εργάτες του λιμανιού να εξωθούνται στο περιθώριο, παρακολουθούμε τη μύησή τους στον κόσμο της «πιάτσας» και τη γεμάτη πάθος κι ένταση ζωή του ρεμπέτη, με την ιδιαίτερη ιδεολογία, τις αξίες και τα σύμβολά της.

Κύριο μέσο έκφρασης, επικοινωνίας και σύμβολο ταυτότητας αυτού του κόσμου αποτελούν το τραγούδι, η μουσική και ο χορός, μέσα από τα οποία γίνεται και η αντίστοιχη «μύηση» του θεατή στο ύφος και το ήθος του κλασικού Ρεμπέτικου.

Στον θεατρικό μονόλογο ξεδιπλώνονται ανάγλυφα η ξεχωριστή θέση και ο ρόλος των μουσικών ανάμεσα στους μάγκες, η τελετουργία του καφενείου και του τεκέ, η βιωματική σχέση με το μπουζούκι, η σημειολογία του ζεϊμπέκικου, το κυνηγητό από την αστυνομία, η λογοκρισία και οι εκτοπισμοί από τη δικτατορία του Μεταξά, ο ρόλος της δισκογραφίας, η διαφοροποίηση στην επιτέλεση του ρεμπέτικου μετά τον Πόλεμο με την αστικοποίηση και το πέρασμα στους επώνυμους δεξιοτέχνες-σταρ του τραγουδιού.

Πώς αποφασίσατε να ανεβάσετε τη συγκεκριμένη παράσταση;

Ο Λάμπρος μου είχε δώσει πριν από χρόνια, μετά από τη συνεργασία μας στα διηγήματα του Παπαδιαμάντη ένα αρχικό κείμενο, τότε δεν κατάφερα να το ανεβάσω, φέτος τον πήρα τηλέφωνο και του είπα ότι θέλω να γίνει η παράσταση, μου απάντησε ότι διοργανώνει ένα αφιέρωμα στο ρεμπέτικο στο ίδρυμα Κακογιάννη και το έργο αυτό, προσφέρθηκα να συμμετέχω και τότε είδαμε την μεγάλη απήχηση που είχε και αμέσως αποφασίσαμε να ανέβει η παράσταση.

Το κείμενο προέκυψε μετά από έρευνα του Λάμπρου Λιάβα. Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας

Μέσα στην έρευνα του σαν καθηγητής εθνομουσικολογίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών έχει ασχοληθεί πολύ με την παραδοσιακή μουσική και φυσικά με το ρεμπέτικο, μετά από δικές του ενέργειες το ρεμπέτικο πέρασε στην αΰλη πολιτιστική κληρονομιά της Ουνέσκο. Η συνεργασία μας ήταν στα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, έκανε τις μουσικές επιλογές όπως και στον Φιάκα του Μισιτζή.

Ποια είναι η σχέση σας με το ρεμπέτικο τραγούδι;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κοκκινιά, οι αυλές των σπιτιών πλημμύρισαν από ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια, αυτά άκουγαν και γλεντούσαν οι γονείς μου και οι φίλοι τους, εμείς από αντίδραση γίναμε ροκάδες που ήταν και της μόδας, αργότερα στα πρώτα χρόνια μου στο θέατρο τέχνης αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι, ο δρόμος αυτός μας έβγαλε στο Χάραμα με Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου και Μπέλου, σε λαϊκά μαγαζιά στο Αιγάλεω, στην Νίκαια, στην Αγία Βαρβάρα να ακούμε γνήσιους λαϊκούς τραγουδιστές, τους ανθρώπους που ερμηνεύω επί σκηνής τους ξέρω, τους γνώρισα.

Πόσο εύκολο ή όχι είναι για έναν ηθοποιό το είδος του μονολόγου;

Έχω ασχοληθεί πολύ με το συγκεκριμένο είδος, ξεκίνησε από το αμάρτημα της μητρος μου του Βιζυηνού, με τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, με τον καιρό των χρυσανθέμων του Μάνου Ελευθερίου, με την Αναφορά στον Γκρέκο του Καζαντζάκη, με τις Σχέσεις του Δ. Χαριτόπουλου και τώρα με τα Κατά Μάρκον του Λάμπρου Λιάβα.  Το αφηγηματικό θέατρο δίνει την ελευθερία στον θεατή συμμετέχει φτιάχνοντας εικόνες, χαρακτήρες, χώρους ανάλογα τα δικά του βιώματα,  εξάλλου το αφηγηματικό θέατρο είναι παγκόσμια επιρροή.

Ποια είναι η θέση σας για το ΠΔ και τις αντιδράσεις του καλλιτεχνικού κόσμου;

Θεωρώ σωστές τις αντιδράσεις των καλλιτεχνών και επίσης θεωρώ άτοπο που βγήκε τώρα ενώ ήταν χρόνια σε εκκρεμότητα.

Κάποιος ρόλος, συνεργασία ή έργο που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε;

Πάντα με ενδιαφέρει να κάνω έργα σημαντικών συγγραφέων γιατί μέσα από αυτά γνωρίζω τον εαυτό μου και γίνομαι καλύτερος, η παγίδα στον ηθοποιό είναι να ανεβάζει έργα για την ματαιοδοξία και τις φιλοδοξίες του,  επομένως δεν με ενδιαφέρει να παίξω κάποιους ρόλους, αλλά κάποιους σπουδαίους συγγραφείς.

Πληροφορίες παράστασης

Πρεμιέρα Παρασκευή 10 Μαρτίου 

Κάθε Παρασκευή Σαββάτο Κυριακή 8.30μμ

Τοποθεσία:   Θέατρο Τόπος Αλλού, Κεφαλληνίας 17, Κυψέλη

Headlines