Όσοι παρακολουθούν συστηματικά τις δουλειές που φιλοξενεί το θεάτρου του Νέου Κόσμου, γνωρίζουν ότι αποτελεί ένα θέατρο στο οποίο δεν πρόκειται να δουν παράσταση που δεν θα είναι προσεγμένη. Μπορεί να μην τους αρέσει, άλλωστε το γούστο είναι υποκειμενικό, αλλά σίγουρα θα δουν μια πολύ καλά δουλεμένη παράσταση.
Έτσι, δεν ήθελε ιδιαίτερη σκέψη για να αποφασίσω να πάω να δω το «Μπιλ και Λου» το οποίο ανεβαίνει στην κεντρική σκηνή του θεάτρου του Νέου Κόσμου. «Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να μου συμβεί;» σκέφτηκα;
Και που να ήξερα…
Άραγε, πόσα κοινά μπορεί να έχει ένα 8χρονο κορίτσι από την Αυστραλία με έναν 44χρονο άνδρα από τη Νέα Υόρκη; Πολύ περισσότερα από όλα φανταζόμαστε…
Το «Μπιλ και Λου» αποτελεί μια αληθινή ιστορία φιλίας, που επαναδιαπραγματεύεται το «μαζί» και μας αναγκάζει να κάνουμε κάτι που οι περισσότεροι αποφεύγουμε: Να κοιταχτούμε στον καθρέφτη, όχι όμως για να δούμε την εξωτερική μας εμφάνιση, αλλά για να κοιτάξουμε βαθιά μέσα στην ψυχή μας.
Λίγα λόγια για το έργο
Η Λου είναι μια παραμελημένη οκτάχρονη από την Αυστραλία. Η Λου δεν έχει φίλους, ενώ στο σχολείο πέφτει θύμα bullying. Όπως όλα τα παιδιά έχει συνεχώς απορίες.
Η μαμά της της είπε ότι ήταν ατύχημα. «Πώς μπορεί κάποιος που γεννιέται να είναι ατύχημα;» αναρωτιέται. Ο παππούς της της είπε ότι τα μωρά στην Αυστραλία τα βρίσκουν στον πάτο της μπύρας, «άραγε τα μωρά στη Νέα Υόρκη να τα βρίσκουν στα κουτάκια της coca cola;».
Εφόσον ούτε ο πατέρας της, αλλά ούτε η μητέρα της ασχολούνται μαζί της και φίλους δεν έχει, η Λου αποφασίζει να βρει τις απαντήσεις που αναζητά μέσα από έναν τυχαίο άνθρωπο, στην άλλη άκρη του πλανήτη.
Έτσι, θα βρει τυχαία ένα όνομα και μια διεύθυνση στον τηλεφωνικό κατάλογο και θα του στείλει γράμμα.
Αυτό θα φτάσει στον Μπιλ. Έναν άθεο Εβραίο από τη Νέα Υόρκη, υπέρβαρο και με σύνδρομο Άσπεργκερ, ο οποίος είναι διαρκώς μπερδεμένος.
Δυο μοναχικοί άνθρωποι
Κανείς δεν έρχεται στη ζωή για να είναι μόνος του. Είναι αυτή η ανάγκη του Μπιλ και της Λου να βρουν κάποιον που θα «νοιάζεται» για εκείνους που τους «δένει». Η μοναξιά του ενός λειαίνει τη μοναξιά του άλλου.
Ο ένας παίρνει ζωή μέσα από τον άλλο και οι δύο μαζί δημιουργούν έναν φανταστικό κόσμο, ο οποίος δεν γνωρίζει σύνορα και ηπείρους, πέρα από κάθε προκατάληψη, βία, ρατσισμό και κάθε είδους ασχήμια.
Ο Μπιλ και η Λου καταφέρνουν λοιπόν να χτίσουν μια αδιάρρηκτη εικοσαετή φιλία, ανταλλάσσοντας τους κόσμους τους, τις αγωνίες και τα όνειρά τους.
Ένα σκληρό, αλλά ταυτόχρονα ξεκαρδιστικό παραμύθι, το οποίο με αφοπλιστική ωμότητα θίγει πολύ σοβαρά ζητήματα, όπως η παιδική παραμέληση, η ψυχική νόσος, η ενδοσχολική βία, η μοναξιά, η κατάθλιψη, η εξάρτηση, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η κοινωνική απομόνωση.
«Όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω οποιοσδήποτε άλλος εκτός από μένα. Ο ψυχολόγος μου μου είπε ότι αν βρισκόμουν σ’ ένα έρημο νησί, θα έπρεπε να συνηθίσω στην παρέα του εαυτού μου. Μου είπε πως θα έπρεπε να αποδεχτώ τον εαυτό μου με τα ελαττώματά του» θα πει ο Μπιλ προς το τέλος της παράστασης, δίνοντας με αυτό τον τρόπο συνέχεια στο συναισθητικό roller coaster, αφού λίγα δευτερόλεπτα πριν είχαμε ξεκαρδιστεί στα γέλια.
Με τον τρόπο αυτό, η παράσταση, απορροφά άφοβα τη βαριά θεματολογία και τη διαχειρίζεται ευρηματικά συνδυάζοντας υποκριτική δεινότητα και γκροτέσκα αισθητική με τρόπο που από τη μια καυτηριάζει τη συναισθηματική «δυσλεξία» της κοινωνίας και από την άλλη την αντικρούει αναδεικνύοντας την ενσυναίσθηση ως «γλωσσάρι» ουσιαστικής επαφής.
