Το «ψυχολογικό όριο» της κάλπης

Πρόκειται ίσως για την πιο αμφίρροπη αναμέτρηση της τελευταίας δεκαετίας: τα δεδομένα της εκλογικής μάχης της 21ης Μαΐου έχουν αλλάξει ήδη πολλές φορές, με την τραγωδία στα Τέμπη σε μεγάλο βαθμό να διαμορφώνει μια νέα ατζέντα, ενώ η στάση του ΠΑΣΟΚ και το «ούτε Τσίπρας ούτε Μητσοτάκης», λόγω απλής αναλογικής, κάνει τις εκλογές ένα πολιτικό παιχνίδι για τρεις.

Το μόνο που δεν έχει αλλάξει είναι τα όρια μέσα στα οποία φιλοδοξούν να κινηθούν τα τρία μεγαλύτερα κόμματα.

Κυρίως το σημείο καμπής, το ποσοστό – «ψυχολογικό όριο» που διευκολύνει το εκάστοτε αφήγημα και τους επιτρέπει να λένε πως βρίσκονται κοντά στον στόχο που έχουν βάλει, είτε η πρώτη κάλπη «βγάλει» κυβέρνηση είτε χρειαστεί επαναληπτική εκλογική αναμέτρηση.

Η Νέα Δημοκρατία

Για τη ΝΔ, τη μεγαλύτερη σημασία έχει το ποσοστό της πρώτης Κυριακής να δείχνει πως υπάρχει σοβαρή πιθανότητα το κόμμα να «πιάσει» αυτοδυναμία στη δεύτερη, με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής – άλλωστε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης το τελευταίο διάστημα τονίζει διαρκώς πως στο αποτέλεσμα στις 21 Μαΐου θα φανεί και ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός, αλλά και τι είδους κυβέρνηση θα προκύψει.

Η ανάγκη γίνεται πιο επιτακτική, δεδομένης πλέον της «κόκκινης γραμμής» του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ για το πρόσωπο του πρωθυπουργού (την οποία δεν αποδέχεται η Πειραιώς) – ειδικά από τη στιγμή που για πολλά γαλάζια στελέχη το ΠΑΣΟΚ είναι το μοναδικό κοινοβουλευτικό κόμμα που θα μπορούσε δυνητικά να γίνει κυβερνητικός εταίρος.

Οι εκτιμήσεις μέχρι τώρα θέτουν το «ψυχολογικό» όριο για τη ΝΔ στο 34%, ώστε να μπορέσει να παραδώσει χωρίς σκέψη την εντολή ποντάροντας στην επερχόμενη αυτοδυναμία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ

Με βάση τα μέχρι τώρα νούμερα των μετρήσεων, το ίδιο όριο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι το 30%. Με δεδομένο ότι διαχρονικά οι δημοσκόποι εντοπίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ χαμηλότερα απ’ όσο πραγματικά μετριέται στην κάλπη και λαμβάνοντας υπόψη το ποσοστό του το 2019, ο αριθμός «3» μπροστά στο διψήφιο είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Κρατάει (σχετικά) μικρή την απόσταση από το πρώτο κόμμα και διατηρεί μια απόσταση ασφαλείας από το τρίτο.

Επιτρέποντας αφενός όνειρα για ανατροπή της εικόνας στη δεύτερη κάλπη και αφετέρου κρατώντας «καθαρά» τα δεδομένα στον προοδευτικό χώρο, με τον Αλέξη Τσίπρα να ζητά εντολή για σχηματισμό προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας από την πρώτη Κυριακή.

Παράλληλα, το 30% δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ ένα ποσοστό κοντά στο ποσοστό που έλαβε το 2019, γεγονός που ακόμα και σε περίπτωση ήττας κρατάει τον ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο του δικομματισμού και τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα σε κατάσταση εσωκομματικής νηνεμίας.

Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ

Για το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ το ισχυρό διψήφιο ποσοστό είναι, σύμφωνα με τον Νίκο Ανδρουλάκη, υψίστης σημασίας. Με αυτό, η Χαριλάου Τρικούπη θα μπει στη συζήτηση συγκυβέρνησης στη βάση προγραμματικών συγκλίσεων και προσώπων «κοινής αποδοχής», χωρίς αυτό να εκλάβει τη λαϊκή βούληση ως εντολή να μείνει στην αντιπολίτευση.

Η ερμηνεία του «ισχυρού διψήφιου» εξαρτάται, προφανώς, και από τα ποσοστά της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, όμως το «ψυχολογικό» όριο του 12% όχι μόνο επιτρέπει στο ΠΑΣΟΚ να κάτσει στο τραπέζι των συνεργασιών χωρίς να θεωρείται «συμπλήρωμα» του πρώτου κόμματος, αλλά παράλληλα σχεδόν εξασφαλίζει πως, ακόμα και αν τελικά αυτές οι συζητήσεις δεν ευοδωθούν, το διψήφιο θα παραμείνει και στις δεύτερες κάλπες. Κι αυτό ανεξαρτήτως της πόλωσης που θα υπάρξει ανάμεσα στα δύο πρώτα κόμματα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ «ΤΑ ΝΕΑ»