Έλενα Ναθαναήλ: Απόκοσμη ομορφιά και καθηλωτική προσωπικότητα

«Ούτε βασίλισσα ήθελα να ‘μουνα ούτε αυλή να έχω. Φίλους μόνο ήθελα στη ζωή μου να ‘χω και -δόξα τω Θεώ- έχω. Θεωρώ τη φιλία θείο δώρο. Όλες οι άλλες ανθρώπινες σχέσεις έρχονται και παρέρχονται. Μόνο τη φιλία την επιλέγεις, την απολαμβάνεις σε διάρκεια. Δεν σου “δίνεται” η φιλία ούτε σαν συγγένεια, ούτε σαν τίποτα» είχε πει σε μία συνέντευξή της στον Σωτήρη Κακίση στο Symbol της εφημερίδας Επενδυτής τον Νοέμβριο του 1995.

Κι ενώ δεν ήθελε να γίνει βασίλισσα, έγινε. Αλλά με τον δικό της τρόπο, μακριά από τα κοριτσίστικα χαριεντίσματα και το πρωτόκολλο του star system της εποχής.

Η Έλενα Ναθαναήλ υπήρχε μία από τις ωραιότερες ηθοποιούς που γνώρισε ο ελληνικός κινηματογράφος. Ραφινάτη, κομψή και πολύ αγαπημένη του κοινού. Είχε έναν δικό της τρόπο να μαγνητίζει, να κοιτάζει τον φακό μέσα από τα αμυγδαλωτά μάτια της -στην κυριολεξία η κάμερα την λάτρευε.

Με βαθιά αγάπη για τη ζωή και τα ζώα

«Μακάρι να είχαμε όλοι ζώα γύρω μας, να καταλαβαίναμε όλοι τι πάει να πει ανιδιοτελής αγάπη, σωστή συμπαράσταση, βαθιά αισθήματα, περηφάνια, αξιοπρέπεια, ειλικρίνεια» θα πει στην ίδια συνέντευξη του 1995, στον Σωτήρη Κακίση.

«Να συνειδητοποιήσεις ότι η ζωή είναι μικρή και ότι οι χαρές είναι μικρές. Μην ψάχνεις τα μεγάλα πράγματα, τις μεγάλες ευτυχίες. Η ζωή είναι όμορφη για τα χρώματα της, για τις μυρωδιές της, για τις στιγμές της, για τους ανθρώπους, για το δέρμα τους… Για όλα αυτά».

Με καταγωγή από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας και γεννημένη στην Αθήνα προερχόταν από αρκετά εύπορη οικογένεια. Στο πατρικό της σπίτι συχνά μπαινόβγαιναν άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων κάνοντας την ίδια να συνειδητοποιήσει από πολύ μικρή πως ήθελε να ασχοληθεί με την τέχνη.

Γεννημένη στις 19 Ιανουαρίου 1947 ο χρόνος την ερωτεύτηκε, παραμένοντας μια πολύ γοητευτική γυναίκα μέχρι το τέλος της ζωής της, το οποίο ήρθε νωρίς, στις 4 Μαρτίου του 2008, στα 61 της χρόνια, από καρκίνο του πνεύμονα.

Η αρχή έγινε στα 16 της

Το πραγματικό της όνομα ήταν Ελένη Ναθαναήλ Δεληβασίλη. Όταν ξεκίνησε την καριέρα της επέλεξε να κρατήσει το Ναθαναήλ, που ήταν το πατρικό της.Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη, όπου αποφοίτησε με άριστα.

Πριν, από τις σπουδές στην στο θέατρο είχε τελειώσει το Ιταλικό Γυμνάσιο και το Λύκειο Τεχνών της Ρώμης, όπου σπούδασε ζωγραφική και διακόσμηση. Η πρώτη κινηματογραφική της εμφάνιση ήρθε πολύ νωρίς. Ήταν στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Κάτι να καίει» και ήταν, μόλις, 16 ετών. Ο πατέρας της είχε αντιρρήσεις με την επιλογή της να γίνει ηθοποιός. Προτιμούσε να ασχοληθεί με την οικογενειακή επιχείρηση. Ο λόγος που άλλαξε η γνώμη του ήταν η Έλλη Λαμπέτη, η οποία είχε δει την μικρή Έλενα να παίζει και την πίστευε πολύ.

