Όταν ο Μάρλον Μπράντο είπε «όχι» στο Όσκαρ

Σαν σήμερα, 27 Μαρτίου 1973, στην τελετή της Ακαδημίας των Όσκαρ, οι διοργανωτές και οι παρουσιαστές βρίσκονται μπροστά σε μια πρωτόγνωρη για εκείνους κατάσταση.

Ο Μάρλον Μπράντο κερδίζει το Όσκαρ για την συγκλονιστική ερμηνεία του, στην ταινία «Ο Νονός» αλλά το αρνείται… διά αντιπροσώπου.

Στην θέση του έχει στείλει μια νεαρή ινδιάνα ηθοποιό -που αποδείχθηκε αργότερα ότι μόνο ινδιάνα δεν ήταν– η οποία ανακοίνωσε την απόφαση του Μπράντο ότι δεν δέχεται το βραβείο με ένα σύντομο μήνυμα μπροστά σε ένα έκπληκτο κοινό.

Ένα γκανγκστερικό  έπος…

Τον Μάρλον Μπράντο, είχε επιλέξει η ακαδημία των Όσκαρ για το βραβείο α’ αντρικού ρόλου στην εμβληματική ερμηνεία του ως Βίτο Κορλεόνε στην ταινία «Ο Νονός» του Φράνσις Φορντ Κόπολα.

Το γκανγκστερικό έπος, για το οποίο χρειάστηκαν άλλες δύο ταινίες για να το αποδώσουν στην μεγάλη οθόνη, έφερε τις υπογραφές μεγάλων ηθοποιών εκτός από τον Μπράντο.

Ο Αλ Πατσίνο, ο Τζέιμς Κάαν, ο Ρόμπερ Ντιβάλ, ο Τζον Καζάλε, η Νταϊάν Κίτον, ήταν μερικοί από τους πολλούς που είχε επιλέξει ο Κόπολα.

Ο τελευταίος μάλιστα ξόδεψε 400.000 δολάρια από τον προϋπολογισμό της παραγωγής και τέσσερις μήνες μέχρι να πείσει την Παραμάουντ να δεχτεί τον άσημο Αλ Πατσίνο και τον Μπράντο. Ειδικά για τον Μπράντο έδωσε μάχη, με τους παραγωγούς να φοβούνται το εκρηκτικό ταπεραμέντο του.

Και τελικά οι φόβοι τους επιβεβαιώθηκαν, την βραδιά των Όσκαρ.

Η αιτία που αρνήθηκε το χρυσό αγαλματάκι ο Μπράντο

Ο Μάρλον Μπράντο κερδίζει το Όσκαρ αλλά δεν βρίσκεται στην αίθουσα.

Ωστόσο έχει στείλει μια νεαρή ινδιάνα ηθοποιό, την Λιτλφέδερ, η οποία, μπροστά στο έκπληκτο κοινό και τους αμήχανους παρουσιαστές (τον Ρότζερ Μουρ και τη Σουηδέζα συμπαρουσιάστριά, Λιβ Ούλμαν) ανεβαίνει στην σκηνή και ανακοινώνει πως ο Μπράντο δεν δέχεται το βραβείο, σε ένδειξη αλληλεγγύης στην κινητοποίηση ινδιάνων ακτιβιστών στο Γούντεν Νι και διαμαρτυρίας για τον τρόπο τον οποίο ιθαγενείς των ΗΠΑ απεικονίζονταν στην κινηματογραφική βιομηχανία.

Η νεαρή ήταν πρόεδρος των ιθαγενών Αμερικανών ηθοποιών, οι οποίοι χρησιμοποιούνταν κυρίως ως κομπάρσοι. Ακόμα και οι περισσότεροι ρόλοι ινδιάνων, παίζονταν από λευκούς.

Οι περισσότερες ταινίες τους απεικόνιζαν ως βάρβαρους και πολεμοχαρείς, έκφραση της ρατσιστικής προπαγάνδας του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας που δικαιολογούσε την μεγαλύτερη γενοκτονία στην ιστορία της ανθρωπότητας: Την σφαγή των Ινδιάνων της Βόρειας και Λατινικής Αμερικής από τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους αποικοικράτες και ιμπεριαλιστές.

Η Λιτλφέδερ, μία Ινδιάνα Απάτσι, ήταν έτοιμη να διαβάσει την επιστολή 15 σελίδων, που είχε γράψει ο Μπράντο, όμως ο παραγωγός της ταινίας «Νονός», Άλμπερτ Ρούντι, την απείλησε ότι θα συλληφθεί, αν την διαβάσει ολόκληρη ή αν μιλήσει παραπάνω από ένα λεπτό. Έτσι ανακοίνωσε την απόφαση του Μπράντο ότι δεν δέχεται το βραβείο με ένα σύντομο μήνυμα μπροστά σε ένα έκπληκτο κοινό που την χειροκρότησε θερμά, αν και υπήρξε και μια μειοψηφία που την αποδοκίμασε.

Η κίνηση του Μπράντο προκάλεσε μεγάλη δημοσιότητα και οργή του κατεστημένου των ΗΠΑ. Πολλοί στράφηκαν εναντίον του Μπράντο. Όταν, λίγο μετά τα γεγονότα της απονομής, η Λιτλφέδερ επισκέφθηκε τον Μπράντο στο σπίτι του υπήρξαν πυροβολισμοί στην πόρτα του σπιτιού.

Για πολλούς ηθοποιούς, σκηνοθέτες και συντελεστές του κινηματογράφου η νίκη ενός βραβείου Όσκαρ αποτελεί όνειρο ζωής και σημάδι καταξίωσης. Για τον Μάρλον Μπράντο όχι…