Οι διαδηλώσεις στη Γεωργία κατά του νομοσχεδίου για τους «ξένους πράκτορες» μπορεί να μην κυριάρχησαν στη διεθνή ειδησεογραφία, ωστόσο όλοι είδαν τα πολλά πλακάτ που καταφέρονταν εναντίον της Ρωσίας, της απολυταρχικής στάσης της και των επεκτατικών επιδιώξεων της.
Μπορεί το επίμαχο νομοσχέδιο να ήταν μια τοπική πρωτοβουλία, με στόχο να επιτρέψει στο κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Όνειρο να πνίξει την κοινωνία των πολιτών και να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές, όπως γράφει ο Guardian, ωστόσο οι στενές σχέσεις του με τη Μόσχα και οι ομοιότητες με τον αντίστοιχο ρωσικό νόμο ήταν αρκετά για να χτυπήσει ο φόβος των Γεωργιανών κόκκινο.
«Όλοι ξέρουν ότι η Ρωσία δεν είναι δημοφιλής εδώ», αναφέρει ο Κόρνελι Κακάτσια, καθηγητής στο κρατικό πανεπιστήμιο της Τιφλίδας και διευθυντής του ινστιτούτου Georgian Institute of Politics.
«Δείτε τι συνέβη στη Ρωσία»
«Και οι διαδηλωτές θέλουν να δείξουν στους Γεωργιανούς, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτού του νόμου», προσθέτει ο ίδιος. «Δείτε τι συνέβη στη Ρωσία», τους λένε.
Εξαιτίας του συγκεκριμένου νόμου, αυτού που ψηφίστηκε στη Ρωσία το 2012 για να περιορίσει σοβαρά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα μέσα ενημέρωσης και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, πολλά και πολλές εξ αυτών οδηγήθηκαν σε οριστικό κλείσιμο.
Στη Γεωργία, ο νόμος καταδεικνύει τα αληθινά «χρώματα» μιας κυβέρνησης που δηλώνει φιλοδυτική, ενώ στην πραγματικότητα κάνει «αγάπες» στον Πούτιν, έγραφε αυτές τις ημέρες από την πλευρά του το Bloomberg.
Από το Ερεβάν μέχρι το Κισινάου και την Τιφλίδα μέχρι την Αστάνα, η εισβολή στην Ουκρανία ενίσχυσε τους φόβους για ρωσική επιθετικότητα σε ορισμένες χώρες και ανάγκασε άλλες, που θεωρούνται σύμμαχοι, να επανεκτιμήσουν τον ρόλο της Μόσχας ως σταθερού εταίρου.
Επιπλέον η ρωσική εισβολή στα ουκρανικά εδάφη, έχει επιταχύνει μια τάση μεταξύ των νέων που γεννήθηκαν μετά την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης να τηρούν μια πιο ηχηρή στάση κατά της ρωσικής επιρροής στην περιοχή.
Η ήπια ισχύς… αγνοείται
«Η Ρωσία έχει χάσει πια την ήπια ισχύ της», εξηγεί ο Κακάτσια. «Δεν ξέρουν πώς να την χρησιμοποιήσουν πλέον στους γείτονές τους. Απλώς επιστρατεύουν βία πάνω στη βία», συνεχίζει ο ίδιος στη βρετανική εφημερίδα.
Οι ενέργειες της Ρωσίας έχουν αποτύχει με πολλούς τρόπους. Η Ουκρανία αυτή τη στιγμή λαμβάνει μια άνευ προηγουμένου στρατιωτική βοήθεια από τις ξένες χώρες με μπροστάρη τις ΗΠΑ.
Η Φινλανδία και η Σουηδία υπέβαλλαν αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ, ενώ η Δύση προχώρησε στην επιβολή σκληρότατων κυρώσεων κατά της Ρωσίας και αντιστάθηκε με γενναιότητα στις ενεργειακές της ευκολίες.
Μεταξύ των κοντινών γειτόνων της Μόσχας, τα χρόνια δουλειάς που αφιερώθηκαν στην καλλιέργεια πολιτικών ελίτ, στην εξάρτηση από τις ρωσικές εγγυήσεις ασφαλείας και στην ενθάρρυνση της νοσταλγίας για τη Σοβιετική Ένωση έχουν πάει στράφι από το ρίσκο που αποφάσισε να πάρει η Ρωσία στην Ουκρανία.
