ΠΑΣΟΚ: Η δεύτερη ανάγνωση της «κόκκινης γραμμής» για τον πρωθυπουργό και η επόμενη μέρα για τον Λοβέρδο

Το προηγούμενο διάστημα, η κύρια κατηγορία που απηύθυναν από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ στον Νίκο Ανδρουλάκη είναι πως οδεύει στις κάλπες με κλειστά χαρτιά για την επόμενη μέρα -«να μας πουν πώς εννοούν την προοδευτική διακυβέρνηση», σχολίασε πρόσφατα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης (ALPHA), μια φράση που ενώ εκ πρώτης όψεως απευθυνόταν στον ΣΥΡΙΖΑ, στην πραγματικότητα είχε αποδεκτή το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

Πλέον, ωστόσο, η θέση της Χαριλάου Τρικούπη είναι ξεκάθαρη προς όλους στον δρόμο προς την κάλπη, δια στόματος του προέδρου του κόμματος: πρώτη προϋπόθεση συμμετοχής σε κυβέρνηση είναι το ισχυρό ποσοστό -δηλαδή διψήφιο, πάνω από 10%-, ενώ μετά ακολουθεί η προγραμματική σύγκλιση πάνω σε βασικές πολιτικές και οικονομικές προτεραιότητες, αλλά και η τοποθέτηση προσώπων. Μέσα σ’ αυτά και ο επόμενος πρωθυπουργός.

Εδώ και καιρό ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είχε πάρει την απόφασή του -γι’ αυτό και εμφανίστηκε πολύ σίγουρος όταν τόνισε πως για την θέση του πρωθυπουργού ο ίδιος θα προτείνει ένα πολιτικό πρόσωπο που δεν θα είναι ούτε ο σημερινός ούτε ο προηγούμενος κάτοχος του αξιώματος, αποδίδοντας και στους δύο μια νοοτροπία και ένα μοντέλο διακυβέρνησης που αφενός αποδοκιμάζονται από τους πολίτες και αφετέρου έχουν αποτύχει.

Πρόκειται, σχολιάζουν κεντροαριστερά στελέχη, για μια πολιτική θέση που «είναι τολμηρή», καθώς βάζει στο τραπέζι της συζήτησης μια διαφορετική κουλτούρα για τις πολιτικές συνεργασίες, επιτρέποντας παράλληλα στο ΠΑΣΟΚ να τραβήξει μια γραμμή από τα μοντέλα συνεργασίας άλλων περιόδων, τα οποία πλήγωσαν και το δικό του ακροατήριο -βοηθώντας έτσι στην συσπείρωσή του σε σχέση την μετεκλογική στάση του κόμματος. Απαντώντας στην κριτική πως ο Ανδρουλάκης δεν πρότεινε κάποιο ενδεδειγμένο πρόσωπο για την πρωθυπουργική θέση τονίζουν πως «θα ήταν περιφρόνηση της λαϊκής ετυμηγορίας πριν καν αυτή διατυπωθεί να αρχίσει η ατέρμονη ονοματολογία».

Στην πραγματικότητα, στην Χαριλάου Τρικούπη επενδύουν στο πολιτικό κεφάλαιο που δείχνουν να έχουν απολέσει ως τώρα οι Μητσοτάκης και Τσίπρας, φέρνοντας ως παράδειγμα τις δημοσκοπήσεις στις οποίες παίρνει κεφάλι ο «Κανένας».

Οι πασοκικές «κόκκινες γραμμές» για το πρόσωπο του πρωθυπουργού, ωστόσο, ήταν αναμενόμενο να σηκώσουν πρώτα την αντίδραση του Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο δια μέσου Γιάννη Οικονόμου κα Ακη Σκέρτσου κατηγόρησαν τον Ανδρουλάκη για «συνταγή ακυβερνησίας» κα «θεσμική ασέβεια» -με ξεκάθαρη στόχευση τους ενδιάμεσους ψηφοφόρους των δύο κομμάτων και την εξομοίωση της γαλάζιας αυτοδυναμίας και της πολιτικής σταθερότητας.

«Το σύστημα Μητσοτάκη αντιδρά λυσσαλέα, γιατί μοναδικός του στόχος είναι η διατήρηση της εξουσίας», ανέφερε στην απάντησή του ο Δημήτρης Μάντζος. «Προφανώς στις κυβερνήσεις συνεργασίας τόσο το πρόσωπο του πρωθυπουργού όσο και η σύγκλιση σε προγραμματικές θέσεις, είναι θέμα συζήτησης μεταξύ των κομμάτων, που προτίθενται να συμφωνήσουν. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα πρέπει να είναι σε σαφή αντιστοιχία με το διογκούμενο ρεύμα των πολιτών, που έχει ως αίτημα το: “Αρκετά ως εδώ, τώρα είναι η ώρα για αλλαγή σελίδας”. Να διασφαλίζουν τις προοπτικές της χώρας και του λαού. Αυτό οφείλουν να το καταλάβουν όλοι».

Αξίζει να σημειωθεί πως, παρά την μικρότερη σε ένταση αντίδραση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, ο όρος για το πρόσωπο του πρωθυπουργού επηρεάζει και την όποια συνεργασία ανάμεσα στις λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις, από την στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας, όπως και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ισχυρίζονται πως πρωθυπουργός πρέπει να αναδειχθεί ο αρχηγός του πρώτου κόμματος».

Τι θα γίνει με τον Ανδρέα Λοβέρδο;

Παράλληλα, βέβαια, μια ακόμα αντιπαράθεση εξελίσσεται -αυτή τη φορά εσωκομματική. Η αντίδραση του Ανδρέα Λοβέρδου στα λεγόμενα Ανδρουλάκη («όταν απορρίπτουμε πρόσωπα, πρέπει να προτείνουμε πρόσωπα για να έχουν ξεκάθαρη εικόνα οι πολίτες») πριν ακόμα περάσει ένα εικοσιτετράωρο από την συνέντευξη και ενώ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δεχόταν τα πυρά της κυβέρνησης, επιβεβαίωσε το παγωμένο κλίμα που υπάρχει ανάμεσα στην Χαριλάου Τρικούπη και τον πρώην υπουργό.

Στελέχη κοντά στον Ανδρουλάκη επεσήμαναν την ομοιότητα της κριτικής Λοβέρδου με αυτήν που άσκησαν οι Οικονόμου και Σκέρτσος, περιγράφοντας την ως «πολιτικό παράδοξο». Δεν είναι η πρώτη φορά που η λογική των δύο πλευρών μοιάζει να αποκλίνει, ωστόσο είναι η πρώτη φορά που γίνεται τόσο εμφατικά και δημόσια.

Το «επεισόδιο» μπορεί να θεωρείται από πολλούς προάγγελος μιας μεγαλύτερης ρήξης, εκτιμώντας πως αυτή δεν θα αργήσει, ωστόσο για την ώρα καμία πλευρά δεν θέλησε να το τραβήξει περισσότερο.

Από την πλευρά Ανδρουλάκη επέμεναν πως αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι η ατζέντα που έθεσε στο τραπέζι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, η οποία ανοίγει επί της ουσίας μια συζήτηση για το είδος και το ύφος μιας ενδεχόμενης συγκυβέρνησης την επόμενη μέρα των καλπών. Ο Λοβέρδος, στην απογευματινή ομιλία του στην Βουλή την Πέμπτη, δεν σήκωσε το γάντι και δεν απάντησε στην προεδρική διαρροή -αντιθέτως, έστρεψε τα βέλη της κριτικής του στα γαλάζια στελέχη και στους χειρισμούς τους, δείχνοντας ούτε αυτός θέλει να δώσει συνέχεια στο ζήτημα. Τουλάχιστον για την ώρα.