Κοινή δράση στον τομέα της πρόληψης του περιαστικού δάσους του Σέιχ Σου προτίθενται να αναλάβουν οι Δήμοι Θεσσαλονίκης, Πυλαίας – Χορτιάτη και Νεάπολης – Συκεών.

Στο επίκεντρο συνάντησης που είχαν οι δήμαρχοι Κωνσταντίνος Ζέρβας, Ιγνάτιος Καϊτεζίδης και Σίμος Δανιηλίδης συζητήθηκαν πεδία συνεργασιών, δυνατότητες ανταλλαγής τεχνογνωσίας και καλών πρακτικών αλλά και ανάληψης κοινών πρωτοβουλιών στον τομέα της πρόληψης για την προστασία του δάσους.

Στη συνάντηση συμμετείχε και ο δήμαρχος Ηλιούπολης Γιώργος Χατζηδάκης, που παρουσίασε το μοντέλο λειτουργίας του Συνδέσμου Προστασίας Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ), που έχει συσταθεί με τη συνεργασία δήμων της Αττικής, κάνοντας ξεχωριστή αναφορά σε χρηματοδοτικά εργαλεία που εξασφαλίστηκαν αλλά και στην αποτελεσματικότητα σειράς δράσεων που αναπτύχθηκαν για την προστασία και την ανάδειξη του δασικού οικοσυστήματος του Υμηττού.

Συμμετείχαν ακόμη ο εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος για δράσεις Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Θεσσαλονίκης Βασίλης Μωυσίδης, ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας, Περιβάλλοντος Ανακύκλωσης Πυλαίας – Πανοράματος και Πολιτικής Προστασίας Γιάννης Καρτάλης, η αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος Νεάπολης – Συκεών Παρασκευή Γενίτσαρη, υπηρεσιακοί παράγοντες των Δήμων Θεσσαλονίκης, Νεάπολης – Συκεών και Πυλαίας – Χορτιάτη και στελέχη του ΣΠΑΥ.

Η ιστορία του Σέιχ Σου

Το Σέιχ Σου, επίσης γνωστό ως Κεδρηνός Λόφος, είναι περιαστικό δάσος της Θεσσαλονίκης που εκτείνεται στις νότιες και νοτιοδυτικές πλαγιές του Χορτιάτη μέχρι και το δρόμο Επταπυργίου – Ασβεστοχωρίου.

Αποτελεί πνεύμονα της πόλης και χώρο αναψυχής των κατοίκων της. Η ονομασία «Σέιχ Σου» (τουρκικά: Şeyh Su), η οποία και αποδίδεται στα ελληνικά ως «νερό του Σεΐχη», προήλθε από βρύση που υπήρχε εντός μουσουλμανικού νεκρικού μνημείου, γνωστού ως τουρμπέ, ερείπια του οποίου σώζονται έως σήμερα στην τοποθεσία «Χίλια Δέντρα» (όπως ήταν και η πρώτη ονομασία του αρχικού πυρήνα του δάσους από την εποχή της τουρκοκρατίας).

Η ονομασία Κεδρηνός Λόφος υιοθετήθηκε ως προτιμητέα ελληνική μετά από πρόταση του ποιητή Γεωργίου Βαφόπουλου στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης.

Από το 1800 έως το 1900 περίπου η περιοχή ήταν δάσος από δρύες. Η περιοχή ήταν χέρσα και η πρώτη προσπάθεια αναδάσωσης έγινε το 1929 από τους καθηγητές Π. Κοντό και X. Γεωργόπουλο.

Σε διάστημα 60 χρόνων φυτεύτηκαν περίπου 5 εκατομμύρια δέντρα.

Την Κυριακή 6 Ιουλίου 1997 στις 15:35 αναφέρθηκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης το πρώτο τηλεφώνημα για την μεγάλη πυρκαγιά που έκαψε τελικά 16.640 από τα 29.790 στρέμματα, περίπου το 56% της έκτασης του.

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Headlines