View this post on Instagram

A post shared by Ελενα Ναθαναηλ (@elena_nathanail)

Όταν οι φωτογράφοι έπεσαν όλοι πάνω της

Μετά, την πρώτη της εμφάνιση όλα τα έντυπα της εποχής έκαναν λόγο για την αριστοκρατική της ομορφιά. Ακολούθησε εξώφυλλο στο περιοδικό «Εικόνες». Εκεί, την είδε ένας Γερμανός παραγωγός και γοητεύτηκε τόσο πολύ από την παρουσία της που της έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Ρολφ Τίλε «Το αίμα των Βελζούνγκεν», βασισμένης στην ομώνυμη νουβέλα του Τόμας Μαν. Έτσι, φεύγει για την Γερμανία.

Στα 19 της, μόλις, έκανε μια υψηλής αισθητικής φωτογράφιση στο Αίθριο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για το περιοδικό «Paris Match» φορώντας πανάκριβα αριστουργήματα από τη Συλλογή της Ελένης Σταθάτου του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Οι φωτογραφίες αυτές έκαναν τον γύρο του κόσμου.

Αγαπούσε τις απολαύσεις της ζωής

«Της άρεσαν τα θαλασσινά. Αγαπημένο της φαγητό οι γαρίδες» λένε οι φίλοι της, οι οποίοι συμπληρώνουν ότι λάτρευε, επίσης, την απλότητα. «Αν έχω καλό ελαιόλαδο και ζεστό ψωμί μπορώ να ζήσω» συνήθιζε να λέει.

Λάτρευε να ταξιδεύει στην Μάνη. Ήταν η καταγωγή της μητέρας της και εκεί περνούσε τα καλοκαίρια της. Ήταν ο «μικρός παράδεισος της» έλεγε χαρακτηριστικά.

Ο πατέρας της ήταν υφαντουργός. «Οι πελάτες ζητούσαν να δοκιμάσει η Έλενα τα υφάσματα και αν της πήγαιναν τότε τα αγόραζαν» λέει ο μύθος. Όσοι την γνώριζαν καλά έκαναν λόγο για ένα πολύ ώριμο και κατασταλαγμένο άνθρωπο. Ήρεμο και ευγενικό. Ο Κώστας Βουτσάς είχε πει για την Έλενα Ναθαναήλ πως υπήρχαν πολλές ωραίες γυναίκες, αλλά καμία σαν την Έλενα.

View this post on Instagram

A post shared by Ελενα Ναθαναηλ (@elena_nathanail)

«Δεν ταύτισα ποτέ τον εαυτό μου με την πρωταγωνίστρια που έβλεπα» θα πει η ίδια σε συνέντευξή της πολλά χρόνια αργότερα, στην τηλεοπτική εκπομπή Αξίζει να το Δεις. «Ενώ έβλεπα πολύ κινηματογράφο, ποτέ δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου σε αυτόν. Έτσι, όταν ο Φίνος έψαχνε μία νέα κοπέλα, τότε που είχε μόλις βγει η Ζωίτσα η Λάσκαρη, ένας φίλος του πατέρα μου σκέφτηκε εμένα αλλά δεν ήξερε εάν θα με ενδιέφερε.

»Πήγα στο γύρισμα και την άλλη μέρα με κάλεσε Φίνος στο τηλέφωνο και μου πρότεινε πρωταγωνιστικό ρόλο σε μιούζικαλ με τρελό καστ, την Ρένα Βλαχοπούλου, τον Ντίνο Ηλιόπουλο, τον Κώστα Βουτσά. Η αμοιβή μου θα ήταν 60.000 δραχμές. Μιλάμε για το 1963. Έτσι ξεκίνησα. Στην αρχή το είδα σαν χαρτζιλίκι…».

Δείτε το βίντεο

Εκείνο το Καλοκαίρι  

Το 1968 κερδίζει το πρώτο βραβείο για την ερμηνεία της στην ταινία «Ραντεβού με μια άγνωστη» του Βασίλη Γεωργιάδη, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκη.

Αυτό που την εκτόξευσε, όμως, ήταν ο ρόλος της στην ταινία «Εκείνο το καλοκαίρι», του 1971, που την έβαλε στην πρώτη 5άδα αγαπημένων Ελληνίδων ηθοποιών.

