Η σχέση των «Μωρά στη Φωτιά» και του κόσμου πάντα ήταν και παραμένει άμεση και χειροπιαστή. Σαν τα χέρια που σηκώνουν τον Στέλιο Σαλβαδόρ στον αέρα όταν αυτός σολάρει στο κόκκινο μπάσο και η «Αδρεναλίνη» γίνεται τραγούδι και ζωντανή εμπειρία ταυτόχρονα. Συναντήσαμε τον τραγουδιστή του ροκ γκρουπ στις πρόβες για το Live του Κυττάρου και μας μίλησε για τη διαδρομή τους, τη ροκ μουσική σήμερα, τις καλλιτεχνικές συναντήσεις του από το 80 έως σήμερα αλλά και το πώς αντιμετωπίζει η πολιτεία τους καλλιτέχνες.
Μιλήστε μας για τα 40 χρόνια καλλιτεχνικής διαδρομής του γκρουπ
Ξεκίνησα το συγκρότημα στο πατρικό μου σπίτι στη Βέροια το 1982, με πολύ κέφι, όρεξη και αγάπη με τον αδερφό μου Γιώργο Παπαϊωάννου στα ντραμς και το Δημήτρη Βασιλειάδη στην κιθάρα. Μετά από αρκετές πρόβες και συναυλίες μεταφερθήκαμε στη Θεσσαλονίκη το 1985, όπου και το 1987 κυκλοφόρησε ο πρώτος μας δίσκος.
Πολλές συναυλίες, σε όλη την Ελλάδα με το δικό μας κόκκινο φορτηγάκι που είχε απέξω γραμμένο το όνομα του συγκροτήματος που σε αρκετούς προξένησε εντύπωση, και έγινε άρθρο στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με τίτλο «Παίδες εν Καμίνω» που διαβεβαίωνε και καθησύχαζε ταυτόχρονα, ότι αυτό το όνομα αναφέρεται σε συγκρότημα.
Έχουμε κυκλοφορήσει συνολικά επτά άλμπουμ που τα περισσότερα έχουν κυκλοφορήσει σε δικό μου label Baby Records, από το 1987 έως και σήμερα. Πάντως για μας καλύτερα μιλάνε τα τραγούδια μας νομίζω… Και τα live μας.
Τι λειτουργούσε ως έμπνευση στη μουσική σας τότε που ξεκινήσατε και τι τώρα;
Τότε ήταν τα εφηβικά ακούσματα όλη η punk και new wave σκηνή, ελληνική και ξένη, τα οποία ακούσματα με καθορίζουν μέχρι σήμερα, αλλά όπως και τότε έτσι και σήμερα είμαι πολύ ανοιχτός σε όλες τις μουσικές. Όσο για το στιχουργικό κομμάτι, η ενασχόληση μου με την ποίηση και τη λογοτεχνία, με βοηθά στο να βρίσκω έναν τρόπο για να μεταφέρω μέσα από τα τραγούδια, τα δικά μου συναισθήματα, εμπειρίες και προβληματισμούς.
Πώς θυμάστε τον Παύλο Σιδηρόπουλο και πόσο σας καθόρισε ως μουσικό;
Από την ελληνική σκηνή εκείνης της εποχής ήταν ίσως ο μόνος που με έπεισε πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο στον ελληνικό χώρο και πως είναι κάτι που με αφορά κι εμένα που μόλις ξεκινούσα να ασχολούμαι με τη μουσική στο μακρινό 1982.
Αργότερα βέβαια μετά την κυκλοφορία του πρώτου μας δίσκου, είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω το 1988 ανοίγοντας κάποιες εμφανίσεις του Παύλου Σιδηρόπουλου με τους Απροσάρμοστους στο χώρο που εμφανιζόμασταν σταθερά στη Θεσσαλονίκη με τα ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ που λεγόταν «Όνειρο» κι έτσι τον θαύμασα ακόμη περισσότερο αφού τον είδα και δια ζώσης και επί το έργον. Θυμάμαι ότι, εκτός από το μεγάλο και ιδιαίτερο ταλέντο του, έβγαζε και κάτι που ίσως σπανίζει στις μέρες μας… Μια ανθρωπιά.
Μου έκανε εντύπωση ότι ασχολήθηκε μαζί μου, παρότι νέος εγώ στο χώρο, δεν πήγε να κρυφτεί σε κάποια παρασκήνια, με κέρασε ένα ποτό, μιλήσαμε και μάλιστα μου έδωσε και συμβουλές πάνω στη δουλειά, που εγώ έντρομος και άμεσα, έσπευσα να εφαρμόσω. Και θέλω να τονίσω, ότι εγώ ως αυτοδίδακτος μουσικός και δημιουργός δεν είχα πολλές φορές την ευκαιρία να έχω τέτοιου είδους βοήθεια με τόσο άμεσο και γενναιόδωρο τρόπο.
Σας ενδιέφερε η διεθνής καριέρα;
Όχι ποτέ δε σκέφτηκα κάτι τέτοιο. Αλλά μεμονωμένες συναυλίες σε χώρες του εξωτερικού αυτό είναι πάντα μέσα στα σχέδια μας. Έχουμε παίξει στο Λονδίνο, όπου έχουμε και μια άριστη συνεργασία με ένα στούντιο ηχογραφήσεων στο οποίο έχουμε ηχογραφήσει τραγούδια για το best of «Κάτω στην πόλη» που κυκλοφόρησε το 2020.
