Μήπως βγαίνουμε ραντεβού με τον ίδιο τύπο;

Όταν η Άλι έμαθε ότι ο επί τέσσερα χρόνια σύντροφός της την απατούσε με τουλάχιστον εννέα άλλες γυναίκες, χρησιμοποιώντας εφαρμογές γνωριμιών και λέγοντας σε κοινούς γνωστούς ότι είχαν ανοιχτή σχέση, η 28χρονη ένιωσε να καταρρέει.

Ζούσαν επίσης μαζί και περίπου την ίδια περίοδο βρήκε στο σπίτι της αντιικά φάρμακα για τον έρπητα. «Αποδείχθηκε ότι το είχε εδώ και μερικά χρόνια. Είναι μια κοινή λοίμωξη, οπότε για μένα δεν ήταν αυτό το θέμα – ήταν η εξαπάτηση. Δεν ανέλαβε καμία ευθύνη για την πρόληψη ή τον μετριασμό της».

Η ομάδα διάσωσης στο Facebook

H η φίλη της Άλι της είπε για μια ομάδα στο Facebook που ονομάζεται «Are We Dating the Same Guy?» (Μήπως βγαίνουμε ραντεβού με τον ίδιο τύπο;).

Δημιουργήθηκε τον Μάρτιο του 2022, για τις γυναίκες της Νέας Υόρκης, για να εξακριβώσουν αν οι υποψήφιοι σύντροφοί τους έβλεπαν άλλους ανθρώπους μετά το σκάνδαλο West Elm Caleb (στο οποίο ένας 25χρονος σχεδιαστής επίπλων συνελήφθη στο TikTok για να βγαίνει με πολλές γυναίκες και στη συνέχεια να κάνει ghosting, κοινώς να εξαφανίζεται), και τώρα έχει φτάσει με επιτυχία και στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι ομάδες ουσιαστικά είναι ψηφιακά δίκτυα με μέλη ετεροφυλόφιλες –σε μεγάλο βαθμό- γυναίκες, οι οποίες μπορούν να ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με δυνητικά τοξικούς και επικίνδυνους άνδρες.

Άλλαξαν τα ραντεβού οπότε φτιάχτηκαν οι ομάδες

Οι ομάδες αυτές αυξάνονται ραγδαία ως απάντηση στις πιέσεις των σύγχρονων ραντεβού.

Σύμφωνα με την έκθεση Online Nation Report της Ofcom για το 2022, ένας στους 10 ενήλικες στο Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιεί μια υπηρεσία online dating, οι περισσότεροι από αυτούς ηλικίας 25-34 ετών – είναι η δημογραφική ομάδα που είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσει το ghosting και το breadcrumbing (φλερτ με το σταγονόμετρο, ουσιαστικά κάποιος παίζει με τον άλλον δίνοντάς του ελπίδες που δεν μπορεί να τηρήσει) πάνω από ευρύτερα ζητήματα όπως η εξαπάτηση, το gaslighting και χειρότερα.

Μία από τις φίλες της Άλι την έβαλε στην τοπική ομάδα του Λονδίνου, αφού είχε ενταχθεί και η ίδια, απογοητευμένη από την ανεντιμότητα που παρατηρούσε μεταξύ των συνομηλίκων της.

«Είχε βαρεθεί να ακούει ότι οι φίλες της έβγαιναν με κάποιον που έβγαινε και με άλλες δέκα» λέει η Άλι. «Υπάρχουν τόσα πολλά εργαλεία για να κρύψεις τι κάνεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γεγονός που επηρεάζει την εμπιστοσύνη».

Υπάρχουν και χειρότερα

Υπάρχουν επίσης πιο στοχευμένες μορφές ανεντιμότητας, όπως η απάτη ή το catfishing, που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Το UK Finance ανέφερε ότι στο 38% των ανθρώπων που είχαν βγει ραντεβού με κάποιον που γνώρισαν στο διαδίκτυο ζητήθηκαν χρήματα, ενώ η έρευνα της Ofcom για τις διαδικτυακές εμπειρίες διαπίστωσε ότι το 11% των εμπειριών catfishing αντιμετωπίστηκε πιο πρόσφατα σε μια υπηρεσία διαδικτυακών ραντεβού.

