Το προφίλ του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι με τα θετικά και αρνητικά του στοιχεία επιχειρεί να σκιαγραφήσει το Politico, ένα χρόνο μετά έναρξη του πολέμου και την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία.

Ο αρθρογράφος του Politico, Jamie Dettmer αναφέρεται στις πολιτικές που εφάρμοσε πριν τον πόλεμο ο Ζελένσκι και υπογραμμίζει ότι η σύγκρουση με τη Ρωσία τον μετέτρεψε σε χαρισματικό ηγέτη.

Όπως υπογραμμίζει ο Dettmer, ο Ζελένσκι δεν είχε συναντηθεί με τους πολιτικούς του αντιπάλους παρά τις εκκλήσεις τους, ακόμα και λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη του πολέμου, την ώρα που το κλίμα πάνω από το Κίεβο ήταν ιδιαίτερα βαρύ.

Σύμφωνα με το Politico, τις εβδομάδες που προηγήθηκαν της εισβολής της Ρωσίας, ανώτεροι πολιτικοί της ουκρανικής αντιπολίτευσης και πρώην υπουργοί ήταν γεμάτοι απογοήτευση, καθώς παρακαλούσαν τον Ζελένσκι να συναντηθεί μαζί τους, κάτι που δεν είχε κάνει από την εκλογή του -πριν από σχεδόν δύο χρόνια.

«Τον προέτρεπαν επίσης να ενισχύσει τη χρηματοδότηση των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, ζητώντας να επιστρατευτούν οι έφεδροι της Ουκρανίας καθώς οι προειδοποιήσεις της Ηνωμένων Πολιτειών για εισβολή εντείνονταν» συνεχίζει ο αρθρογράφος, υπογραμμίζοντας ότι ο Ζελένσκι μέχρι τότε εξακολουθούσε να θεωρεί απίθανη την κήρυξη του πολέμου από τη Ρωσία.

«Ήθελαν εντατική πολεμική σχεδίαση, συμπεριλαμβανομένης της σύνταξης και δημοσίευσης διαταγμάτων πολιτικής άμυνας, ώστε ο κόσμος να ξέρει τι να κάνει όταν τα όπλα βροντοφωνάξουν» συμπληρώνει ο Dettmer.

«Παγιδευμένη η Ουκρανία»

«Η Ουκρανία είναι παγιδευμένη με έναν εθνικό ηγέτη που δεν σκέφτεται στρατηγικά», είχε σημειώσει στο Politico η βουλευτής και μέλος του φιλελεύθερου και φιλοευρωπαϊκού πολιτικού κόμματος Holos, Λέσια Βασιλένκο, μόλις πέντε ημέρες πριν από την εισβολή. «Νομίζω ότι αυτό είναι το πράγμα για το οποίο θα κατηγορηθεί αργότερα. Δεν πρέπει να ξέρεις τα πάντα. Έχει να κάνει με το να αρνείσαι να έχεις στο περιβάλλον σου εμπειρογνώμονες που ξέρουν τι ερωτήσεις να κάνουν και να έχεις συμβούλους που μπορούν να σε αντικρούσουν και να σε αμφισβητήσουν, και μπορεί να πληρώσουμε ένα τίμημα για αυτό», είχε περιγράψει η ίδια.

Τα λάθη του Ζελενσκι

Όπως σημειώνει το Politico, τα λάθη του Ζελένσκι –όπως τα βλέπει η αντιπολίτευση- έχουν «συγχωρεθεί», ωστόσο δεν έχουν ξεχαστεί. «Και αυτά τα λάθη αποτελούν τη βάση των ανησυχιών τους για τη μεταπολεμική Ουκρανία. Βλέπουν αναφέρει το άρθρο ένα μοτίβο που θα γίνει ακόμη πιο ανησυχητικό όταν τα όπλα σιωπήσουν, υποστηρίζοντας ότι οι δυνάμεις του προέδρου δεν ταιριάζουν σε καιρό ειρήνης» συμπληρώνει ο αρθρογράφος.