Ποιο τραγούδι σας ξεχωρίζετε και γιατί;
Μανιφέστο και Αδρεναλίνη από την άποψη ότι αυτά τα τραγούδια μουσικά είναι ιδιαίτερα και στιχουργικά κατάφερα να πω κάποιες αλήθειες που μας ενώνουν και που πρέπει να τις ξέρουμε, όταν θα καταλάβουμε ότι πρέπει μόνοι μας αλλά, και ενωμένοι να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα.
Θυμάστε κάποιο συγκεκριμένο live ή συνεργασία από την καριέρα σας;
Στα πρώτα χρόνια του συγκροτήματος το live που κάναμε με το Σιδηρόπουλο και τους Απροσάρμοστους, μετά από κάποια δύσκολα χρόνια στα 90’ς μια σημαντική συναυλία στο Ανοιχτό θέατρο Συκεών στη Θεσσαλονίκη, το επετειακό λαιβ 20 χρόνια στο Κύτταρο το 2008 και η εμφάνιση μας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με τους Gang of Four.
Τι θα δουν οι φίλοι σας στο Κύτταρο;
Όλο το πρόγραμμα μας με τραγούδια από όλη μας τη δισκογραφία Αδρεναλίνη, Κάτω στην πόλη, Μανιφέστο, ο Χαμαιλέων, Βαβυλωνία, Παυσίπονο, Υποσχέσεις, ο Παπαγάλος,…. και άλλα εξ ίσου αγαπημένα, πλήρη σύνθεση μουσικών με πνευστά, δύο κιθάρες πλήκτρα, ντραμς και φωνές.
Επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια;
Υπάρχουν πολύ ωραία καινούργια τραγούδια που θα αρχίσουμε να τα παρουσιάζουμε στα επόμενα live μας. Και ακολουθώντας μια από τις γνωστές μου συνήθειες, «πειράζω» κάποια από τα τραγούδια μας του τελευταίου μας δίσκου: «Το χρυσό κλειδί». Ένας δίσκος με δώδεκα πολύ ωραία τραγούδια που, λόγω πανδημίας, δεν μπορέσαμε να τον επικοινωνήσουμε όπως θέλαμε.
Οι φίλοι μας μπορούν να μας δουν εκτός από την Αθήνα και το Κύτταρο στις 17 Μαρτίου, στη Θεσσαλονίκη στο Principal το Σάββατο 18 Μαρτίου, στην Καβάλα την Παρασκευή στις 24 Μαρτίου χώρος Κατινάρα, στην Ξάνθη στις 25 Μαρτίου στο Νόστος και στην Κέρκυρα την Παρασκευή 31 Μαρτίου στο 7 Τεχνών τόπος.
Πώς σχολιάζετε τις αντιδράσεις των καλλιτεχνών για το ΠΔ;
Όλοι οι καλλιτέχνες, ένας ευαίσθητος κλάδος, ειδικά στην Ελλάδα, που αντιμετωπίζει από τη φύση του πάρα πολλές δυσκολίες, που μέσα στην πανδημία πολλαπλασιάστηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό, θα έπρεπε να χαίρει μεγάλου σεβασμού και στήριξης. Καλό είναι βέβαια να διεκδικούμε όποτε χρειάζεται εμείς οι ίδιοι αυτά που μας αξίζουν.
Όσοι είναι δίπλα σε καλλιτέχνες καταλαβαίνουν το πρόβλημα. Οι υπόλοιποι χρειάζεται να έχουν την απαραίτητη ευαισθησία για να κατανοήσουν τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις του χώρου αυτού. Στη χώρα μας είναι σαν να μην υπάρχουμε, π.χ δεν υπήρχε νόμος για την πνευματική ιδιοκτησία μέχρι τη δεκαετία του ’90.Λες και είμαστε αόρατοι. Πολλά πράγματα πρέπει να γίνουν στη χώρα μας με προοπτική μόνο μπροστά.
Πληροφορίες
Ο Σταμάτης Μορφονιός με τους Utopia θα ανέβουν στις 17 Μάρτη στην σκηνή του Κυττάρου, καλεσμένοι της ιστορικής μπάντας «Μωρά στη Φωτιά» και θα παρουσιάσουν για πρώτη φορά ζωντανά και πριν την κυκλοφορία του ένα μέρος του δίσκου τους. Στη θέση του Κώστα Μιχαλού -λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων- για αυτήν την συναυλία, θα βρίσκεται ο Νίκος Εφεντάκης.
Πολιτική χροιά απέκτησε η φετινή παρέλαση για το Halloween στη Νέα Υόρκη, που είχε ως θέμα τις γάτες, οι οποίες έπαιξαν κεντρικό ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ.
Ο προϋπολογισμός, ο οποίος πρέπει επίσης να ψηφιστεί από την Κνεσέτ, το κοινοβούλιο του Ισραήλ, ανέρχεται σε 607,4 δισεκατομμύρια σέκελ (150 δισεκατομμύρια ευρώ)