Συνολικά, το σημερινό τοπίο των ραντεβού απλώς μοιάζει πιο επικίνδυνο όταν το διαδίκτυο καθιστά τις πληροφορίες τόσο εύκολα διαθέσιμες όσο και εύκολα δυσδιάκριτες.

«Σίγουρα πιστεύω ότι τα ραντεβού έχουν γίνει πιο επικίνδυνα, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια» λέει η Νάντια, η οποία έπεσε πάνω στο Are We Dating the Same Guy? όταν χάζευε στο TikTok.

Παρατηρώντας ότι δεν υπήρχε ομάδα για τη δική της πόλη, αποφάσισε να δημιουργήσει μία και τώρα ενεργεί ως διαχειρίστρια μαζί με μερικούς άλλους. «Οι άνθρωποι μπορούν να μεταμφιεστούν στις εφαρμογές γνωριμιών με τον τρόπο που συμπεριφέρονται ή προσποιούμενοι ότι είναι ένα εντελώς διαφορετικό άτομο».

Πώς λειτουργούν οι ομάδες

Οι ομάδες είναι ιδιωτικές και τα μέλη πρέπει να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο ελέγχου πριν από την έγκριση, ώστε να βοηθήσουν στο φιλτράρισμα των λογαριασμών bot.

Παρόλα αυτά, οι αριθμοί αυξάνονται κατακόρυφα.

Η σελίδα του Λονδίνου, που δημιουργήθηκε λίγο μετά την ομάδα της Νέας Υόρκης, αυξήθηκε από περίπου 1.400 μέλη στις αρχές Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους σε περισσότερα από 18.000 μέλη μέχρι το τέλος του μήνα. Το περιεχόμενο, επίσης, έχει επεκταθεί και περιλαμβάνει τα πάντα, από συγκλονιστικές ιστορίες μακροχρόνιας συστηματικής κακοποίησης μέχρι ένα screenshot ενός προφίλ γνωριμιών μαζί με μια έκκληση για οποιοδήποτε κουτσομπολιό σχετικά με το συγκεκριμένο άτομο.

Οι κατευθυντήριες γραμμές για τις αναρτήσεις είναι αυστηρές: Οι χρήστες πρέπει να είναι ανώνυμοι, τα στοιχεία των εν λόγω ανδρών πρέπει να είναι ασαφή – όχι επώνυμα, τίτλοι εργασίας ή σύνδεσμοι κοινωνικών δικτύων – και ορισμένες από τις περιγραφές της ομάδας περιέχουν μια προειδοποίηση ότι η ανάρτηση ευαίσθητων πληροφοριών σχετικά με πράγματα όπως το ποινικό μητρώο ή τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα μπορεί να είναι συκοφαντική.

«Ήθελα να μάθω αν ήμουν ηλίθια»

Δουλεύοντας στο πλαίσιο αυτών των κανόνων, η Άλι δημοσίευσε κάτι ασαφές για την κατάστασή της. «Ουσιαστικά, ήθελα να μάθω πόσο ηλίθια ήμουν, ας πούμε, και αν αυτό το άτομο ήταν ενεργό σεξουαλικά και έθετε σε κίνδυνο άλλους ανθρώπους ή όχι. Η κύρια ανησυχία μου σε εκείνο το σημείο ήταν η ασφάλεια των άλλων γυναικών».

Υπήρξαν μερικές αντιπαραθέσεις με άλλους σχολιαστές, αλλά τίποτα που η Άλι δεν μπόρεσε να επαληθεύσει. Όταν ο σύντροφός της αργότερα της έδωσε τα ονόματα όλων των ανθρώπων με τους οποίους είχε κοιμηθεί, αναγνώρισε κάποιους από αυτούς από τα σχόλια – αλλά η δραστηριότητά της στην ομάδα σταμάτησε εκεί.

Είχε ήδη την επιβεβαίωση που έψαχνε. «Όταν η πραγματικότητά σου σκάει στα μούτρα σου, είναι πολύ σκληρό» λέει. «Δεν ξέρεις αν αντιδράς υπερβολικά ή υποτιμητικά για σένα. Νομίζω ότι η ομάδα χρησίμευσε ως υπενθύμιση για να εμπιστευτώ το ένστικτό μου – το γεγονός ότι αυτού του είδους τα πράγματα είναι διαδεδομένα δεν σημαίνει ότι εσύ είσαι τρελός, σημαίνει ότι ο άλλος είναι σκατά».

Το Glamour ανέφερε τον Οκτώβριο του 2022 ότι όταν εμφανίστηκε μια ανδροκεντρική ομάδα της Νέας Υόρκης με το όνομα Are We Dating the Same Girl? (Βγαίνουμε με το ίδιο κορίτσι;), χρησιμοποιώντας τις ίδιες κατευθυντήριες γραμμές της κοινότητας, καταδικάστηκε αμέσως από την αρχική ομάδα. Πλέον δεν υπάρχει κανένα ίχνος της στο Facebook.

Και που πήγε ο αυθορμητισμός;

Πώς, όμως, η άμεση πρόσβαση σε αυτού του είδους τις πληροφορίες επηρεάζει μακροπρόθεσμα την ανάγκη μας για οικειότητα;

«Γνωρίζω πολλές γυναίκες που έχουν ενταχθεί σε αυτές τις ομάδες και έχουν επηρεαστεί μόνιμα από τη δυσπιστία»  λέει η Άλι. «Τις έχει κάνει -και εμένα μαζί- πολύ πιο ψυχρές στις αλληλεπιδράσεις με νέους ανθρώπους. Είμαι επιφυλακτική απέναντι στα πάντα. Μπορεί να φτάσει πολύ μακριά και πρέπει να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι δεν θα έπρεπε να το κάνεις αυτό με τους ανθρώπους».

Ένα πράγμα που το φαινόμενο «Βγαίνουμε με τον ίδιο τύπο;» καταδεικνύει ξεκάθαρα είναι η αίσθηση απογοήτευσης και απανθρωπισμού που μπορεί να συνοδεύει τα ραντεβού σήμερα. «Νομίζω ότι η απιστία είναι διαδεδομένη επειδή οι εφαρμογές γνωριμιών προωθούν μια απορριπτέα άποψη για τους ανθρώπους και μια νοοτροπία του “έτσι είναι τα πράγματα και δε θα αλλάξουν”» λέει η Άλι.

Μια μικρή παρηγοριά

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ομάδες «Βγαίνουμε με τον ίδιο τύπο;» μπορούν να προσφέρουν μια αίσθηση συντροφικότητας σε ένα συγκεχυμένο και συχνά μοναχικό τοπίο. «Βλέπω τις ομάδες περισσότερο ως μια πλατφόρμα συνομιλίας» λέει η Άλι. Παρόλο που δεν μπόρεσε να αποτρέψει την κατάσταση στην οποία βρέθηκε, η ομάδα παρείχε μια «μικρή αίσθηση παρηγοριάς» σε μια εποχή που ένιωθε «προδομένη και ανόητη».

Για τη Νάντια η ομάδα έκανε στην πραγματικότητα την άποψή της για τα ραντεβού πιο θετική. «Γνωρίζοντας ότι υπάρχει μια κοινότητα γυναικών που υποστηρίζουν τόσο πολύ η μία την άλλη με κάνει να αισθάνομαι πιο ασφαλής, ειδικά στο κομμάτι των ραντεβού» λέει.

«Το να γνωρίζεις οποιαδήποτε πληροφορία προτού γνωρίσεις έναν ξένο είναι μια καλή προφύλαξη ασφαλείας».

*Με στοιχεία από theguardian.com