Σύμφωνα με τον Dettmer, ο Ζελένσκι προτιμά τη μεγάλη εικόνα, αγνοεί τις λεπτομέρειες και του αρέσει να βασίζεται σε έναν στενό κύκλο έμπιστων φίλων. «Ενώ ο Ζελένσκι επαινείται τώρα -ακόμα και λατρεύεται ως σταρ- στη Δύση για την εμπνευσμένη ρητορική του εν καιρώ πολέμου, λίγο πριν την εισβολή η δημοτικότητά του παρέπαιε» συμπληρώνει το Politico, υπογραμμίζοντας ότι «λίγοι του έδιναν πολλές πιθανότητες να επανεκλεγεί το 2024, καθώς τα νούμερα στις δημοσκοπήσεις του έπεφταν κατακόρυφα, καθώς είχε υποσχεθεί πολλά, αλλά πέτυχε ελάχιστα».

Τα δύο προβλήματα

Το Politico αναφέρει ότι μετά την επικράτησή του στις εκλογές ο Ζελένσκι είχε υποστηρίξει ότι «η Ουκρανία έχει δύο βασικά προβλήματα: τον πόλεμο στο Ντονμπάς και τον φόβο των ανθρώπων που επενδύουν στη χώρα».

«Αλλά οι προσπάθειές του κατά της διαφθοράς σταμάτησαν, ενώ η υπόσχεσή του να λύσει το πρόβλημα του Ντονμπάς δεν απέδωσε καρπούς. Και στην πρώιμη ανυπομονησία του να συνάψει μια ειρηνευτική συμφωνία με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος αρνήθηκε ορισμένοι επέκριναν τον Ζελένσκι ότι σκέφτεται υπερβολικά τις δυνάμεις πειθούς του» συμπληρώνει.

«Σκέφτηκε ότι η ειρήνη θα ήταν εύκολο να εδραιωθεί γιατί το μόνο που χρειαζόταν ήταν να “κοιτάξεις στα μάτια του Πούτιν” και να του μιλήσεις ειλικρινά», ανέφερε ο βουλευτής Mykola Kniazhytskyi μιλώντας στο Politico.

«Έγινε πρόεδρος χωρίς καμία πολιτική εμπειρία ή εμπειρία στη διαχείριση κρατικών δομών. Σκέφτηκε ότι η διοίκηση ενός κράτους είναι στην πραγματικότητα πολύ απλή. Παίρνεις αποφάσεις και πρέπει να εφαρμοστούν», ανέφερε ο Kniazhytskyi. Και όταν τα πράγματα πήγαιναν στραβά, η αντίδρασή του ήταν πάντα, «φταίνε οι προκάτοχοι, που πρέπει να φυλακιστούν», συμπλήρωσε.

Η μεταμόρφωση

Παράλληλα, το Politico εστιάζει στη μεταμόρφωση του Ζελένσκι από απογοητευτικό πρόεδρο σε καιρό ειρήνης σε νέο ηγέτη της χώρας και του ελεύθερου κόσμου.

«Οι καθημερινές του ομιλίες στους Ουκρανούς τους έχουν σταθεροποιήσει, τους έχουν δώσει κατεύθυνση και τονώνουν το ηθικό, ακόμη και όταν τα πνεύματα είναι πεσμένα. Και αναγνωρίζουν ότι πιθανότατα έσωσε τη χώρα απορρίπτοντας την προσφορά του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν για «βόλτα» έξω από το Κίεβο» συμπλήρωσε o Dettmer.

«Έχει γίνει ένας συναρπαστικός ηγέτης», συμπλήρωσε ο ανώτερος συνεργάτης στο Atlantic Council και συγγραφέας του επερχόμενου «Battleground Ukraine: From Independence to the Russian War», Adrian Karatnycky.

Το Politico συμπληρώνει πως σύμφωνα με τον Karatnycky, τα δυνατά σημεία του Ζελένσκι ως επικοινωνιακού ταιριάζουν με την εποχή.
«Είναι καλός στο να διοχετεύει την κοινή γνώμη, αλλά είναι πιο αποτελεσματικός τώρα γιατί η χώρα είναι πολύ πιο ενωμένη και πιο σίγουρη για την ταυτότητα, τα συμφέροντα και τους στόχους της. Είναι ακόμα ο ίδιος τύπος που ήταν – ηθοποιός και ερμηνευτής – αλλά αυτό τον καθιστά ιδανικό ηγέτη πολέμου επειδή είναι σε θέση να ενσαρκώσει τη δημόσια παρόρμηση», πρόσθεσε.

Headlines