Εμπόδια στην «Υγεία για όλους» – Οι προτάσεις των κομμάτων

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, αφιερωμένη στην καθολική κάλυψη υγείας μέσω του στόχου «Υγεία για όλους», βρίσκει τον τομέα υγείας της χώρας εξαντλημένο ύστερα από μια 10ετή οικονομική κρίση και άλλη μια τριετία πανδημίας.

Οι ακάλυπτες ιατρικές ανάγκες του πληθυσμού, όχι μόνο από τον κορονοϊό, αλλά και από τις ελλείψεις και τα εμπόδια που βρίσκει στην πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας «αντιμετωπίζονται» με ιδιαίτερα αυξημένες ιδιωτικές πληρωμές, με το μεγαλύτερο όγκο αυτών να είναι απ΄ ευθείας από τα νοικοκυριά και όχι σπάνια, από το υστέρημά τους, μεταθέτοντας την κάλυψη άλλων αναγκών ή λιγότερο σημαντικών αναγκών υγείας για αργότερα. Όσο για τις περιπτώσεις όπου τίποτα δεν μπορεί να αναβληθεί, τότε αναπόφευκτα τα νοικοκυριά οδηγούνται σε φτωχοποίηση.

Το μήνυμα έχει φτάσει στους πολιτικούς, με αποτέλεσμα όλα τα κόμματα – ενόψει εκλογών – να θέτουν τον τομέα υγείας σε πρώτη προτεραιότητα, το κάθε ένα με τις δικές του προτάσεις για τις πολιτικές που προτίθεται να υιοθετήσει την επόμενη ημέρα της εκλογικής διαδικασίας

Για τις προτάσεις και τον σχεδιασμό του τομέα υγείας των τριών μεγαλύτερων κομμάτων, μιλούν στο in.gr o Βασίλης Κοντοζαμάνης τ. αναπληρωτής υπουργός Υγείας και σύμβουλος του Πρωθυπουργού σε θέματα Υγείας, ο Ανδρέας Ξανθός  π. υπουργός Υγείας, Βουλευτής Ρεθύμνου ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και Τομεάρχης Υγείας Κ.Ο. και ο  Σωτήρης Ζώτος, μέλος της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής και της Γραμματείας του Τομέα Υγείας, υπ. Βουλευτής Κινήματος Αλλαγής.

1. Περίπου το 15% του πληθυσμού το 2021, δεν κατάφερε -σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ- να έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας στο χρόνο που τις χρειάζεται, αφήνοντας ακάλυπτη την υγεία του. Αντίστοιχα ήταν τα ποσοστά και τα προηγούμενα χρόνια. Το πρόβλημα είναι εντονότερο στα χαμηλότερα εισοδήματα. Τι μέτρα προβλέπετε για την άρση των ανισοτήτων;

Βασίλης Κοντοζαμάνης

Ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας: Η πανδημία αποτέλεσε τον μεγάλο καταλύτη αλλαγών στον τομέα της υγείας. Έχουν σχεδιαστεί και υλοποιηθεί σημαντικές τομές μέσα στην πανδημία, που μας δίνουν την ευκαιρία να φτιάξουμε ένα νέο, σύγχρονο σύστημα υγείας, με συντονισμό, συνέχεια, διαλειτουργικότητα και διασύνδεση, αναβάθμιση των υποδομών, αύξηση του αριθμού του προσωπικού, στοχευμένα όμως, και βάσει των αναγκών υγείας του πληθυσμού και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Βελτίωση του αλφαβητισμού για την υγεία: Έτσι, οι πολίτες θα είναι σε θέση να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις για την υγεία τους, για πρόσβαση στις κατάλληλες υπηρεσίες την κατάλληλη στιγμή. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω εκστρατειών για τη δημόσια υγεία, προγραμμάτων ενημέρωσης της κοινότητας και εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών.

Βελτίωση της προσβασιμότητας σε απομακρυσμένες περιοχές: Η διασφάλιση ότι οι μονάδες υγείας είναι προσβάσιμες στους πολίτες που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση των ανισοτήτων πρόσβασης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με παροχή κινήτρων σε επαγγελματίες υγείας για στελέχωση αυτών των περιοχών, ώστε να υπάρχει καλύτερος συντονισμός αλλά και συνέχεια της φροντίδας, επένδυση στην τεχνολογία τηλεϊατρικής και την ψηφιακή υγεία, κινητές μονάδες υγείας και αύξηση των επιλογών μεταφοράς/μετακίνησης για ασθενείς που ζουν σε απομακρυσμένες ή δυσπρόσιτες περιοχές.

Ενθάρρυνση της συνεργασίας με την επιστημονική-ακαδημαϊκή κοινότητα: Η ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ των αρμόδιων αρχών για την υγεία και των ερευνητών στην πολιτική υγείας μπορεί να διευκολύνει την καλύτερη «μετάφραση» των προτεινόμενων πολιτικών αναφορικά με την πρακτική εφαρμογή τους και την ανταλλαγή γνώσεων, για τον εντοπισμό κενών και εμποδίων στην πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και για ανάπτυξη πολιτικών με τεκμηρίωση για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η διαχείριση της πανδημίας. Συγκεντρώσαμε τους κορυφαίους ειδικούς στη χώρα ώστε να έχουμε την απαραίτητη επιστημονική τεκμηρίωση στις αποφάσεις που λαμβάναμε.

Ανδρέας Ξανθός

 Το ποσοστό των  ακάλυπτων  υγειονομικών  αναγκών του πληθυσμού είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός δείκτης ανισότητας στην Υγεία. Στην Ελλάδα ήταν πριν τη χρεωκοπία της χώρας 4% (με μέσο όρο της Ε.Ε. 2%), έφτασε στο 14,5% το 2015 και υποχώρησε σημαντικά στο 8,5% το 2019 λόγω της κάλυψης των ανασφάλιστων και της ενίσχυσης του ΕΣΥ.

Σήμερα έχει ξεπεράσει τα επίπεδα των πρώτων μνημονιακών χρόνων  γιατί το ΕΣΥ έχει αποδιοργανωθεί τελείως και το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών για αγορά υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα έχει μειωθεί δραματικά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, μείωσε περίπου 50% τις ανισότητες στην Υγεία και η κυβέρνηση Μητσοτάκη τις διπλασίασε. Και  μάλιστα σε συνθήκες δημοσιονομικής χαλάρωσης, νέων χρηματοδοτικών εργαλείων ( RRF) και  άρσης κάθε περιορισμού στις προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού.

Η βασική προγραμματική στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και της νέας προοδευτικής κυβέρνησης μετά τις εκλογές της 21^ηςΜαϊου, θα είναι η εξάλειψη των υγειονομικών ανισοτήτων, μέσα από την:

1. ενδυνάμωση των δημόσιων δομών υγείας (πρωτοβάθμιων και νοσοκομειακών)
2. σύγκλιση των δημόσιων δαπανών υγείας με την Ευρώπη (7,5% του ΑΕΠ)
3. στρατηγική καθολικής και ισότιμης κάλυψης των αναγκών υγείας με συνέργεια πόρων του ΕΣΥ και του ΕΟΠΥΥ.

Σωτήρης Ζώτος

Στα συστήματα υγείας με ισχυρή οικονομική προστασία και χαμηλά επίπεδα ανεκπλήρωτης ανάγκης:

• Δεν υπάρχουν μεγάλα κενά στην κάλυψη της υγείας.
• Η πολιτική κάλυψης σχεδιάζεται προσεκτικά για να ελαχιστοποιηθούν τα εμπόδια πρόσβασης και οι απευθείας πληρωμές, ιδίως για τους φτωχούς και τους τακτικούς χρήστες των υπηρεσιών υγείας.
• Οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία είναι αρκετά υψηλές ώστε να εξασφαλίζουν σχετικά έγκαιρη πρόσβαση σε ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών υγείας, χωρίς ανεπίσημες πληρωμές
• οι απευθείας ιδιωτικές πληρωμές (out of pocket) είναι χαμηλές, αντιπροσωπεύοντας λιγότερο από το 15% των τρεχουσών δαπανών για την υγεία

Στην Ελλάδα φθάνουν το 40%, επιπλέον των εισφορών υγείας.

Τα κενά στην κάλυψη, προκύπτουν από αδυναμίες στο σχεδιασμό τριών τομέων πολιτικής: στην επάρκεια δημόσιων υπηρεσιών για πρόσβαση του πληθυσμού, στο πακέτο παροχών και στη συμμετοχή των πολιτών.

Η Κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, άφησε  χωρίς συμβεβλημένο Οικογενειακό Γιατρό το 90% του πληθυσμού  και η Κυβέρνηση της ΝΔ, αντί να διδαχθεί από τα λάθη, συνέχισε τον ίδιο ολισθηρό δρόμο επιλέγοντας να μην χρησιμοποιήσει το Ταμείο Ανάκαμψης για τη στελέχωση του ΕΣΥ και την προσέλκυση νέων γιατρών, για τις ανάγκες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

– 6.000 λιγότεροι μόνιμοι υγειονομικοί υπηρετούν στην Υγεία σε σχέση με τον Ιούλιο του 2019

– 3.000 Λιγότεροι μόνιμοι Γιατροί υπηρετούν σήμερα στο ΕΣΥ σε σχέση με το 2012

– 18.000 Έλληνες γιατροί προσφέρουν υπηρεσίες εκτός Ελλάδος.

– 2 εκ. φτωχοί και ευάλωτο πολίτες που δεν έχουν να πληρώσουν αναβάλλουν τις επισκέψεις σε γιατρούς.

Η λύση βρίσκεται στη στελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας, στην ενίσχυση του ΕΟΠΥΥ και στην δωρεάν κάλυψη των ευάλωτων και των οικονομικά ασθενέστερων

Το ΠΑΣΟΚ έχει καταθέσει σχετική τροπολογία στο κοινοβούλιο.

.

2. Στην Ελλάδα καταγράφονται οι υψηλότερες ιδιωτικές πληρωμές ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ, μετά τις ΗΠΑ όπου το σύστημα υγείας είναι ιδιωτικό. Μάλιστα με σοβαρές καταστροφικές δαπάνες για τα νοικοκυριά. Τι χρειάζεται να γίνει γι΄ αυτό;

Βασίλης Κοντοζαμάνης

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2021, οι κατά κεφαλήν δαπάνες για την υγεία στην Ελλάδα εξακολουθούν να είναι πολύ χαμηλότερες από τον μέσο όρο της ΕΕ. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 7,8% του ΑΕΠ, σε σύγκριση με 9,9% στην ΕΕ το 2019. Λίγο λιγότερο από το 60% των δαπανών για την υγεία στην Ελλάδα είναι δημόσιες δαπάνες, ενώ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό (περίπου 35%) καταβάλλεται απευθείας από τα νοικοκυριά, κυρίως με τη μορφή συμμετοχής για φάρμακα και άμεσων πληρωμών για υπηρεσίες που δεν περιλαμβάνονται στη δέσμη παροχών. Για την αντιμετώπιση πιθανών καταστροφικών δαπανών για τα νοικοκυριά και τη βελτίωση του συστήματος υγείας στην Ελλάδα, είναι επιτακτικό να εξεταστούν προσεκτικά τα παρακάτω σημεία:

1. Αύξηση/ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων στην υγεία: Διάθεση περισσότερων πόρων σε ανθρώπινο δυναμικό, υποδομές, εξοπλισμό, εκπαίδευση και υπηρεσίες, που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση της επιβάρυνσης των νοικοκυριών και στη διασφάλιση καλύτερης πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας για όλους τους πολίτες.
2. Ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας: Εστίαση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της ανάγκης για δαπανηρές νοσηλείες και επισκέψεις σε ειδικούς γιατρούς. Με τη βελτίωση της πρόσβασης σε υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, οι πολίτες μπορούν να λαμβάνουν εγκαίρως την θεραπεία και προληπτική φροντίδα που χρειάζονται, μειώνοντας έτσι και τη συνολική δαπάνη για την υγεία.
3. Προώθηση/ενθάρρυνση της εφαρμογής οικονομικά αποδοτικών πρακτικών στην παροχή υπηρεσιών υγείας, όπως τα γενόσημα φάρμακα, η επέκταση της χρήσης των υπηρεσιών τηλεϊατρικής και η έμφαση στην παροχή εξωνοσοκομειακής φροντίδας όπου αυτό είναι δυνατόν, ώστε να παρέχεται έγκαιρη και αποτελεσματική φροντίδα για τον ασθενή, αλλά και να επιτυγχάνεται μείωση των δαπανών τόσο για το σύστημα υγείας, όσο και για τα νοικοκυριά.
4. Βελτίωση της αποδοτικότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας, με τη μείωση της σπατάλης, την αποφυγή αλληλοεπικαλύψεων στην παροχή των υπηρεσιών, την εξάλειψη των σφαλμάτων κατά την παροχή της φροντίδας και των σχετιζόμενων ανεπαρκειών, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι διαθέσιμοι πόροι κατανέμονται αποτελεσματικά και χρησιμοποιούνται ορθολογικά.
5. Εφαρμογή μέτρων κοινωνικής προστασίας: Αξιολόγηση και όπου απαιτείται ενίσχυση των προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας ώστε τα νοικοκυριά να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις καταστροφικές δαπάνες υγείας, με επιδοτήσεις ή ασφαλιστικά προγράμματα, που μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία των οικογενειών από τις οικονομικές συνέπειες του απροσδόκητου κόστους για τη λήψη/χρήση των υπηρεσιών υγείας που χρειάζονται.

Ανδρέας Ξανθός

Η πολύ υψηλή ιδιωτική δαπάνη υγείας στην Ελλάδα (40% της συνολικής, όταν στην Ευρώπη είναι κάτω από 20%), αποτελεί διαρθρωτικό πρόβλημα του συστήματος υγείας.

Ο περιορισμός της απαιτεί:

1. γενναία επένδυση στο ΕΣΥ και κυρίως στο ανθρώπινο δυναμικό του
2. στοχευμένη ενίσχυση των υποστελεχωμένων νοσοκομείων-ΚΥ της επαρχίας για να μειωθούν οι ανισότητες στην περίθαλψη μεταξύ Κέντρου-Περιφέρειας
3. διευρυμένες παροχές από τον ΕΟΠΥΥ και μείωση της συμμετοχής των ασθενών στο κόστος (με προτεραιότητα τα φάρμακα των χαμηλοσυνταξιούχων)
4. Θεσμοθέτηση του «υγειονομικού ισοδύναμου», που περιλαμβάνει ειδικά κίνητρα προσέλκυσης γιατρών σε άγονες-δυσπρόσιτες-νησιωτικές περιοχές και αποζημίωση των πολιτών για υπηρεσίες που δεν μπορεί να καλύψει το ΕΣΥ ή ο ΕΟΠΥΥ και χρειάζεται να μετακινηθούν εκτός τόπου κατοικίας τους για να έχουν πρόσβαση σ’ αυτές.

Σωτήρης Ζώτος

Το 8,9% των νοικοκυριών στην Ελλάδα αντιμετωπίζει καταστροφικές δαπάνες υγείας. 400.000 νοικοκυριά για να πάνε σε γιατρούς, νοσοκομεία και να αγοράσουν φάρμακα, δίνουν πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος.

Ο κ. Μητσοτάκης ξόδεψε πάνω από 50 δις στην πανδημία, αλλά οι Ελληνίδες και οι Έλληνες πληρώνουν από την τσέπη τους το 49% του κόστους των φαρμάκων, το 35% των νοσοκομειακών δαπανών, το 100% των οδοντιατρικών αναγκών, αναβάλουν τις επισκέψεις σε γιατρούς και κάνουν αγώνα δρόμου για να  βρουν τα φάρμακα τους.

Σήμερα  οι πολίτες δεν αντέχουν άλλα βάρη.

Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε  την κρατική επιχορήγηση στον ΕΟΠΥΥ, και την αναπλήρωσε αυξάνοντας κατά 80 % τις εισφορές υγείας των συνταξιούχων.

Μια ολόκληρη σύνταξη έκτοτε πηγαίνει για συμμετοχή στα φάρμακα και άλλη μία για τις ασφαλιστικές εισφορές, γι’ αυτά ο κ. Μητσοτάκης αδιαφορεί  και συνέχισε τον ίδιο δρόμο.

Μητσοτάκης και Τσίπρας μετέτρεψαν σε επιδοματική φιλανθρωπία την ασφάλιση υγείας των πολιτών και άφησαν ανοχύρωτη τη χώρα, ενδίδοντας στις πιέσεις των συμφερόντων.

Το πρώτο μνημόνιο προέβλεπε 6% του ΑΕΠ δημόσιες δαπάνες υγείας. 8 χρόνια με τις  Κυβερνήσεις  Τσίπρα και Μητσοτάκη, οι Δημόσιες Δαπάνες Υγείας  (με εξαίρεση τις δαπάνες στην έξαρση της πανδημίας), παραμένουν κολλημένες στο 5% του ΑΕΠ  ή στο 45% του Ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Το ΠΑΣΟΚ έχει καταθέσει τροπολογία στη Βουλή για την μείωση των εισφορών υγείας από το 6% στο 4% στις κύριες συντάξεις και την κατάργηση τους στις επικουρικές συντάξεις, ενώ το 10% του Ταμείου Ανάκαμψης όπως σε όλη την Ευρώπη πρέπει να κατευθυνθεί για την αναγέννηση του  ΕΣΥ.

3. Με τι μέτρα προβλέπετε να επιτύχετε την καθολική κάλυψη υγείας στο πλαίσιο του στόχου «Υγεία για όλους» του ΠΟΥ;

Βασιλης Κοντοζαμάνης

Για να επιτευχθεί η καθολική κάλυψη υγείας στην Ελλάδα στο πλαίσιο του στόχου του ΠΟΥ «Υγεία για Όλους», είναι ζωτικής σημασίας να υιοθετηθεί μια πολύπλευρη προσέγγιση που συνδυάζει πολιτικές που βασίζονται σε τεκμηριωμένα στοιχεία, στη συμμετοχή της κοινότητας, στη κυβερνητική συνεργασία, στην αξιολόγηση των εφαρμοζόμενων πολιτικών, στην εστίαση στη δημόσια υγεία και στη μέτρηση δεικτών για τη χρήση των υπηρεσιών υγείας, των αποτελεσμάτων στην υγεία των πολιτών και της ποιότητας και της ασφάλειας των παρεχόμενων υπηρεσιών:

1. Συμμετοχή των πολιτών σε μια σχέση συνεργασίας, με σεβασμό των αξιών και των πεποιθήσεών τους: Η ευθυγράμμιση της πολιτικής υγείας με τις αρχές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και της αγωγής υγείας είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη της καθολικής κάλυψης υγείας. Η δέσμευση της κοινότητας στη διαδικασία χάραξης πολιτικής μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό των τοπικών αναγκών και προτεραιοτήτων, χτίζοντας παράλληλα εμπιστοσύνη και υποστήριξη.
2. Πολιτικές υγείας που βασίζονται σε τεκμηριωμένα στοιχεία: Τεκμηριωμένες πολιτικές υγείας μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη νόσων και στην προαγωγή της υγείας αλλά και στην ορθολογική κατανομή των υπηρεσιών υγείας με τρόπο ώστε να απαντούν στις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού. Η υιοθέτηση αποδεδειγμένων επιτυχημένων στρατηγικών και βέλτιστων πρακτικών από το διεθνή χώρο μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα να επιτύχει το στόχο της καθολικής κάλυψης υγείας πιο αποτελεσματικά.
3. Συνεργασία μεταξύ τοπικών και πολιτειακών αρχών και συστημάτων διακυβέρνησης: Η επίτευξη καθολικής κάλυψης υγείας στην Ελλάδα απαιτεί αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ διαφορετικών επιπέδων διακυβέρνησης. Ο συντονισμός και η συνεργασία μπορούν να εξασφαλίσουν συνέπεια και καλύτερη κατανομή των πόρων για προγράμματα και υπηρεσίες υγείας και να διασφαλιστεί ότι οι πολιτικές σχεδιάζονται και εφαρμόζονται αποτελεσματικά και αποδοτικά για την επίτευξη του στόχου της καθολικής κάλυψης υγείας.
4. Μέτρηση δεικτών για τη χρήση των υπηρεσιών υγείας, των αποτελεσμάτων στην υγεία των πολιτών και της ποιότητας και της ασφάλειας των παρεχόμενων υπηρεσιών: Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικών υγείας μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους προαναφερόμενους δείκτες προκειμένου να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα, την ασφάλεια και την αποδοτικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Αυτές οι πληροφορίες μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό περιοχών για βελτίωση και στην πιο αποδοτική και αποτελεσματική κατανομή των πόρων.

Ανδρέας Ξανθός

Κατ’ αρχάς χρειάζεται ένας μόνιμος μηχανισμός  εκτίμησης των υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού και  συστηματικής παρακολούθησης των ανισοτήτων στην υγεία.

Η μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ, ο  θεσμός του οικογενειακού γιατρού και η ανάπτυξη υπηρεσιών ολοκληρωμένης υγειονομικής και ψυχοκοινωνικής φροντίδας στην κοινότητα, είναι επίσης σημαντική προϋπόθεση  για την καθολική και ισότιμη κάλυψη υγείας .

Πάνω απ’ όλα  όμως, ο στόχος «Υγεία για όλους» του ΠΟΥ απαιτεί ενδυνάμωση και αναδιοργάνωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, με νέες υπηρεσίες για τους πολίτες και δημόσια κάλυψη των σύγχρονων υγειονομικών αναγκών (πρωτοβάθμια και κατ’ οίκον φροντίδα, επείγουσα ιατρική, αποκατάσταση, ψυχική υγεία, ογκολογική φροντίδα, στοματική υγεία-οδοντιατρική περίθαλψη, ιατρική εργασίας, γηριατρική φροντίδα, σχολική υγεία, αναπαραγωγική υγεία κλπ ).

Η παγκόσμια  πρόκληση της Καθολικότητας, Ισότητας και Ποιότητας στη φροντίδα υγείας, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ισχυρό ΕΣΥ που καλύπτει περισσότερες ανάγκες και εγγυάται, σε συνεργασία με τον  ΕΟΠΥΥ, την ισότιμη πρόσβαση των πολιτών στην τεκμηριωμένη υγειονομική φροντίδα.

Με άλλα λόγια, το «Υγεία για όλους» μπορεί να υλοποιηθεί από κυβερνήσεις, πολιτικές δυνάμεις και προγράμματα που πιστεύουν στην  Ισότητα και στην Κοινωνική Δικαιοσύνη και έχουν την ισχυρή βούληση να εφαρμόσουν πολιτικές άρσης των ανισοτήτων, κοινωνικής αλληλεγγύης  και αναδιανομής, δηλαδή αριστερές και προοδευτικές πολιτικές.

Σωτήρης Ζώτος

Στόχος της καθολικής υγειονομικής κάλυψης είναι να εξασφαλιστεί ότι όλοι μπορούν να χρησιμοποιούν τις ποιοτικές υπηρεσίες υγείας που χρειάζονται χωρίς να αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. Οι απευθείας πληρωμές από την τσέπη, μπορούν να δημιουργήσουν οικονομικό φραγμό στην πρόσβαση, με αποτέλεσμα την μη κάλυψη των αναγκών και να οδηγήσουν σε οικονομικές δυσκολίες τα άτομα που χρησιμοποιούν υπηρεσίες υγείας.

Η έλλειψη οικονομικής προστασίας μπορεί να οδηγήσει σε ή να εμβαθύνει τη φτώχεια, να υπονομεύσει την υγεία και να επιδεινώσει τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Η απάντηση είναι νομοθετημένη, απλή και ισχύει παντού.

Ισχυρή Πρωτοβάθμια Φροντίδα υγείας με Δίκτυα Ολοκληρωμένων Υπηρεσιών. Ιατρεία δίπλα στον Πολίτη, Τοπικές Μονάδες στις μεγάλες συνοικίες, Κέντρα Υγείας στους Δήμους και Πολυδύναμα Κέντρα Υγείας με σύγχρονο εξοπλισμό, που Εφημερεύουν και μειώνουν την πίεση στα Νοσοκομεία -αυτή είναι η κυρίαρχη λογική στον Βορρά της Ευρώπης, μαζί με το σύνολο των δομών του Ιδιωτικού Τομέα υπό λειτουργικό συντονισμό, είναι η πρόταση.

• Η Ελλάδα ως χώρα που γερνά, μαζί με ενεργητικές παρεμβάσεις για να αυξηθούν οι γεννήσεις, οφείλει να αντιδράσει άμεσα και να προσαρμόσει τις πολιτικές της.
• Εμείς δίνουμε 42% των δαπανών για Νοσοκομεία και το 31% για φάρμακα και χώρες όπως η Σουηδία, δίνουν 22% για Νοσοκομεία και το 12% για φάρμακα και μοιράζουν το 60% στην Πρόληψη, την Πρωτοβάθμια Φροντίδα και την κατ’ οίκον νοσηλεία και φροντίδα. Τα σημειώνω, γιατί από την μια, οι νέες προκλήσεις και από την άλλη οι συγκλονιστικές ανακαλύψεις στην βιοϊατρική και την τεχνολογία απαιτούν καινούργιες απαντήσεις.
• Η γεωμετρική αύξηση του κόστους των νέων θεραπειών, επιβάλλει αλλαγή πορείας, για να μειωθούν οι ανισότητες και να επωφεληθούν όλοι και όχι μόνο οι έχοντες και κατέχοντες.
• Ταυτόχρονα το πρόταγμα της επιτάχυνσης του ψηφιακού μετασχηματισμού της υγείας, είναι πλέον ζωτικός όρος, για την απορρόφηση του κόστους των νέων τεχνολογιών.

Για να μπορούν  οι Ελληνίδες και οι Έλληνες  να αγοράσουν τα Φάρμακα τους,  και να βρίσκουν Γιατρό στη γειτονιά τους, χρειάζεται Κυβέρνηση με επίκεντρο της πολιτικής τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Μόνο ένα Ισχυρό  ΠΑΣΟΚ μπορεί να εγγυηθεί την αναγέννηση του ΕΣΥ και ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας για όλους.