Μια ερωτική και συνάμα δραματική ταινία, με μοντέρνα σκηνοθεσία, χωρίς γλυκανάλατες ατάκες, που γοήτευσε το κοινό. Λάκης Κομνηνός και Έλενα Ναθαναήλ, οι δύο πανέμορφοι πρωταγωνιστές.

View this post on Instagram

A post shared by Ελενα Ναθαναηλ (@elena_nathanail)

Οι δύο ηθοποιοί έζησαν ένα μεγάλο έρωτα στο πανί και άρεσαν τόσο πολύ στον κόσμο ως ζευγάρι, που πολλοί ήταν εκείνοι που εξέφρασαν την επιθυμία να τους δουν μαζί και στην πραγματική ζωή. Η πραγματικότητα όμως ήταν εντελώς διαφορετικής. Μάλιστα, ο Λάκης Κομνηνός αποκάλυψε αργότερα ότι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας υπήρχε μια επαγγελματική αντιπαλότητα μεταξύ τους και οι σχέσεις τους ήταν εντελώς τυπικές. Όταν έκλειναν οι κάμερες, οι δύο ηθοποιοί σχεδόν δεν μιλούσαν.

Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να γίνουν φίλοι και να κάνουν καλή παρέα.

Δείτε το βίντεο

Το 1968 ήρθε ένας ακόμα κινηματογραφικός σταθμός. Η ταινία «Επιχείρησις Απόλλων», όπου ο ξανθός Γερμανός πρίγκιπας Ίαν, το έσκασε από τη θαλαμηγό του για να ζήσει έναν δυνατό καλοκαιρινό έρωτα με την Ελληνίδα ξεναγό, που υποδυόταν η Έλενα Ναθαναήλ. Η ελληνοσουηδική συμπαραγωγή με το πρόσωπο του Τόμας Φριτς να απασχολεί τον τύπο αλλά και μεγάλο μέρος του γυναικείου πληθυσμού, ενώ το ντουμπλάρισμα στη φωνή του το έκανε ο Κώστας Καρράς.

Η ταινία προβλήθηκε στην Αγγλία, τις ΗΠΑ αλλά και την Γαλλία με μεγάλη επιτυχία. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο Ναθαναήλ – Φριτς, με την ακαταμάχητη γοητεία του έγραψε ιστορία.

View this post on Instagram

A post shared by Ελενα Ναθαναηλ (@elena_nathanail)

Μια ευαίσθητη παρουσία

Η Έλενα Ναθαναήλ είχε αδυναμία στον Καλλίστρατο. Ένα πανέμορφο άλογο που έπασχε από καρκίνο και η ηθοποιός το φρόντιζε. Ο Καλλίστρατος πέθανε μια βδομάδα μετά τον θάνατο της Έλενας.

Η Ναθαναήλ δεν είχε παντρευτεί ποτέ. Έφτασε μια φορά πολύ κοντά με τον επιχειρηματία Γιώργο Τσαγκάρη αλλά τελευταία στιγμή ακύρωσε τον γάμο. Από αυτήν την σχέση γεννήθηκε μετά από μερικούς μήνες η κόρη τους, η Ίνκα Τσάγκαρη, η οποία εργάστηκε στο παρελθόν στην ΕΡΤ, στην παραγωγή εκπομπών. Επίσης, είχε κάνει κι ένα πέρασμα ως ηθοποιός στη διαδικτυακή σειρά «Τσιν τσιν».

Μεγάλος έρωτας της Έλενας Ναθαναήλ ήταν ο παλαίμαχος, διεθνής ποδοσφαιριστής Τάσος Μητρόπουλος. Μαζί είχαν φτιάξει ένα κτήμα στην Εύβοια με καλλιέργειες κρασιού.

View this post on Instagram

A post shared by Elena’s Diary Blog (@elenasdiary_blog)

Είχε τα πάθη της

Η Ναθαναήλ κάπνιζε πολύ και αυτός ήταν μονίμως ο καβγάς με τους δικούς της. Κάθε φορά που της έλεγαν πως το κάπνισμα θα την σκοτώσει εκείνη απαντούσε πως και αυτοί που δεν καπνίζουν θα πεθάνουν.

Μετά ήρθε ο καρκίνος του πνεύμονα. Πάλεψε πολλά χρόνια, όμως το τελευταίο καιρό τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα –όπως είχε γράψει στην φίλη της Νόρα Βαλσάμη «είναι φρικτό να μην μπορείς να ανασάνεις».

Η τελευταία της συνένετευξη