Θα μπορούσε το «Τα Πάντα Όλα» να γράψει ένα νέο μέλλον για το Χόλιγουντ;

Φανταστείτε το σκηνικό: Eίναι η απονομή των Όσκαρ το 2027, και στη διεκδίκηση της καλύτερης ταινίας βρίσκονται αρκετές ταινίες που σας έκαναν να νιώσετε σαν να σας έβγαλαν τον εγκέφαλο από το κρανίο και να τον βούτηξαν πολυτελώς σε υγρό LSD.

Οι συγκεντρωμένοι glitterati έχουν φτάσει στο θέατρο Dolby στο Λος Άντζελες, αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως ήταν παλιά.

Αντί για άξιες, παραδοσιακές ταινίες με παγιωμένο ρυθμό για την ιστορία του κινηματογράφου, τη φρίκη του πολέμου, διάσημες προσωπικότητες από τη χρυσή εποχή του ροκ εν ρολ ή ανθρώπους από την Ιρλανδία που περνούν πολύ χρόνο στην παμπ, το Χόλιγουντ γιορτάζει μια νέα γενιά από αριστουργήματα επιστημονικής φαντασίας που τρελαίνουν το μυαλό, διαλύουν τη λογική, ανοίγουν το σύμπαν, είναι σινεφίλ.

Αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά πιθανά μέλλοντα

Αλλά αν το Everything Everywhere All at Once (Τα Πάντα Όλα) παρασύρει τα πάντα μπροστά του την Κυριακή, στην απονομή των Όσκαρ, μιλάμε για ένα μέλλον που μπορεί να μετατραπεί σε πραγματικότητα.

Εξάλλου, σύμφωνα με την παράλογη, καλειδοσκοπική κωμωδία επιστημονικής φαντασίας των Νταν Κουάν και Ντάνιελ Σάινερτ, υπάρχουν σύμπαντα στα οποία όλοι έχουν χοτ ντογκ για δάχτυλα και άλλα σύμπαντα στα οποία κάποιοι από εμάς είναι απλώς πέτρες με μάτια.

Γιατί λοιπόν όχι και ένα σύμπαν, στο οποίο ένα παράξενο ζευγάρι ιδιοκτητών πλυντηρίων που ξέρει από καλό κουνγκ-φου, μάχεται σε όλο το πολυσύμπαν, παραπέμποντας παράλληλα στις ταινίες του Wong Kar-wai και του Στάνλει Κιούμπρικ, αντιμετωπίζει την υποεκπροσώπηση των Ασιατικοαμερικανών στο Χόλιγουντ και δίνει σε όλους μας μια γεύση από το ατελείωτο πάθος των απίθανων πιθανοτήτων της ύπαρξης;

Τα πάντα, όλα (είναι πιθανά)

Απίστευτο, αλλά αρχίζει να φαίνεται όλα μπορούν να συμβούν. Σύμφωνα με τα γραφεία στοιχημάτων, καθώς πλησιάζουμε στο Σαββατοκύριακο των Όσκαρ, το Everything Everywhere All at Once είναι το συντριπτικό φαβορί για το βραβείο καλύτερης ταινίας, ενώ οι δύο σκηνοθέτες φαίνεται να διεκδικούν το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας.

Η πρωταγωνίστρια, Μισέλ Γιο, είναι πολύ πιθανό να φύγει με το βραβείο καλύτερης ηθοποιού για το ρόλο της ως σωτήρας του πολυσύμπαντος, της Έβελιν Κουάν Ουάνκ, ενώ αν ο φανταστικός Τζόναθαν Κι Κουάν, τον οποίο θυμόμαστε μικρούλη στην ταινία «Γκούνις» δεν πάρει το βραβείο καλύτερου ηθοποιού β’ αντρικού ρόλου για τη συμμετοχή του ως ήπιος Γουέιμοντ Ουάνκ στο εναλλακτικό σύμπαν, θα είναι το μεγαλύτερο σοκ στα Όσκαρ μετά από όλα αυτά που έγιναν πέρυσι με τον Γουίλ Σμιθ.

Αναλαμπή ήταν και πέρασε;

Συνολικά, η ταινία είναι υποψήφια για 11 βραβεία και έχει πολλές πιθανότητες να πάρει τουλάχιστον έξι από αυτά. Τι γίνεται όμως αν αυτό είναι απλώς ένα φρικιαστικά τέλειο γεγονός και του χρόνου επιστρέψουμε σε μια πραγματικότητα, στην οποία τα σκουριασμένα ρομάντζα εποχής, οι βαρετές βιογραφίες και τα περιστασιακά διεθνή δράματα τέχνης είναι και πάλι η ημερήσια διάταξη;

«Ένα από τα προβλήματα με την ιδέα ότι η επιτυχία του Τα Πάντα Όλα θα μπορούσε να δημιουργήσει προηγούμενο στα Όσκαρ είναι ότι πρόκειται για μια ταινία που θα είναι σχεδόν αδύνατο να μιμηθεί. Αν η Marvel δεν καταφέρει με κάποιο τρόπο να ενσωματώσει τους Wangs στην έκτη φάση του ατελείωτου υπερηρωικού της έπους – και έλα τώρα, η ιδέα του Doctor Strange να τα βάλει με την κακιά, περιπλανώμενη στο σύμπαν Jobu Tupaki (Stephanie Hsu) είναι σίγουρα κάτι παραπάνω από δελεαστική – μάλλον δεν πρόκειται να ξαναδούμε κάτι παρόμοιο» γράφει ο Μπεν Τσάιλντ στην Guardian.

Πρόκειται για έναν κινηματογραφικό μονόλιθο που αλλάζει τις συσχετίσεις, αψηφά το είδος για τη γενιά των ADHD και όποιος προσπαθήσει να επαναλάβει το κόλπο θα δυσκολευτεί.

Δείτε το τρέιλερ

*Mε στοιχεία από theguardian.com