Μία συνταγή καταστροφής

Είναι βράδυ Δευτέρας, 20 Μαρτίου. Για πέμπτη συνεχόμενη νύχτα, από τη στιγμή που η κυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν προσέφυγε στο άρθρο 49:3 του Συντάγματος προκειμένου να περάσει την αμφιλεγόμενη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση που προωθούσε παρακάμπτοντας την Εθνοσυνέλευση, η ένταση στη γαλλική πρωτεύουσα είναι απτή.

Μικρές, κινητές ομάδες διαδηλωτών βάζουν φωτιά σε κάδους απορριμμάτων και προκαλούν φθορές. Στη γωνία των οδών Μινίμ και Μπεάρν, στο 3ο Διαμέρισμα του Παρισιού, μία Μηχανοκίνητη Ομάδα Καταστολής της Βίαιης Δράσης (BRAV-M), έχει ακινητοποιήσει επτά νέους και τους έχει υποχρεώσει να καθίσουν στο πεζοδρόμιο, με την πλάτη στη βιτρίνα ενός κλειστού καταστήματος.

Ισως να συμμετείχαν σε βανδαλισμούς, ίσως να ήταν και απλοί, ειρηνικοί διαδηλωτές – από τις χιλιάδες προσαγωγές που έχουν γίνει στο Παρίσι ελάχιστες έχουν καταλήξει σε συλλήψεις, άλλωστε ακόμα και η συμμετοχή σε μία διαμαρτυρία μη εγκεκριμένη από τις Αρχές μπορεί να οδηγήσει στο τμήμα.

Σε κάθε περίπτωση, συνολικά 15 αστυνομικοί έχουν κυκλώσει τους επτά ακινητοποιημένους νέους. Η σκηνή διαρκεί περισσότερα από 20 λεπτά. Και γνωρίζουμε ακριβώς τι διημείφθη, διότι κάποιος νεαρός ηχογράφησε διακριτικά τα πάντα, και το ηχητικό αυτό ντοκουμέντο δημοσιοποιήθηκε τόσο από την εφημερίδα «Le Monde» όσο και από τον εξειδικευμένο ιστότοπο Loopsider.

«Βούλωσέ το»

«Ξέρεις ότι έχεις μούρη για πολλά χαστούκια;» ακούγεται να λέει ένας αστυνομικός σε κάποιον από τους προσαχθέντες. «Αν θες, τα λέμε μόνο οι δυο μας», συνεχίζει. Ο νεαρός κάτι πάει να απαντήσει. «Βούλωσέ το», του λέει ο αστυνομικός. Εχουν περάσει πέντε λεπτά και 40 δευτερόλεπτα από την έναρξη της ηχογράφησης: «Είσαι πολύ τυχερός που κάθεσαι εκεί, θα σου έσπαγα τα πόδια, στο ορκίζομαι… Κι αν έχουμε σπάσει, αγκώνες και μούτρα… αλλά εσένα, θα σου έσπαγα τα πόδια», λέει ένας αστυνομικός. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, στο στόχαστρο μπαίνει πρωτίστως «ο μοναδικός μαύρος της ομάδας».

Δύο φορές μέσα σε 15 δευτερόλεπτα, ακούγεται ήχος χαστουκιού. Τα όσα λέγονται πριν και μετά, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία: ένα «σβήσε το χαμόγελό σου» επαναλαμβάνεται δύο φορές πριν από το πρώτο χαστούκι και μια τρίτη αμέσως μετά, ένα «θα το βουλώσεις ή θες κι άλλο;», ακούγεται μετά το δεύτερο χαστούκι.

«Δεν… το βουλώνω», τραυλίζει ο νεαρός. «Αρχίζεις να κεκεδίζεις! Μήπως θες ακόμα ένα, να σου φύγει η μασέλα;», ρωτάει ένας άλλος αστυνομικός.

«Μη διστάσεις να τα πεις αυτά εκεί…», απαντάει ο νεαρός. «Πού εκεί;», ρωτάει ο αστυνομικός. «Εκεί», επαναλαμβάνει ο νεαρός. «Πού εκεί;», επιμένει ο αστυνομικός.

