Ο Ανδρέας Γεωργίου διετέλεσε επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ από το 2010 έως το 2015 –μια θητεία που διαμόρφωσε καθοριστικά την ζωή του. Είναι το πρόσωπο που αποκάλυψε τα πραγματικά δημοσιονομικά στοιχεία της χώρας το 2009, στοιχεία πολύ διαφορετικά από τα αποκαλούμενα πια greek statistics της προηγούμενης περιόδου.

Ο Γεωργίου είπε την αλήθεια για το έλλειμμα των ΔΕΚΟ και το έλλειμα του ελληνικού προϋπολογισμού, κατηγορήθηκε ωστόσο πως μετά από υποδείξεις από την Ευρώπη, τα στοιχεία που παρουσίασε ήταν τεχνητά αυξημένα.

Η δικαστική του περιπέτεια, βασισμένη σε τεχνικές λεπτομέρειες, όπως η αποκάλυψη ευαίσθητων δημοσιονομικών στοιχείων χωρίς την συγκατάθεση του πρώην συλλογικού οργάνου της ΕΛΣΤΑΤ, ξεκίνησε το 2013, με ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος.

Για τα επόμενα δύο χρόνια, οι εισαγγελείς προτείνουν η υπόθεσή του να μπει στο αρχείο, τον Αύγουστο του 2015 ωστόσο ο Γεωργίου παραπέμπεται και πάλι για νέα κρίση στο Συμβούλιο Εφετών. Δύο χρόνια αργότερα, καταδικάζεται για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος για το έλλειμα του 2009, με ποινή φυλάκισης δύο ετών με τριετή αναστολή, χωρίς ελαφρυντικά.

Προσέφυγε κατά της απόφασης, όμως η προσφυγή του απορρίφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς, όπως υποστήριξε ο ίδιος, να δοθεί η παραμικρή δικαιολογία.

Προσφυγή στο Ευρωδικαστήριο

Το 2018, ο Γεωργίου προσφεύγει κατά του ελληνικού δημοσίου στο Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η απόφαση που βγήκε, πως η Δικαιοσύνη δεν σεβάστηκε το δικαίωμά του στην δίκαιη δίκη, δεν αποτελεί μόνο μελανό σημείο για τον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού δικαστικού συστήματος.

Αντιθέτως, έχει και πολιτικό υπόβαθρο: βάζει τέλος στα σενάρια που μιλούσαν για παραποιημένα στοιχεία και πολιτικές στοχεύσεις στην αρχή της κρίσης χρέους.

Οι δηλώσεις Παπανδρέου και Βενιζέλου

«Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έπραξε το αυτονόητο, σε αντίθεση με την πρακτική ορισμένων Ελλήνων δικαστών που αντί να αποδίδουν δικαιοσύνη, κάνουν πολιτική υπηρετώντας συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες με τον πλέον απαράδεκτο τρόπο», ανέφερε σε δήλωσή του ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, τονίζοντας πως αυτή η πρακτική είχε ως αποτέλεσμα ο Γεωργίου να κρατείται σε καθεστώς ιδιότυπης ομηρίας, «ο οποίος υπηρέτησε με υψηλό αίσθημα ευθύνης το δημόσιο συμφέρον και να τον τιμωρεί ακόμη αδίκως, προκειμένου να δικαιολογηθεί έτσι το ψευδές και κατασκευασμένο αφήγημα περί μνημονίου».

Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και το πρώτο σχόλιο του Ευάγγελου Βενιζέλου: «Η απόφαση (…) συνιστά κόλαφο και μάθημα κατά της ακατάβλητης αντιμνημονιακής συνωμοσιολογίας ως προς το ύψος του πρωτογενούς και του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009 και τους λόγους που οδήγησαν τη χώρα στη μακρά περιπέτεια των μνημονίων», τόνισε.

«Ο ισχυρισμός ότι δεν υπήρχε λόγος να προσφύγει η χώρα στα μνημόνια και ότι μαγειρεύτηκαν τα δημοσιονομικά δεδομένα του 2009, δεν υιοθετείται πλέον πολιτικά από κανέναν που διαθέτει στοιχειώδη σοβαρότητα».

Πολιτικά συμπεράσματα

Η δικαστική μάχη του Γεωργίου, που σε μεγάλο βαθμό ήταν μοναχική, επιτρέπει, όπως φάνηκε από τις ανακοινώσεις και κάποιων εκ των πρωταγωνιστών της περιόδου 2010-2015, και πολιτικά συμπεράσματα.

«Η δικαίωση του Ανδρέα Γεωργίου από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου συνιστά μια ακόμη ηχηρή απάντηση κατά όσων «κερδοσκόπησαν» πολιτικά καλύπτοντας τον πρωτοφανή δημοσιονομικό εκτροχιασμό της διετίας του 2008-2009 από την κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το ΠΑΣΟΚ, του οποίου τα στελέχη βρέθηκαν απέναντι στην αγανάκτηση των πολιτών για την διαχείριση της λιτότητα.

Της ίδιας αγανάκτησης που καλλιεργήθηκε πολιτικά και μέσα από fake news για τα φουσκωμένα ελλείμματα και δύο χρόνια μετά έφερε το κόμμα για πρώτη φορά από το 1977, εκτός δικομματικού πλαισίου.

Στην συγκυρία που έρχεται, ενώ συζητείται η τραγωδία των Τεμπών, η υπόθεση των υποκλοπών και η διαφάνεια σε Δικαιοσύνη και δημόσιο τομέα, η απόφαση λειτουργεί και ως υπενθύμιση για το πολιτικό σύστημα, καθώς διαχρονικά οι δυνάμεις πολλές φορές επιλέγουν το κομματικό τους συμφέρον –χωρίς να αναλογίζονται τις επιπτώσεις για την σχέση τους με τους πολίτες.

Headlines