Όπου φύγει – φύγει
«Πώς ζεις δίπλα σε μια τέτοια κατάσταση που είναι τοξική;» ρωτά η Ναγκρις Κασένοβα, διευθύντρια του προγράμματος για την κεντρική Ασία στο κέντρο Davis για τις Ρωσικές και Ευρασιατικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, μιλώντας για το Καζακστάν.
«Είναι δύσκολο, γιατί τα τρωτά σημεία είναι μεγάλα και βρίσκονται παντού. Δεν μπορούμε να φύγουμε από την περιοχή και πρέπει να ζούμε για πάντα δίπλα στη Ρωσία.
Πρέπει λοιπόν να βρούμε κάποιο modus vivendi. Δεν είναι εύκολο, αλλά ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να οικοδομήσουμε κάποια κυριαρχία και να αποσυνδεθούμε εν μέρει από τη Ρωσία».
Κι ενώ το ενδιαφέρον της Ρωσίας για κάποιες από αυτές τις χώρες, όπως η Αρμενία, έχει ατονίσει λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, για κάποιες άλλες έχει ενταθεί, γράφει ο Guardian, υπενθυμίζοντας τους πρόσφατα φόβους που εξέφρασε η Μολδαβία ότι θα αποτελέσει το επόμενο μέτωπο του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Οι φόβοι της Γεωργίας
Αλήθεια ή ψέματα, οι σκηνές στην Τιφλίδα θύμισαν πολύ εκείνες της Εξέγερσης του Μαϊντάν του 2014, όταν το Κίεβο γέμισε με Ουκρανούς οι οποίοι διαδήλωναν ενάντια στην απόφαση του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς να εγκαταλείψει τη Συμφωνία Σύνδεσης Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ουκρανίας, επιδιώκοντας στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία, έγραψε το Bloomberg.
Η εύθραυστη δημοκρατία της Γεωργίας, ένας από τους λίγους σταθερούς συμμάχους των ΗΠΑ και της Ευρώπης στην περιοχή μέχρι πρόσφατα, αντιμετωπίζει τώρα μια παρόμοια επικίνδυνη στιγμή. Η πορεία της Γεωργίας προς τη Δύση, όπως και της Ουκρανίας, είναι μια πορεία την οποία ο Πούτιν είναι αποφασισμένος να αποτρέψει, εκτιμά το αμερικανικό πρακτορείο.
«Για κάποιους από τους παλιούς σοβιετικούς συμμάχους η Ρωσία παραμένει σχετικά σταθερή – για τους περισσότερους όμως είναι πλέον μια απρόβλεπτη χώρα που δεν έχει καμιά σχέση με το πρότυπο του παρελθόντος», συμπληρώνει η βρετανική εφημερίδα.
Η διαφορά των γενιών από το χθες στο σήμερα μετράει εναντίον του Πούτιν, που αν συνυπολογιστεί η τελευταία του περιοδεία στα κράτη της κεντρικής Ασίας, γίνεται φανερό ότι θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να «γυρίσουν» εκεί που ανήκουν, στην πίσω αυλή του.
Ο 35χρονος εμφανίστηκε χωρίς δικηγόρο, παρέμεινε για 2,5 ώρες στο δικαστικό μέγαρο στη Καλαμάτα και αφού ορίστηκε δικηγόρος ζήτησε και έλαβε προθεσμία για να απολογηθεί την ερχόμενη Δευτέρα.
Ο Παύλος Χρηστίδης χαρακτήρισε «κραυγαλέο επικοινωνιακό τέχνασμα» τη «δήθεν εξαγγελία Μητσοτάκη για μηδενική συμμετοχή των χαμηλοσυνταξιούχων, πρώην δικαιούχων του ΕΚΑΣ, στην αγορά φαρμάκων»
Ο Λευτέρης Αυγενάκης πραγματοποίησε την πρώτη δήλωσή του μετά την επάνοδό του στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, έπειτα από απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη
Το περιστατικό με πρωταγωνιστές τον αλ Τζολάνι και τη νεαρή γυναίκα προκάλεσε επικρίσεις εν μέσω έντονων σεναρίων για την μελλοντική κατεύθυνση της χώρας μετά την άνοδο των ανταρτών στην εξουσία.
Η ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη, μέσα από τα μάτια του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και με τον Χρήστο Μάστορα στον πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι αυτή που ξεχωρίζει στις νέες ταινίες της εβδομάδας.