-«Εκεί! Πού θα με πάτε;»

-«Στο τμήμα; Εκεί μόνο εσύ θα μιλάς, εγώ δεν θα έρθω.»

-«Ε ναι, για αυτό τα κάνεις αυτά».

Ακούγεται αλλόκοτο, αλλά η απάντηση του αστυνομικού είναι η εξής: «Ξέρεις, μπορώ να έρθω να κοιμηθώ μαζί σου αν θες…»

-«Πάμε λοιπόν.»

-«…και ο πρώτος που θα κ***ώσει θα γ*** τον άλλο».

Ακολουθούν πολλές ακόμα απειλές και καυχησιολογίες: «Θα σου μάθουμε να σέβεσαι εσένα»… «Είσαι πολύ θρασύς εσύ»… «Εννοια σου κι έχουμε ήδη τη μούρη σου σε φωτογραφία, ξαναβγές στον δρόμο και την επόμενη φορά, δεν θα ανεβείς στην κλούβα για να πας στο τμήμα, θα ανεβείς σε ασθενοφόρο για να πας νοσοκομείο»…

Κάποια στιγμή, δίνεται μέσω ασυρμάτου εντολή στους αστυνομικούς να μετακινηθούν προς το 10ο Διαμέρισμα. «Τυχερός είσαι, θα εκδικηθούμε άλλους», λέει ένας.

Καθυστερούν όμως να φύγουν, συνεχίζουν λοιπόν τη «συζήτηση» – με έναν αναπάντεχο φόρο τιμής στις ομάδες του μαύρου μπλοκ: «Εμείς, φίλε μου, βαράμε τα black bloc όλη μέρα και μπορώ να σου πω ότι εκείνοι, έχουν αρ***ια. Ντάξει, μετά πάνε να κλαψουρίσουν στη γιαγιά τους», λέει ένας αστυνομικός. «Και μαζεύουν τα δόντια τους», διευκρινίζει ένας άλλος.

Κατόπιν, τα σχόλια γίνονται ξεκάθαρα ρατσιστικά: «Αυτός θα βγει αύριο από το τμήμα και θα οδηγηθεί στα σύνορα». «Από πού είσαι;». «Από το Τσαντ», απαντάει ο νεαρός. -«Και πώς ήρθες από το Τσαντ;» -«Κολύμπησα.» -«Και δεν μου λες, έτρωγες καλά εκεί;».

Ακόμα και η επίτροπος ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης εξέφρασε, την Παρασκευή, την ανησυχία της για «υπερβολική χρήση βίας» της αστυνομίας απέναντι στους διαμαρτυρόμενους για τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση.

Γιατί αυτά που αποκαλύπτει το ηχητικό ντοκουμέντο από τη γωνία των οδών Μινίμ και Μπεάρν είναι πταίσματα μπροστά στα βίντεο που έχουν κυκλοφορήσει. Συνολικά 12 έρευνες έχει ξεκινήσει το τελευταίο δεκαήμερο η «γενική επιθεώρηση της εθνικής αστυνομίας», η αστυνομία της αστυνομίας, τουλάχιστον τέσσερις έρευνες για αστυνομική βία έχει ανοίξει η εισαγγελία του Παρισιού.

Αλλά ο σκληρός υπουργός Εσωτερικών, ο Ζεράλντ Νταρμανέν, συνεχίζει να επαναβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία την «απόλυτη στήριξή» του στους αστυνομικούς που «δέχονται επίθεση από την Ακροαριστερά».

«Ο Μακρόν», εκτιμούσε ο δημοσκόπος Φρεντερίκ Νταμπί, «απευθύνεται σε μία «σιωπηλή πλειοψηφία» που δεν ανέχεται την αναστάτωση και το χάος, ελπίζοντας σε μία ανάκαμψη της δημοτικότητάς του, όπως μετά τον βανδαλισμό της Αψίδας του Θριάμβου από τα Κίτρινα Γιλέκα».

Είναι μια τακτική αγαπητή και σε άλλους κυβερνώντες. Ενίοτε, αποδεικνύεται, πράγματι, επιτυχημένη. Κοντόφθαλμα όμως. Γιατί μακροπρόθεσμα, με την απαξίωση των θεσμών που συνδαυλίζει, είναι μία συνταγή καταστροφής. Ακόμα μία.