Ο θρήνος και η οργή των συγγενών των 57 ανθρώπων που σκοτώθηκαν στα Τέμπη μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Σήμερα, στο μνημόσυνο για τις 40 ημέρες από την τραγωδία, επιζήσαντες, συγγενείς, φίλοι, και οι 25 όλοι και όλοι κάτοικοι του χωριού Τέμπη, που βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το σημείο μηδέν, αποτίουν φόρο τιμής στους νεκρούς του σιδηροδρομικού δυστυχήματος.

Για τους συγγενείς των θυμάτων ο χρόνος σταμάτησε για πάντα στα Τέμπη. Ανάμεσα τους και ο Παύλος Ασλανίδης, που έχασε στο σιδηροδρομικό δυστύχημα τον 27χρονο γιο του, Δημήτρη.

«Στην αρχή δεν το πιστεύεις, κλαις, δεν θέλεις να το συνειδητοποιήσεις. Πιστεύω ότι τον έχω μέσα μου. Ξεσπάς. Ποτέ δεν θα το πιστέψω» λέει, μιλώντας στο MEGA, ο πατέρας του Δημήτρη.

Ο Δημήτρης εργαζόταν στην Ισπανία, είχε έρθει στην Ελλάδα για να δει την οικογένεια και τους φίλους του και τον Απρίλη θα επέστρεφε ξανά στη δουλειά του. Δεν πρόλαβε όμως.

«Τον είδαμε τελευταίο φορά ζωντανό και δεν τον είδαμε ξανά. Το παράπονο του μικρού αδερφού του είναι ότι δεν τον ξαναείδε να τον αποχαιρετήσει» λέει συγκινημένος.

«Νιώθω το ουρλιαχτό του την ώρα που σκοτωνόταν – Με κρατά ζωντανό η λαχτάρα της δικαίωσης»

32 ημέρες μετά όση είναι η θλίψη που νιώθει ο Παύλος Ασλανίδης τόσο μεγαλύτερη είναι η οργή.

«Η οργή και η λαχτάρα της δικαίωσης με κρατάει. Σαν γονιός νιώθω την κραυγή του παιδιού, νιώθω το ουρλιαχτό του την ώρα που σκοτωνόταν και κάθε ημέρα είναι χειρότερη» λέει ο κ. Ασλανίδης και τα λόγια του είναι γροθιά στο στομάχι.

«Δεν γίνεται να φταίει ένας σταθμάρχης μόνο, είναι πολλοί από πίσω. Απορώ γιατί δεν έχουν μαζέψει και τη διοίκηση του ΟΣΕ. Μας έδωσαν τα μέτρα στήριξης και από την άλλη να μην μπορούμε να τους κυνηγήσουμε» ξεσπά.

«Δεν πρόκειται να δικαιωθούμε ποτέ. Ο άλλος έφυγε μισή ώρα νωρίτερα, πήγε για σουβλάκια. Ήταν βασικός σταθμάρχης και άφησε τον άλλον τον άπειρο. Θα το πάμε μέχρι τέλους» τονίζει ο Παύλος Ασλανίδης και ζητά οι υπεύθυνοι της τραγωδίας να καθίσουν στο εδώλιο.

Headlines