Η διαταγή σύλληψης του Πούτιν δεν εξαγνίζει σειρά από ατιμώρητους ηγέτες υπόλογους για απαράγραπτα εγκλήματα πολέμου
H απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και η υποκρισία
- «Ειρωνικός, σαρκαστικός, λες και έχει κάνει κατόρθωμα» - Σοκάρουν οι περιγραφές για τον αστυνομικό της Βουλής
- «Πνιγμός στα 30.000 πόδια» - Αεροπλάνο άρχισε να πλημμυρίζει εν ώρα πτήσης [Βίντεο]
- Δημήτρης Ήμελλος: Το τελευταίο αντίο στον αγαπημένο ηθοποιό -Τραγική φιγούρα η μητέρα του
- «Πρέπει να κάνουν δήλωση ότι σέβονται το πολίτευμα» - Οι όροι για να πάρουν την ιθαγένεια οι Γλύξμπουργκ
Η διαταγή του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) για σύλληψη και παραπομπή του Βλαντιμίρ Πούτιν για δίκη, με την κατηγορία των εγκλημάτων πολέμου στην Ουκρανία, οδηγεί εκ των πραγμάτων στην αναθεώρηση μιας δικαστικής τακτικής, που λειτουργεί επιλεκτικά στην προώθηση ορισμένων δικών και στην αμέλεια, αποσιώπηση, ή παραγκωνισμό ισάξιων άλλων πολεμικών επιχειρήσεων, οι οποίες συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση βέβαιων ή πιθανολογούμενων εγκλημάτων πολέμου και κατά της ανθρωπότητας, γιατί όχι και γενοκτονιών. Άλλωστε ο ίδιος ο Πούτιν όσο και ο στενότερος συνεργάτης του Μεντβέντεφ αμφισβητούν την εγκυρότητα της δίωξης.
Την μεροληπτική αυτή τακτική της διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης την αμφισβήτησε, πρώτη και από τις δημοσιογραφικές γραφίδες, η εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου Κάρλα ντελ Πόντε, η οποία όχι μόνον αμφισβήτησε τις κατηγορίες, κατά του προέδρου του Ιράκ, Σαντάμ Χουσεϊν, για χρήση χημικών όπλων, κατά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, αλλά και απέδωσε και επέστρεψε τις κατηγορίες κατά του Χουσεϊν στις αντικαθεστωτικές δυνάμεις του Ιράκ!
Έκτοτε, η επιλεκτική αυτή αντιμετώπιση από το ΔΠΔ αδιαμφισβήτηση των πολεμικών εχθρικών και όχι αμυντικών επιχειρήσεων και σε άλλους χώρους του ευρωμεσογειακού χάρτη, άνοιξε και ανοίγει ένα πελώριο φάκελο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, που συγκροτούν πινάκιο, δηλαδή κατάλογο για άσκηση ποινικών διώξεων εναντίον σειράς ηγετών, που με τις διαταγές απρόκλητων επιθέσεων βύθισαν στους θρήνους, στον όλεθρο και διάλυση τις αραβικές κοινωνίες της Μεσογείου. Όπως:
Ατιμώρητα και απαράγραπτα εγκλήματα πολέμου
1. Το Ιράκ της περιόδου 2003-2010, κατά την οποία εθριάμβευσαν τα βασανιστήρια των δυνάμεων των ΗΠΑ, αλλά και ταγμάτων βρετανών στρατιωτών, εναντίον μαχητών αντιστασιακών ιρακινών δυνάμεων.
Στην ίδια αυτή περίοδο αναδείχθηκε σε σύμβολο του αμερικανο-βρετανικού κατακτητικού ιμπεριαλισμού το φρικιαστικό κολαστήριο βασανιστηρίων του Αμπού Γκράϊμπ και του Καμπ Μπούκα. Ανάλογα και τα κολαστήρια της ίδιας περιόδου στο Μπαγκράμ του Αφγανιστάν, αλλά και οι φυλακές του κουβανικού Γκουαντάναμο…
Αρκεί για την επιβεβαίωση των ανωτέρω η δήλωση της Αϊρίν Χαν, γεν. γραμματέως της Διεθνούς Αμνηστίας: «Η κακομεταχείριση και τα βασανιστήρια δεν είναι ποτέ αποδεκτά. Οι κυβερνήσεις των εισβολέων περιφρονώντας την ελευθερία, την τιμή και τη ζωή των πολιτών, καταστρέφουν τις ίδιες τις αξίες που ισχυρίζονται ότι προστατεύουν. Είναι ή όχι υπόλογο το αγγλοσαξωνικό δίδυμο Τζωρτζ Μπους (Τζούνιορ) και Τόνι Μπλερ για εγκλήματα πολέμου; Γιατί ποιεί την νύσσαν το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο;
2. Σε προσωπικό μου τεκμήριο αυτής της χυδαίας και απάνθρωπης συμπεριφοράς, επικαλούμαι τα βασανιστήρια και τους απαγχονισμούς από τον αποικιοκράτη τύραννο της Κύπρου Χάρτινγκ δεκάδων πατριωτών, παληκαριών της αδελφής Κύπρου, που με το αίμα τους αναδείχθηκαν σε προπομπούς της απελευθέρωσης και της ανεξαρτησίας της Κύπρου. Μιας κολοβής «ανεξαρτησίας», μειωμένης κατά το 40% της επικράτειας της Δημοκρατίας της Κύπρου, λόγω της ατιμώρητης από τον ΟΗΕ παράνομης εισβολής και κατοχής της από τις πλιατσικολογικές τουρκικές δυνάμεις. Αυτό το όνειδος βαρύνει τον αδρανή ΟΗΕ, που περιφρονεί τα ίδια τα ψηφίσματα του δικού του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Στο επόμενο: Η τραγωδία της Λιβύης και οι ευθύνες του γαλλο-αμερικανικού διδύμου Νικολά Σαρκοζί-Χιλάρι Κλίντον. Τα κενά στη δίκη-καταδίκη του Μιλόσεβιτς και άλλα…
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις