Η νέα γενιά ψάχνει τη θέση της στο τρένο

Οι ηλικίες των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών, πολλοί εκ των οποίων είναι κάτω των 30 ετών, έβαλαν μια επιπλέον παράμετρο στο πένθος: πώς θα αντιδράσουν οι συνομήλικοί τους;

Οι πρώτες σιωπηλές διαμαρτυρίες στη μνήμη των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους έγιναν από μαθητές και φοιτητικές οργανώσεις – και ήταν, κατά κύριο λόγο, ειρηνικές. Δεν είναι τυχαίο που και ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε, στη χθεσινή του ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να τους απευθυνθεί: «Το πρόσωπο της καλύτερης Ελλάδας το είδαμε (…) και στα νέα παιδιά που διαδήλωσαν βουβά και ειρηνικά, κρατώντας ένα κερί (…)».

Το κύμα θλίψης και θυμού που καταγράφεται στους διαδικτυακούς λογαριασμούς, κυρίως της Gen Z (φοιτητών και μαθητών) και των νεότερων millennials (25 έως 35 ετών), αλλά και στις συγκεντρώσεις των ημερών έχει προβληματίσει και τους κυβερνητικούς επιτελείς.

Το σύνθημα «ήταν η κακιά η (χ)ώρα», που κοσμεί πολλά πανό και αναρτήσεις από την Τρίτη έως και χθες το μεσημέρι, στο Σύνταγμα, προέρχεται κυρίως από όσους φαντάζονται τον εαυτό τους, λόγω ηλικίας, στη θέση των θυμάτων.

Την ίδια ώρα, η ξαφνική ενεργοποίηση αυτών των ηλικιακών δυνάμεων που επιλέγουν να εκφράσουν δυνατά την αντίδρασή τους απέναντι στις συνθήκες που οδήγησαν στο δυστύχημα των Τεμπών θυμίζει στους παλαιότερους όλων των πολιτικών δυνάμεων μια ατμόσφαιρα συνολικής απαξίωσης που κέρδισε έδαφος στις μεγάλες διαδηλώσεις του 2008 για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου – που σήμερα θεωρείται η αρχή μιας γενικότερης αμφισβήτησης, η οποία εμπεδώθηκε αργότερα, μέσα στη δεκαετία των μνημονίων. Διακρίνουν, βέβαια, και διαφορές: δεκαπέντε χρόνια πριν, η ένταση είχε έρθει μετά από δεκαετίες οικονομικής ευδαιμονίας, ενώ η τραγωδία των Τεμπών από πολλούς ερμηνεύεται ως η σταγόνα που μπορεί να ξεχειλίσει το ποτήρι για μια γενιά που ενηλικιώθηκε μέσα σε εναλλασσόμενες κρίσεις, χωρίς να έχει ζήσει αυτό που οι μεγαλύτεροί τους περιγράφουν ως «κανονικότητα».

Δεν ξεχνούν

Για την κυβέρνηση, οι συγκεκριμένες ηλικίες ήταν έτσι κι αλλιώς ένα δύσκολο ακροατήριο, το οποίο προσπαθεί να προσεγγίσει το τελευταίο διάστημα χωρίς οι έρευνες έως τώρα να δείχνουν ιδιαίτερη επιτυχία. Για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η σημερινή κατάσταση περιγράφεται επίσης ως «δίκοπο μαχαίρι», καθώς παρότι οι νεαροί διαδηλωτές αποδίδουν στην κυβέρνηση το κύριο μέρος της ευθύνης, δεν ξεχνούν την παράμετρο των διαχρονικών, συστημικών ευθυνών που καμία από τις προηγούμενες κυβερνήσεις δεν διόρθωσε – και αυτό φάνηκε και σε τρικάκια που πετάχτηκαν κατά τη διαδήλωση χθες στο κέντρο της Αθήνας. Στελέχη των κομμάτων της αντιπολίτευσης έχουν συμμετάσχει κατά μόνας στις συγκεντρώσεις των τελευταίων ημερών, χωρίς οργανωμένη παρουσία.

Αν η προσέγγιση της νέας γενιάς ήταν έτσι κι αλλιώς δύσκολη πριν από τα Τέμπη, τώρα ο βαθμός δυσκολίας έχει ανέβει ακόμα περισσότερο. Ο παράγοντας «οργή» είναι, τουλάχιστον αυτές τις μέρες, παρόντας. Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια αν αυτός θα οδηγήσει περισσότερους νέους στην ερχόμενη κάλπη (και προς ποια κατεύθυνση) ή αν θα αυξήσει το ποσοστό της αποχής, στην περίπτωση που επικρατήσει η λογική «όλοι ίδιοι είναι». «Είναι νωρίς ακόμα να βγάλουμε συμπεράσματα για την εκλογική συμπεριφορά πολιτών που βρίσκονται ακόμα σε σοκ», σχολίαζε έμπειρο κομματικό στέλεχος σε συνομιλητή του, τονίζοντας πως το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του «πρέπει να δουλέψει πολύ» για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη που έχασε μετά την τραγωδία στα Τέμπη.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ «ΤΑ ΝΕΑ»