Ουκρανία: Το τέλος του πολέμου μπορεί να μην φέρει το τέλος του Πούτιν

Από την αρχή του ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία ήταν μια άσκηση πρόβλεψης του αδιανόητου.

Αυτό γράφει το Foreign Affairs, αναφερόμενο τόσο στη βαρβαρότητα της εισβολής, στην απροσδόκητη πορεία της σύγκρουσης και στη συντριβή των ισορροπιών και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού Ωκεανού.

Η εικόνα για τη λήξη του είναι τόσο ξεκάθαρη όσο τα λασπωμένα χαρακώματα του Ντονμπάς, συνεχίζει –και όχι άδικα- το αμερικανικό περιοδικό.

Το σιγουράκι της Ουκρανίας

Κι αν για την Ουκρανία το μέλλον της είναι βέβαιο ότι θα βασιστεί στο 1τρισ. δολάρια, που θα πρέπει να βρει η Δύση για την ανοικοδόμηση της, φυσικά μαζί με την ένταξη της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ουδείς μπορεί να προβλέψει ποια μπορεί να είναι η επόμενη μέρα στη Ρωσία.

Και τι ανατρεπτικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν τα πυρηνικά όπλα, που ανασύρονται ως απειλή κάθε τρεις και λίγο από τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι το ρολόι δεν γυρνάει πίσω, οι αναλυτές σκιαγραφούν μια αχανή χώρα πιο φτωχή, περισσότερο επιθετική και σίγουρα ασταθή.

Θα είναι όμως ακόμη μια μεγάλη πυρηνική δύναμη που θα έχει διπλασιάσει τα σύνορα της με το ΝΑΤΟ μετά και την ένταξη της Φιλανδίας, σημειώνουν οι ίδιοι.

Και θα έχει ακόμα μεγαλύτερο γινάτι με τη Δύση…

Η επόμενη μέρα στη Ρωσία

«Πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά την επόμενη μέρα της Ρωσίας», δήλωσε ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Τζέιμς Κλέβερλι, σε επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον τον περασμένο μήνα.

«Δεν νομίζω ότι είναι προς το συμφέρον κανενός να δει ένα αποτυχημένο κράτος σε πλήρη κατάρρευση», πρόσθεσε.

Μετά από έναν χρόνο πολέμου, οι αναλυτές έχουν σιγουρέψει ότι η παραίτηση δεν αποτελεί επιλογή ούτε για τη Ρωσία, ούτε για την Ουκρανία.

Από τη στιγμή που η νίκη δεν φαίνεται εφικτός στόχος για καμιά τους, τόσο γιατί ο ρωσικός πόλεμος φθοράς εξαντλεί και το ίδιο το Κρεμλίνο, όσο και γιατί τα δυτικά όπλα προς τα ουκρανικά εδάφη δεν φαίνεται να έχουν τέλος, πιθανότερο σενάριο θεωρείται η ισοπαλία.

Αυτή που έρχεται ως αναγκαστικό αποτέλεσμα του πολεμικού αδιεξόδου και της εξάντλησης και των δύο πλευρών και η οποία αφήνει ανοιχτό το τρομερό ενδεχόμενο ο πόλεμος να ξεκινήσει πάλι κάποια στιγμή στο μέλλον.

Πούτιν ο… δυνατός

Κι όμως ο Ρώσος πρόεδρος στην πιο δύσκολη φάση της πολιτικής του πορείας, τώρα που πέταξε στα σκουπίδια το μεγαλύτερο δώρο που προσέφερε ποτέ στους πολίτες της χώρας του, μια ασφαλή Ρωσία, είναι εξίσου πολύ ευάλωτος και εξαιρετικά δυνατός.

Αυτό υποστηρίζουν οι εσθονικές υπηρεσίες πληροφοριών προειδοποιώντας τη Δύση να μην βασίζει τα μελλοντικά της σχέδια στην εξαφάνιση του. «Ο λεγόμενος Πουτινισμός κυριαρχεί ακόμη ευρέως στις περισσότερες πόλεις της Ρωσίας», λέει ο Μικ Μάραν επικεφαλής τους μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο.

Αυτό σημαίνει ότι και κάποιος άλλος να τον ακολουθήσει το πιθανότερο είναι ότι θα χτίσει πάνω στη δική του εικόνα και θα κυβερνήσει με την ίδια σιδερένια πυγμή.

Οι δημοσκοπήσεις, τόσο από το ανεξάρτητο κέντρο Levada, όσο και αυτές που έχουν γίνει εντός του Κρεμλίνου, συμπεραίνουν ότι οι Ρώσοι θέλουν μεν την ειρήνη, αλλά δεν έχουν γυρίσει την πλάτη στον πρόεδρο τους.

Το χαρτί των πυρηνικών

Αυτό επιτρέπει στον Πούτιν να διαπραγματευτεί, όταν έρθει η ώρα. ένα τέλος, που θα μπορέσει να παρουσιάσει, τόσο για τη χώρα του, όσο και για τον ίδιο προσωπικά, ως μια καινούργια αρχή.

Εκτός αν επιμείνει πεισματικά στον αρχικό του στόχο, που η αλήθεια είναι ότι ουδείς έχει καταλάβει ακριβώς ποιος είναι, η κατάληψη περιοχών της Ουκρανίας ή η άσκηση πλήρους ελέγχου και η μετατροπή της σε κράτος δορυφόρο, και ρίξει πυρηνικά όπλα, ανακατεύοντας και πάλι την τράπουλα… καταστροφικά.

Οι αναλυτές πάντως θεωρούν ότι πρόκειται για απίθανο ενδεχόμενο «λόγω αφενός της διεθνούς αντίθεσης, και αφετέρου, της χαμηλής αποτελεσματικότητάς τους».

«Η Ρωσία διατηρεί το πυρηνικό χαρτί πάνω στο τραπέζι για να τρομάξει τη Δύση και να αποθαρρύνει δυτικές χώρες από το να βοηθήσουν την Ουκρανία», συμπεραίνουν οι ίδιοι, προοιωνίζοντας… Πούτιν και την επόμενη μέρα.