Ο «Μεγάλος Λεμπόφσκι» γίνεται 25 ετών: «Ο κόσμος δεν το καταλάβαινε» θυμάται ο Τζεφ Μπρίτζες
Ο Dude κοιτάζει πίσω, την αγαπημένη εκδοχή των αδελφών Κοέν για το θρυλικό νουάρ του Λος Άντζελες. Η ταινία έχει εμπνεύσει λεγεώνες θαυμαστών, ένα ετήσιο φεστιβάλ και ακόμη και μια θρησκεία, αλλά δεν έγινε εξ αρχής επιτυχία, το 1998.
- Ανοιχτά τα μαγαζιά σήμερα - Κορυφώνεται η κίνηση, τι να προσέχουμε όταν αγοράζουμε παιχνίδια και τρόφιμα
- Πώς διαμορφώνονται οι τιμές από το χωράφι στο ράφι
- Χριστουγεννιάτικα μπισκοτάκια για τον σκύλο και τη γάτα μας – Εύγευστες συνταγές
- Ο Τραμπ διορίζει τον παραγωγό του «Apprentice», ως ειδικό απεσταλμένο στη Μεγάλη Βρετανία
Πριν από είκοσι πέντε χρόνια, η ταινία The Big Lebowski έσκασε στις αίθουσες σαν ένα φυτό σε ένα άδειο πεζοδρόμιο.
Οι θεατές στις ΗΠΑ μόλις και μετά βίας εμφανίστηκαν στις αίθουσες, με την κωμική, ντετέκτιβ ιστορία να κερδίζει μόλις 18 εκατομμύρια δολάρια. Οι θεατές της έδωσαν μεσαία βαθμολογία. Οι κριτικοί την κατακεραύνωσαν, έγραψαν ότι δεν ήταν τόσο καλή όσο η τελευταία ταινία των Τζόελ και Ίθαν Κόεν, το βραβευμένο με Όσκαρ Fargo (συγκλονιστική ταινία btw).
Αλλά αυτό ήταν απλά η γνώμη τους, φίλε.
«Πίστευα ότι θα γινόταν μεγάλη επιτυχία» λέει ο πρωταγωνιστής Τζεφ Μπρίτζες στο hollywoodreporter.com. «Έμεινα έκπληκτος όταν δεν πήρε μεγάλη αναγνώριση. Ο κόσμος δεν το καταλάβαινε ή κάτι τέτοιο».
Δείτε το βίντεο
Ανατροπή του εξωτισμού του νουάρ
Ερχόμενος κοντά στο τέλος του κύματος του indie κινηματογράφου, ο Μεγάλος Λεμπόφσκι ξεχώρισε ανάμεσα στα ιδιόρρυθμα, σπαρταριστά αστυνομικά δράματα της δεκαετίας, με μια αστυνομική ιστορία που ανέτρεψε όλο τον εξωτισμό του νουάρ του Λος Άντζελες.
Το μπερδεμένο μυστήριό του -εμπνευσμένο χαλαρά από τον Μεγάλο Ύπνο του Ρέιμοντ Τσάντλερ- δεν είχε μεγάλη σημασία. Ο απαλός, μαστουρωμένος ήρωάς του, ο «The Dude» του Μπρίτζες, επικεντρώθηκε κυρίως στο να πάρει πίσω το χαλί του.
Όταν οι χαρακτήρες έβγαζαν όπλα, το έκαναν επίτηδες να φαίνονται γελοίοι αντί για ταραντινικά κουλ.
«Υπήρχε κάτι ελκυστικό στο να μην είναι ο κύριος χαρακτήρας ιδιωτικός ντετέκτιβ, αλλά απλά ένας χασικλής που καταλάβαινε διαισθητικά τα μυστικά μιας περίπλοκης ίντριγκας» είπε κάποτε ο Ίθαν Κοέν.
Σύνδεση από την αρχή και η ανησυχία
Όταν διάβασε για πρώτη φορά το σενάριο, ο Μπρίτζες θυμάται την έκπληξή του για το πόσο καλά συνδεόταν με τον χαρακτήρα. «Η πρώτη μου εντύπωση ήταν ότι ήταν ένα σπουδαίο σενάριο και ότι δεν είχα κάνει ποτέ κάτι παρόμοιο» λέει.
