Γαλλία: Η χώρα φλέγεται για το συνταξιοδοτικό και η υφυπουργός βγαίνει στο Playboy

Το Playboy υπερασπίστηκε την Γαλλίδα υφυπουργό δηλώνοντας πως ήταν η «πιο συμβατή από όλες τις γυναίκες υπουργούς, επειδή είναι προσκολλημένη στα δικαιώματα των γυναικών και έχει καταλάβει ότι δεν είναι ένα περιοδικό για ‘μάτσο’ τύπους, αλλά θα μπορούσε να είναι ένα όργανο για τον φεμινισμό».

Η Σιαπά ενώ υπηρετούσε ως υπουργός Ισότητας των δύο φύλων, το 2018 είχε εισάγει νομοθεσία που απαγορεύει την παρενόχληση στο δρόμο.

Ερωτώμενη τότε σχετικά με τη δυσκολία να χαράξουμε μια γραμμή μεταξύ παρενόχλησης και φλερτ, είχε απαντήσει: «Ξέρουμε πολύ καλά σε ποιο σημείο αρχίζουμε να νιώθουμε εκφοβισμό, ανασφάλεια ή παρενόχληση στο δρόμο».

Νέα εβδομάδα κινητοποιήσεων

Με τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να ταξιδεύει μεθαύριο για την Κίνα όπου θα παραμείνει ως το ερχόμενο Σάββατο και τους εργαζόμενους να προετοιμάζονται για τον ενδέκατο γύρο των απεργιακών κινητοποιήσεων στις 6 Απριλίου, η πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν θα επιχειρήσει αυτήν την εβδομάδα να κατευνάσει τα πνεύματα στη Γαλλία, αρχής γενομένης από την ερχόμενη Τετάρτη όποτε θα συναντηθεί στο πρωθυπουργικό Μέγαρο με τους επικεφαλής των συνδικαλιστικών οργανώσεων της χώρας.

Μια συνάντηση από την οποία ωστόσο δεν αναμένεται να υπάρξουν νέα δεδομένα, αφού η μεν κυβέρνηση εμμένει στις θέσεις της υπέρ της αναμόρφωσης του συνταξιοδοτικού συστήματος και τα συνδικάτα στις θέσεις τους κατά.

Μια έξοδος κινδύνου θα μπορούσε, ίσως, να υπάρξει αν η κυβερνηση αποδεχόταν την πρόταση του συνδικάτου CFDT (το οποίο ιστορικά πρόσκειται στο Σοσιαλιστικό Κόμμα) υπέρ της προσωρινής παύσης της διαδικασίας αναμόρφωσης του συνταξιοδοτικού συστήματος. Ενδεχόμενο που όμως έχει κατηγορηματικά απορρίψει ο πρόεδρος Μακρόν.

Όπως άλλωστε δεν αναμένεται να προκύψουν νέα δεδομένα ούτε από τη συνάντηση που προγραμματίζει η πρωθυπουργός της Γαλλίας με τους επικεφαλής των κομμάτων που εκπροσωπούνται στη γαλλική Εθνοσυνέλευση.

Από τον χώρο της αριστεράς η Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν Λυκ Μελανσόν, το γαλλικό ΚΚ και οι Οικολόγοι έχουν δηλώσει πως δεν σκοπεύουν να παραστούν, ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει τη θέση του.

Πρόταση για διενέργεια δημοψηφίσματος

Οι βουλευτές των κομμάτων της αριστεράς έχουν όμως δηλώσει πως θα μεταβούν εν σώματι την ερχόμενη Τρίτη στο πρωθυπουργικό Μέγαρο όπου θα παραδώσουν την πρότασή τους για τη διενέργεια δημοψηφίσματος επί του συνταξιοδοτικού, η οποία αν γίνει δεκτή εκ των πραγμάτων θα παγώσει τη διαδικασία έγκρισης του.

Από τον χώρο της ακροδεξιάς η Μαρίν Λεπέν έχει δηλώσει πως θα παραστεί στη συνάντηση με την Μπορν απλά και μόνο για να καταγγείλει τις κυβερνητικές πρακτικές, ενώ σε ότι αφορά τον χώρο της κεντροδεξιάς οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν δηλώσει πως θα παραστούν, πλην όμως το κόμμα τους δίνει προς το παρόν εικόνα διάλυσης.

Τι θα κάνει το Συνταγματικό Συμβούλιο;

Τούτων δοθέντων νέα δεδομένα θα μπορούσαν να υπάρξουν στη Γαλλία μόνο από τον χώρο του Συνταγματικού Συμβουλίου της χώρας το οποίο έχει δηλώσει πως στις 14 Απριλίου θα τοποθετηθεί ως προς το αν και κατά ποσό η προωθούμενη από την κυβέρνηση αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος είναι συμβατή προς το γαλλικό Σύνταγμα.

Στο εν λόγω εννεαμελές συμβούλιο συμμετέχουν δύο πρώην πρωθυπουργοί: ο σοσιαλιστής Λοράν Φαμπιούς, ο οποίος προεδρεύει και ο κεντροδεξιός Άλεν Ζιουπέ.

Το γεγονός ότι οι σχέσεις του Φαμπιούς με τον Μακρόν είναι σύμφωνα με όσους γνωρίζουν τα γαλλικά πρόσωπα και πράγματα «παγερές», έχει ήδη πυροδοτήσει φήμες ότι το πόρισμά του θα είναι αρνητικό για την κυβέρνηση, παρά το ό,τι τα περισσότερα μέλη του είναι επιλογές του Γάλλου Προέδρου.

Στην περίπτωση αυτή το Συνταγματικό Συμβούλιο θα μπορούσε ως από μηχανής θεός να οδηγήσει σε μια πρόσκαιρη έξοδο από την κρίση που ταλανίζει τις τελευταίες εβδομάδες τη Γαλλία, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση η λύση αυτή να είναι τελική.

Αν πάλι το πόρισμά του είναι θετικό για την κυβέρνηση οι εντάσεις, σύμφωνα με όλες τις υπάρχουσες ενδείξεις, θα συνεχιστούν με τα συνδικάτα να ελπίζουν πως υπό την πίεση των απεργιών η κυβέρνηση θα υποχωρήσει και την κυβέρνηση να ελπίζει πως υπό την πίεση των κοινωνικών προβλημάτων που δημιουργούνται συνεπεία των απεργιών τα συνδικάτα, είτε θα διασπαστούν, είτε θα κάνουν πίσω.