Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει συγκριθεί πολλές φορές με τον Αδόλφο Χίτλερ. Ωστόσο η προσωπικότητα που του ταιριάζει καλύτερα, είναι αυτή του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, αφού ο Ρώσος πρόεδρος πιστεύει απόλυτα αυτό που πρώτος είχε πει ο Γάλλος στρατηγός, ότι «τρία πράγματα δεν κάνεις στην πολιτική: δεν υποχωρείς, δεν ανακαλείς και δεν παραδέχεσαι τα λάθη σου».

Κάπως έτσι ο Πούτιν δεν υποχωρεί στην Ουκρανία, παρότι δεν κατάφερε να λήξει, όπως ήλπιζε, τον πόλεμο μέσα σε λίγες εβδομάδες, δεν ανακαλεί το κατηγορώ του στη Δύση, που τον βοηθά να μιλά για ένα πόλεμο για την ύπαρξη της Ρωσίας και δεν παραδέχεται κανένα λάθος του, προετοιμάζοντας όλους τους τελευταίους μήνες τον λαό του για έναν πόλεμο δίχως τέλος.

Μπορεί για τα παραπάνω να φταίει και η μακρά θητεία του στην τρομερή και φοβερή KGB, που όπως εξηγεί δυτικός διπλωμάτης υπό καθεστώς ανωνυμίας στον Guardian,  μάθαινε μόνο στους πράκτορες της να κυνηγούν ανηλεώς τους στόχους τους έναντι κάθε εμποδίου, και σε καμιά περίπτωση να επανεξετάζουν μια κατάσταση και να πράττουν αναλόγως.

Τώρα αρχίζουν τα πιο δύσκολα

Οι Ρώσοι πάντως δεν έχουν πειστεί ακόμα για την αναγκαιότητα αυτού του πολέμου και ρωτούν όλο και πιο ανοιχτά, γιατί πρέπει να συνεχιστεί, αν το τίμημα είναι οι ζωές τους, η τσέπη τους, το μέλλον της ίδιας της χώρας.

Απαντώντας σχετικά σε μια μικρή ομήγυρη την περίοδο των εορτών, ο Ντμίτρι Πεσκόφ, ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου, είπε τα εξής: «υποθέτω ότι περιμένετε από μένα να πω κάτι. Τα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα στη συνέχεια. Αυτή η ιστορία θα πάρει πολύ, πραγματικά πολύ χρόνο».

Τα ποτήρια μπορεί να σηκώθηκαν στον αέρα και ευχές να ανταλλάχθηκαν, αν και κάπως κουμπωμένα, όπως εξιστορούν στη βρετανική εφημερίδα δύο από τους παρευρισκόμενους, ωστόσο όλοι αναρωτιόντουσαν για ποιο λόγο πρέπει να δεχτούν αναντίρρητα την προειδοποίηση για έναν ατελείωτο -«ακριβό» και για τους Ρώσους- πόλεμο ή αλλιώς έναν πόλεμο φθοράς του αντιπάλου, όπως θέλει να τον παρουσιάζει, όπου βρεθεί και όπου σταθεί και Ρώσος πρόεδρος.

«Για μας δεν είναι ένα γεωπολιτικό καθήκον, αλλά ένα καθήκον για την επιβίωση του ρωσικού κράτους, τη δημιουργία των συνθηκών που θα επιτρέψουν την ανάπτυξη στο μέλλον για τη Ρωσία και τα παιδιά μας», είναι μια από τις αγαπημένες δηλώσεις του Πούτιν από τότε που ξεκίνησε η τρίτη φάση της ρωσικής εισβολής στα ουκρανικά εδάφη και ο εχθρός για τον Ρώσο πρόεδρο δεν είναι πια ο Ουκρανός ομόλογος του, αλλά η Δύση ολόκληρη.

«Αυτός ο πόλεμος δεν θα τελειώσει ποτέ»

«Ο Πούτιν έχει σταματήσει εδώ και καιρό να μιλά για συγκεκριμένους στόχους σε αυτόν τον πόλεμο. Δεν προσφέρει πια κανένα όραμα για το πως μπορεί να μοιάζει η νίκη στο μέλλον. Ο πόλεμος του στην Ουκρανία δεν έχει πλέον συγκεκριμένη αρχή, αλλά ούτε και ορατό τέλος», σχολιάζει ο πολιτικός αναλυτής, Μαξίμ Τρουντολιούμποφ.

Το μόνο μήνυμα που εκπέμπει προς πάσα κατεύθυνση το Κρεμλίνο είναι ότι «αυτός ο πόλεμος δεν θα τελειώσει ποτέ και οι Ρώσοι πρέπει να μάθουν να ζουν με αυτή την αλήθεια», προσθέτει ο ίδιος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η τελευταία φορά που αναφέρθηκε ο Πούτιν στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο μέτωπο ήταν στις 15 Ιανουαρίου, οπότε και είπε ότι η δυναμική του ρωσικού στρατού είναι θετική.

«Είναι ευκολότερο να αποφεύγεις να μιλάς για τις πολεμικές προσπάθειες  όταν ο στρατός δεν κερδίζει έδαφος, αλλά η υποχώρηση απλά δεν αποτελεί επιλογή για τον Πούτιν, που την ταυτίζει με την ήττα», σύμφωνα με τον Βλαντιμίρ Γκέλντμαν, καθηγητή ρωσικής πολιτικής στο πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, ο οποίος δέχεται την εξήγηση για το πρακτορικό παρελθόν του Ρώσου προέδρου, χωρίς όμως να την υιοθετεί στον απόλυτο βαθμό.

Αν ισχύουν οι πληροφορίες των Αμερικανών, όπως τις μεταφέρει στον Guardian ο ειδικός σε στρατιωτικά ζητήματα Ρομπ Λι, δηλαδή ότι μόνο το 10% των ρωσικών δυνάμεων είναι εκπαιδευμένο για κατά μέτωπο επιθέσεις, γι’ αυτό και δεν μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα του πολέμου υπέρ τους, δεν προκαλεί έκπληξη η πρόθεση του Ρώσου υπουργού Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, να αυξήσει τις ένοπλες δυνάμεις από 1.15εκατ. άτομα σε 1.5εκατ. άτομα.

Μια διαφορετική νίκη

Για τον Αντρέι Κολέσνικοφ από τη δεξαμενή σκέψης Carnegie Endowment, ο Πούτιν έχει πάβτως πετύχει ήδη μια σημαντική νίκη.

Κι αυτή είναι ότι παρά τον αυξανόμενο αριθμό των Ρώσων που τον αμφισβητεί, η πλειοψηφία τους, όπως αποδεικνύουν όλες οι σχετικές δημοσκοπήσεις έχει αποδεχτεί πλήρως ότι αυτός ο πόλεμος δεν θα φύγει ποτέ από τις ζωές τους.

«Το Κρεμλίνο κατάφερε να συγκεντρώσει τον λαό γύρω από τη σημαία και αυτό λέει πολλά», καταλήγει ο ίδιος.

Headlines