«Σκέφτηκα ότι τα αδέρφια πρέπει να με είχαν κατασκοπεύσει όταν ήμουν στο λύκειο». Τα μισά από τα ρούχα του Dude προέρχονταν από τη δική του γκαρνταρόμπα, του Μπρίτζες.
Τούτου λεχθέντος, ο Μπρίτζες ανησυχούσε λίγο για το ρόλο του «μεγάλου χασικλή».
«Οι κόρες μου ήταν στην προεφηβεία και ανησυχούσα ότι θα έδινα το κακό παράδειγμα» λέει. «Όντας παιδί μιας διασημότητας, ξέρω πώς είναι αυτό για ένα παιδί». (σ.σ.: Ο πατέρας του ήταν ο Λόιντ Μπρίτζες, επιτυχημένος ηθοποιός σε τηλεοπτική σειρά).
Ένα άκρως εντυπωσιακό και υποστηρικτικό καστ υπέγραψε τη συμμετοχή του στην ταινία, το οποίο περιελάμβανε τους Τζον Γκούντμαν, Τζούλιαν Μουρ, Σαμ Έλιοτ, Στηβ Μπουσέμι, Τζον Τορτούρο, Τάρα Ράιντ και Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν.
Ενώ οι διάλογοι της ταινίας μπορεί να ακούγονται σαν να ήταν προϊόν τουλάχιστον κάποιου αυτοσχεδιασμού, ο Μπρίτζες λέει ότι οι ηθοποιοί έμειναν εξαιρετικά κοντά στο σενάριο των Κοέν.
Ο Dude της καρδιάς μας
«Θυμάμαι ότι ο Τζον και εγώ ανησυχούσαμε για το πού βρισκόταν ο κάθε ρόλος, πού βρισκόταν το κάθε «γ@μήσι» – υπήρχε μια μουσική σε αυτό και θέλαμε να βεβαιωθούμε ότι πετύχαμε όλες τις νότες» λέει ο Μπρίτζες.
Έτσι, αν και δεν μπορεί να το ορκιστεί, υποψιάζεται ότι η προσβολή του Dude για το «”ανθρώπινο ζιζανιοκτόνο” μπορεί να βγήκε από το στόμα μου».
Η ταινία που προέκυψε είχε μια δική της απολαυστική ατμόσφαιρα και, σταδιακά απέκτησε όλο και περισσότερους θαυμαστές χάρη στις μεταμεσονύκτιες προβολές, την καλωδιακή τηλεόραση και την οικιακή βιντεοσκόπηση.
Περισσότεροι από ένας κριτικοί άλλαξαν γνώμη γι’ αυτήν, με τον Ρότζερ Έμπερτ να προσαρμόζει την κριτική του το 2010 από τρία σε τέσσερα (σε άριστα το τέσσερα) αστέρια.
Φεστιβαλικός Λεμπόφσκι
Οι σούπερ φανς (που αποκαλούνται «Achievers» -«Επιτυχημένοι») παρακολουθούν από το 2002 ένα ετήσιο Lebowski Fest, ενώ η ταινία ενέπνευσε ακόμη και θρησκεία, τον Dude-ισμό. Ο Τορτούρο γύρισε ένα ανεπίσημο spin-off, το «The Jesus Rolls» το 2020.
Η ταινία υπήρξε επίσης μια σταθερή πηγή εσόδων για το στούντιο της. Σύμφωνα με τη Universal, μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι ξεπέρασε την αρχική του εγχώρια κυκλοφορία σε έσοδα από την οικιακή προβολή (έχει αποφέρει συνολικά περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια).
«Είμαι τόσο χαρούμενος που παίζω σε αυτή την ταινία» λέει ο Μπρίτζες. «Υπάρχει μια πτυχή του Dude που προσδοκούσα – είναι αυθεντικός, έτσι δεν είναι; Είναι αυτός που είναι, και αυτό είναι όλο. Είναι μια υπέροχη γάτα».
*Με στοιχεία από το hollywoodreporter.com
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις