Ορισμένες φορές αδυνατώ να αντιληφθώ πώς σκέφτονται οι άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις πάνω σε κρίσιμα ζητήματα.

Αναφέρομαι στην αρχική απόφαση να τοποθετηθεί μέλος της επιτροπής που θα διερευνήσει τα αίτια του δυστυχήματος στα Τέμπη ο καθηγητής Θανάσης Ζηλιασκόπουλος.

Ένας άνθρωπος που – όπως και να το κοιτάξει κανείς – θα αποτελούσε κομμάτι της έρευνας πάνω στα συνολικότερα αίτια που οδήγησαν στο δυστύχημα, ενώ ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλός της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην περίοδο 2010-2015.

Έναν τέτοιο άνθρωπο πώς μπορείς να τον βάλεις μέλος της επιτροπής έρευνας;

Πώς μπορεί να θεωρηθεί «ανεξάρτητη» μια επιτροπή που θα είχε μέλος της έναν άνθρωπο που θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις για το τι γινόταν στην περίοδο που ήταν στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, εάν όντως εκτιμούμε ότι αυτό το δυστύχημα δεν μπορεί να ερευνηθεί απλώς και μόνο ως «τραγικό ανθρώπινο λάθος»;

Εκτός και εάν δεν επρόκειτο για πραγματική διερεύνηση της υπόθεσης.

Εκτός και εάν επρόκειτο για μια επιτροπή με σκοπό να εξυπηρετήσει ένα αφήγημα που επιρρίπτοντας όλη την ευθύνη σε μεμονωμένα πρόσωπα, όπως ο σταθμάρχης, θα κατέληγε να είναι ένα «πλυντήριο», με σκοπό να απαλλαγεί ένα ολόκληρο πολιτικό και οικονομικό σύστημα από τις διαχρονικές ευθύνες του.

Είναι προφανές ότι δεν χρειαζόμαστε μια τέτοια επιτροπή.

Τουλάχιστον, δεν τη χρειάζεται η ελληνική κοινωνία.

Εάν είναι να φτιαχτεί μια επιτροπή, αυτή θα πρέπει να μην έχει καμία εξάρτηση κομματική ή πολιτική.

Να μην περιλαμβάνει ανθρώπους που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ενεπλάκησαν στη διαχείριση των σιδηροδρόμων τις προηγούμενες δεκαετίες ή που πήραν αποφάσεις για την ιδιωτικοποίησή τους ή που είχαν σχέση με τα έργα γύρω από τον ΟΣΕ.

Να περιλαμβάνει ξένους ειδικούς – εξειδικευμένους στα δυστυχήματα, καθώς και ειδήμονες στα προβλήματα που έχουν οι ιδιωτικοποιήσεις.

Να έχει πλήρη πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία και όλα τα δεδομένα για τις προμήθειες, για τις αποφάσεις, για τις συμβάσεις για τα έργα.

Να έχει το δικαίωμα να καλέσει και να ζητήσει καταθέσεις από όλους όσους ενεπλάκησαν και από όλους όσους έκαναν καταγγελίες για τα προβλήματα.

Να μην υπάρξει καμία παρέμβαση στο έργο και την έρευνά της όσο καιρό και εάν διαρκέσει.

Για να μπορέσουμε όχι απλώς να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη, ούτε καν μόνο για να αποκτήσουμε ασφαλείς σιδηροδρομικές συγκοινωνίες. Αλλά για να καταλάβουμε πώς είναι πραγματικά ένα κράτος που αναλαμβάνει την ευθύνη του.

Headlines