Τρεις εξαιρετικοί ηθοποιοί
Όλα τα παραπάνω δεν θα γινόντουσαν χωρίς τρεις εξαιρετικούς ηθοποιούς, οι οποίοι αποδίδουν στο 100% τους ρόλους που τους έχουν δοθεί.
Η Λυδία Τζανουδάκη ως Λου είναι καθηλωτική. Γλυκιά, παιδιάστικα ειλικρινής, αφελής, με παιδική αθωότητα και αυθόρμητη, νιώθεις ότι βλέπεις μια 8χρονη να παίζει. Εντυπωσιακό είναι το πόσο αλλάζει το παίξιμό της και ο χαρακτήρας της όσο περνούν τα χρόνια (στην παράσταση) και η Λου μεγαλώνει.
Σου δημιουργείται η εντύπωση ότι βλέπεις ένα παιδί που μεγαλώνει στην πραγματικότητα και όχι μια ηθοποιό.
Ο Στέλιος Ιακωβίδης ως Μπιλ είναι επίσης εξαιρετικός. Καταθλιπτικός, αλλά με κρυμμένη παιδικότητα, εξυπνάδα, καθώς και πολλά προβλήματα.
Ο Στέλιος Ιακωβίδης καλείται να ξεπεράσει ένα ακόμα «εμπόδιο». Λόγω του βάρος που Μπιλ (είναι υπέρβαρος) καλείται να παίξει σα να βρίσκεται σε «ακινησία». Καλείται στην ουσία να παίξει με τη φωνή και το βλέμμα του.
Τέλος, ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον απίστευτο Βασίλη Μαυρογεωργίου, ο οποίος υποδύεται… 22 διαφορετικούς ρόλους πάνω στη σκηνή. Ξεκινάει ως ραδιοφωνικός παραγωγός στην Αυστραλία, ο οποίος αναλαμβάνει το χρέος να μας διηγηθεί την ιστορία του Μπιλ και της Λου.
Ενδιάμεσα όμως θα μεταμφιεστεί στην μαμά της Λου, στον φανταστικό φίλο του Μπιλ, στον παιδικό έρωτα της Λου, στον ψυχολόγο του Μπιλ, στον ταχυδρόμο της πόλης που μένει η Λου, στην γειτόνισσα του Μπιλ και πάει λέγοντας. Όλα αυτά πάνω στη σκηνή την ώρα της παράστασης. Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου είναι απλά φοβερός.
«Ένα σφηνάκι βάλσαμο»
Ο Δημήτρης Μπογδάνος, βασίστηκε σε μια αληθινή, συγκινητική ιστορία (η οποία είχε μεταφερθεί στο παρελθόν και στον κινηματογράφο με ιδιαίτερη επιτυχία) και δημιούργησε μια γεμάτη φαντασία κι αισθαντικότητα παράσταση. Ένα ύμνο στη φιλία και στην παιδική αθωότητα.
Ο σκηνοθέτης προσπαθεί να ξυπνήσει μέσα μας το παιδί που είμασταν κάποτε και να μας πει πως -όσο περίεργο κι αν ακούγεται- ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν είμασταν όλοι σαν τον Μπιλ και την Λου.
Θα κλείσω το κείμενο αυτό με τα λόγια του Δημήτρη Μπογδάνου προ ημερών στα «Νέα».
«Το φινάλε αυτής της αληθινής ιστορίας είναι ένα πραγματικό χαστούκι από μέλι. Ακόμα και 9 χρόνια μετά την πρώτη μας παράσταση, αυτή η σκηνή με συγκινεί και με παρασύρει κάθε βραδιά, γιατί συμπυκνώνει τον κύκλο της ζωής, με τα όμορφα και τα δύσκολα, σε ένα σφηνάκι βάλσαμο».
Μετά από δύο sold-out χρονιές στο Skrow Theater, η παράσταση του Δημήτρη Αγιοπετρίτη-Μπογδάνου, με τους Στέλιο Ιακωβίδη, Βασίλη Μαυρογεωργίου και Λυδία Τζανουδάκη, επιστρέφει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου για λίγες παραστάσεις.
Μην την χάσετε!
Η παράσταση «Μπιλ και Λου» θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη έως τις 21 Μαρτίου στο θέατρο του Νέου Κόσμου.
Η ποσότητα γλυκού νερού που χάθηκε σε μια δεκαετία ξεπερνά κατά 35.000 φορές τη λίμνη του Μαραθώνα. Η προειδοποίηση του ΟΗΕ και ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Στην πρώτην πανελλαδική έρευνα για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών καταγράφεται η απογοήτευση των Ελλήνων για τις συνέπειες στα ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό και την ομογένεια.
Προωθούνται αλλαγές για 1.213 νέους διορισμούς στη Δημοτική Αστυνομία σε 158 δήμους - Οι δημοτικοί αστυνομικοί θα μπορούν να ανακρίνουν, αλλά και να προβαίνουν σε συλλήψεις
Το έργο, που ονομάζεται «Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου» (La Basilica di San Pietro), ξεκίνησε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα και εκπονήθηκε από τη Microsoft και το Βατικανό.
Στη μελέτη «Ιστορία, έθνος και μυθιστόρημα στη Μεταπολίτευση» ο Δημήτρης Τζιόβας προσεγγίζει τη σχέση λογοτεχνίας και έθνους μέσα από τις μεταμορφώσεις του λεγόμενου «ιστορικού μυθιστορήματος», της μνήμης και των τραυμάτων
Μετά από 24 χρόνια αναμονής, ο «Μονομάχος» επέστρεψε στις σκοτεινές αίθουσες. Το θέμα είναι αν το sequel του Ρίντλεϊ Σκοτ θα φανεί αντάξιο της ιστορίας του.
