Γιατί ο Θεός σταμάτησε να προστατεύει τους σιδηροδρομικούς

Μιλώντας  στο MEGA ο γ.γ της ΓΣΕΕ και πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών Ν. Κιουτσούκης, είπε πως μετά από συναντήσεις συνδικαλιστών με αρμόδιους παράγοντες, υπουργούς κλπ όπου έθεταν τα ζητήματα εκσυγχρονισμού και ασφάλειας, έλεγαν πως «μάλλον ο Θεός είναι σιδηροδρομικός». Δηλαδή, δεν υπήρχε βούληση, κατανόηση, ή/και κονδύλια για να λυθούν τα θέματα.

Όμως, πόσες φορές να βάλει ο Θεός το χέρι του; Πόσες να προστατεύσει νέους και εργαζόμενους που ταξιδεύουν με τα τρένα;

Έστελνε και μηνύματα με μικροατυχήματα, με μικρές απώλειες ότι θα επέλθει το δράμα.

Πόσες φορές θα ανέχεται ο Θεός την αλαζονεία, την άγνοια , την αδιαφορία διοικήσεων, υπουργών, κυβερνώντων, δικαστικών, ευρωπαίων γραφειοκρατών, όταν έχουν στα χέρια τους εργαλεία για να προστατεύσουν την ανθρώπινη ζωή;

Και δυστυχώς αυτά και άλλα τόσα θρηνούμε τώρα, στα Τέμπη.

Δεν είναι μονον η κακιά στιγμή, ούτε μόνον ένα ανθρώπινο λάθος. Ούτε, η απειρία του σταθμάρχη.

Είναι ότι επί δεκαετίες ενώ οι αρμόδιοι γνωρίζουν το πρόβλημα, προκρίνουν τους οικονομικούς αριθμούς.

Είναι ότι ενώ υπάρχει η τεχνολογία, διάφορα συμφέροντα εμποδίζουν την εγκατάστασή της και τη λειτουργία με ασφάλεια των σιδηροδρόμων. Συμβάσεις επί συμβάσεων, τροποποιήσεις, παρατημένος εξοπλισμός από το 2000 – πλέον πιθανώς άχρηστος- και τα τρένα κινούνται στα τυφλά. Τα τρένα που μεταφέρουν ανθρώπους!

Η ύψιστη προτεραιότητα είναι η ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής. Και τα Μέσα Μεταφοράς έχουν σημαντική ευθύνη. Για την ασφαλή και ποιοτική μεταφορά των ανθρώπων.

Κάτι πήγε να αλλάξει τον τελευταίο χρόνο, αλλά ο Θεός γύρισε νωρίτερα το βλέμμα του και θρηνούμε δεκάδες συμπολίτες μας.

Άραγε, όσοι έχουν περάσει από θέσεις ευθύνης εδώ και τριάντα χρόνια, που ασχολήθηκαν με τα θέματα των σιδηροδρόμων, που καταχώνιασαν τις καταγγελίες των συνδικαλιστών, που δίκασαν και έβαλαν στο αρχείο, που είχαν και έχουν την ευθύνη πολιτικής διοίκησης και διακυβέρνησης, μπόρεσαν να κοιμηθούν χθες το βράδυ;

Αναλογίστηκαν πόσο εγκληματικό είναι το κουκούλωμα τέτοιων θεμάτων;

Ούτε μια δήλωση συμπάθειας στους πενθούντες, ούτε ένα συγγνώμη από τους πρώην γιατί δεν έκαναν το στοιχειώδες.

Δικαιολογίες μπορεί να έχουν, αλλά οι άνθρωποι που χάθηκαν δεν μπορούν να τους δικαιολογήσουν. Ούτε εμείς, ως πολίτες.

Εδώ μιλάμε για έγκλημα διαχρονικό, διαρκείας. Απλώς, δεν έτυχε στη βάρδια τους.

Γι’ αυτό πρέπει, πέραν των Σιδηροδρόμων, για παράδειγμα να δούμε τα λεωφορεία και τα ελαστικά τους, τη συντήρησή τους. Το μετρό, τον προαστιακό, το τραμ.

Είναι ανάγκη να γίνει έρευνα και έλεγχος παντού. Να μετακινούμαστε με ασφάλεια και ποιότητα.

Να δούμε την ασφάλεια των κτηρίων που στεγάζονται σχολεία και Πανεπιστήμια και δημόσιες υπηρεσίες. Τα ΝΕΑ είχαν αποκαλύψει ότι δεν έχει γίνει προσεισμικός έλεγχος σε 55.000 κτήρια. Και δεν ίδρωσε το αυτί κανενός!

Να δούμε τους οικισμούς – τους ξεχάσαμε – που είναι βόμβες σαν το Μάτι.

Να σταματήσουμε πλέον να περιμένουμε από τον Θεό της Ελλάδας. Ας κάνουμε τα ανθρώπινα!