Όταν σχεδόν όλοι σε αποκαλούν «φασίστα»

Σε αποκαλούν «φασίστα». Διαρκώς, χωρίς σταματημό. Σχεδόν όλοι. Με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο. Κάτι θα ξέρουν. Εσύ μπορεί να χαμογελάς, αλλά εδώ και δεκαετίες ο χαρακτηρισμός αυτός αποτελεί προσβολή.

Με ένα κλικ στη wikipedia διαβάζεις ότι: «ο όρος φασίστας έχει πολλές φορές χρησιμοποιηθεί ως υποτιμητικός και προσβλητικός χαρακτηρισμός για ένα ευρύ φάσμα ατόμων, πολιτικών κινημάτων, κυβερνήσεων, και δημοσίων και ιδιωτικών ιδρυμάτων, μεταξύ των οποίων και κάποια που κανονικά δεν θα κατατάσσονταν στην ιδεολογία του φασισμού σύμφωνα με τις πολιτικές επιστήμες».

Για τον πρόεδρο της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας ο χαρακτηρισμός αυτός προφανώς δεν τον ενοχλεί.

Δεν έχει κάνει το παραμικρό για να τον αντικρούσει.  Δεν νιώθει καμία προσβολή. Πιθανότατα να τον αποδέχεται. Αλλωστε δεν έχει κρύψει ποτέ τις ακροδεξιές πεποιθήσεις του.

Απόψεις είναι αυτές καθένας δικαιούται να έχει και μία.

Στη σύγχρονη κοινωνία όμως ο φασίστας δεν είναι κάτι καλό. Ο χαρακτηρισμός είναι κηλίδα.

Κι αν για τον εαυτό του δεν τον ενδιαφέρει (πιθανότητα να του «αρέσει» κιόλας), θα έπρεπε να σκεφτεί ότι το αξίωμα του συμπαρασύρει μια ολόκληρη ομοσπονδία, ανθρώπους, οικογένειες, θεσμούς και καταστάσεις πάνω σε αυτόν τον χαρακτηρισμό.

Δεν τον αγγίζουν όλα αυτά; Η λέξη αυτή έχει αίμα πάνω της. Φευ!

Καμία αντίδραση. Από κανέναν. Μήτε από τους υποστηρικτές του.

Τελικά, όπως έχει επισημάνει στην «ανατομία του φασισμού», ο Αμερικάνος ιστορικός και καθηγητής, Ρόμπερτ Ο. Πάξτον, «ψυχανάλυση χρειάζονται μάλλον οι λαοί που υποστήριξαν τον φασισμό, παρά οι ηγέτες τους».

Μέσα σε όλα εμφανίζεται και μία φανέλα με αγκυλωτό σταυρό. Καμία ουσιαστική αντίδραση. Μία ανακοίνωση που απλώς εξήγησε ότι ήταν ένα σχέδιο από την εταιρεία που σχεδίασε την φανέλα και παραπέμπει στην επανάσταση του 1821!

Δεν θα περάσει έτσι. Είναι η όχι αγκυλωτός σταυρός;

Κι αν κάποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το δουν, υπάρχουν χιλιάδες άλλοι που βλέπουν αυτό το σύμβολο του θανάτου και προσβάλλονται βάναυσα.

Σε μια χώρα που έχει υποφέρει από αυτόν τον αγκυλωτό σταυρό είναι ντροπή να παραμένει ακόμα σε χρήση αυτή η φανέλα επειδή απλά είναι σχέδιο μιας εταιρείας αθλητικής ένδυσης που ντύνει και την εθνική ομάδα.

Κι αν κάποιοι στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία δεν μπόρεσαν να δουν το έκτρωμα, υπάρχουν χιλιάδες άλλοι που τον είδαν και ένιωσαν την φρίκη στα μάτια τους.

Η ΕΠΟ δεν έκανε τίποτα. Για μια ακόμα φορά τίποτα. Μία απλή ανακοίνωση περί άλλα τυρβάζουσα. Για μια ακόμα φορά καμιά λέξη για την ταμπακέρα.

«Μα την φοράνε και άλλοι», «μα είναι για το 1821», «ήταν οι άλλοι που την παράγγειλαν».

Αστείες δικαιολογίες. Κάτω από το χαλάκι κι αυτό το θέμα και η ομοσπονδία έφυγε για διακοπές μέχρι τα μέσα του Ιουνίου.

Ολα καλά όλα ανθηρά.  Να βγει, έστω ένας, και να πει:  «παιδιά είστε τυφλοί, δεν υπάρχει καμία σβάστικα, τα μάτια σου κάνουν πουλάκια».

Προτιμότερο θα ήταν.  Ουδείς βρέθηκε. Και να μην υπάρχει, αν τόσοι φωνάζουν, κάνε κάτι.

Φυσικά καμία απαίτηση από τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας να μιλήσει επί του θέματος.

Μπορεί να την είχε σχεδιάσει και ο ίδιος.

Εδώ δεν τον ενοχλεί ο χαρακτηρισμός «φασίστας», θα τον ενοχλούσε ότι η φανέλα της  εθνικής ομάδας έχει πάνω της τον αγκυλωτό σταυρό;

Πως το’ χε πει ο Μάνος Χατζιδάκις μια Κυριακή στα μέσα του ‘70 στο Τρίτο Πρόγραμμα του ραδιοφώνου της EPT; «Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι να συνηθίσουμε τη φρίκη να μας τρομάζει η ομορφιά»…