H ζωή της ποιήτριας και μυθιστοριογράφου Μέλπως Αξιώτη σε μία μοναδική προβολή
Από τη Μύκονο στο Παρίσι και το Βερολίνο. Μια ταξιδιώτισσα στις γειτονιές του κόσμου, μια γυναίκα που έχει ζήσει διάφορα πολιτικά γεγονότα, επώδυνες εμπειρίες, απώλειες, φυγές, εξορίες.
- Ο καλλιτέχνης που απείλησε ότι θα κατέστρεφε πολύτιμα έργα τέχνης αν ο Τζούλιαν Ασάνζ πέθαινε στη φυλακή
- Αλλαγές εξετάζει η Κομισιόν για την οδήγηση μετά τα 70 έτη - Τι θα αναφέρεται στην ευρωπαϊκή οδηγία
- Τι βλέπει η ΕΛ.ΑΣ. για τη γιάφκα στο Παγκράτι – Τα εκρηκτικά ήταν έτοιμα προς χρήση
- Την άρση ασυλίας Καλλιάνου εισηγείται η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής
Η εταιρεία τηλεοπτικών και κινηματογραφικών παραγωγών FILM51OCEANS ανακοινώνει την προβολή της ταινίας «ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΝΤΟ. Αναζητώντας τη Μέλπω» της Βουβούλας Σκούρα την Παρασκευή 7/4 στις 6 το απόγευμα στην Ταινιοθήκη.
Ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας 70’, όπου παρουσιάζεται η ζωή και η έκφραση της σύγχρονης ποιήτριας και μυθιστοριογράφου Μέλπως Αξιώτη, μέσα από την ανάλυση του ψυχιάτρου Σπήλιου Αργυρόπουλου. Από τη Μύκονο… στο Παρίσι και το Βερολίνο…. Μια ταξιδιώτισσα στις γειτονιές του κόσμου… μια γυναίκα που έχει ζήσει διάφορα πολιτικά γεγονότα, επώδυνες εμπειρίες, απώλειες, φυγές, εξορίες…
Γιατί συνάντηση… σημαίνει αναζήτηση…
Aπoσπάσματα για την ταινία
[…]
Η άνοδος από τη Μύκονο στο Παρίσι και το Βερολίνο, τα ταξίδια της στις πόλεις της Υπερορίας, συνθέτουν κινηματογραφικά ΤΗ ΜΙΑ ΠOΛΗ, ταυτόχρονα ουτοπική και «παντοπική», ανάλογη
της Καφκικής χωροταξίας των κειμένων της.
Ένας λαβύρινθος της ιστορίας και της έκφρασής της, που ενισχύεται από το ‘κείμενο-βιογραφία’ του ψυχίατρου-ποιητή Σπήλιου Αργυρόπουλου, και συμπληρώνεται με τον Μονόλογο, ροή μιας περιπλάνησης στο συγγραφικό έργο της, που συνθέτει ο γλωσσολόγος-συγγραφέας Βαγγέλης Ιντζίδης και εκφέρει η Σοφία Σεϊρλή.
Η μη-γραμμική κινηματογραφική αφήγηση -αφή στο σώμα των κειμένων της- διανοίγει περάσματααπό τη μία περίοδο της ζωής της στην άλλη.
Από τον ρεαλισμό στον υπερρεαλισμό, διακηρύξεις και αποκηρύξεις.
Οι πόλεις και η ύπαιθρος διαστέλλονται και συστέλλονται, συνδέονται όχι μόνο με τις συνεχείς μετακινήσεις της αλλά κυρίως με τους διαρκείς αποκλεισμούς και εγκλεισμούς της.
[αλήθεια…ναι…
ποιός μπορεί να σβήσει το φως του
ενώ είναι ανάγκη να το παραμερίζεις στο δρόμο για να
προχωρείς…]
λέει η φιλόλογος Βάντα Τσέλιου, χαρτογραφώντας την ανθρωπογεωγραφία της Μέλπως καθώς εγκιβωτίζεται μέσα από ήχους και εικόνες παρελθόντος και παρόντος, στην Ιστορία.
H αναζήτηση της Μέλπως στην ταινία γίνεται έτσι, ταυτόσημη με τη συνάντηση της Βάντας Τσέλιου μαζί της.
Aπόσπασμα απο την Ομιλία της Έλενας Χαμαλίδη, Αναπληρώτριας Καθηγήτριας Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Τεχνών Ήχου & Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
[…]
Μετά την Αντνάν και τον Joyce, στην τελευταία της ταινία για τη Μέλπω Αξιώτη,νη εικαστική προσέγγιση και η σκέψη της Σκούρα συναντώνται με τον ποιητικό λόγο, αλλά και τον ποιητικό τόπο και χρόνο που ορίζουν οι αγώνες και οι συγκρούσεις μεταξύ της καλλιτεχνικής και της πολιτικής πρωτοπορίας του 20ού αιώνα.
Ήδη από τον τίτλο (Κοντραμπάντο, το ποιήμα που γράφτηκε στο Βερολίνο το 1959) γίνεται σαφής ο αισθητικός προσανατολισμός της σκηνοθέτιδας, τον οποίο επιβεβαιώνουν τόσο η φιλμική γραφή της όσο και η επιλογή των αποσπασμάτων του ποιητικού, κειμενικού λόγου της Αξιώτη: η Σκούρα στέκεται με την πλευρά των καλλιτεχνικών πρωτοποριών.
Η Αξιώτη, η γυναικεία της φιγούρα, εμφανίζεται στην ταινία περιπλανώμενη στο σύγχρονο αστικό τοπίο πόλεων στις οποίες έζησε εξόριστη, στο Παρίσι και το Βερολίνο, αλλά και στους αγαπημένους τόπους της πατρίδας.
«Και οι νέοι καιροί εφρόντιζαν να διώχνουν στοργικά τους διαβάτες»: Η Βουβούλα Σκούρα μέσα από το φακό της αναζητά τη Μέλπω σχεδιάζοντας με τα πλάνα της ένα οδοιπορικό στο σύγχρονο, παγκοσμιοποιημένο, αστικό τοπίο του Παρισιού και του Βερολίνου.
Το φιλμ, ποιητικό, είναι ασπρόμαυρο, βέβαια, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Κυριαρχούν στιγμιότυπα σε σταθμούς (μετρό, σιδηροδρομικοί, λιμάνια) και μεταμοντέρνα ΜΝΗΜΕΙΑΚΑ κτίρια, μεγαθήρια, κτίρια τραπεζών, η μεταγενέστερη Defense, παράλληλα με τις αναφορές στην τέχνη, στο Museumsinsel του Βερολίνου, αλλά και την Deutsche Kinemathek.
Μνημειακά κτίρια και μνημεία, επίσης: η ιστορία, η διάσταση της μνήμης αποκτούν μορφή εξίσου μέσω της αρχιτεκτονικής των μνημείων: στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, στο Μνημείο του Ολοκαυτώματος στο Βερολίνο, απέναντι από το Reichstag…
[…]
Το μοντάζ κειμένου και εικόνας, ωστόσο υπονομεύει την γραμμική/χρονολογική παρουσίαση της πορείας της Μέλπως που υπαινίσσονται οι τίτλοι των ενοτήτων.
Το γνώριμο ύφος του φιλμικού κολλάζ της Σκούρα με το σουρεαλιστικό αποτύπωμα, και ο ποιητικός λόγος, στίχοι από το Κοντραμπάντο, επανέρχονται σε διάφορα σημεία για να μας θυμίσουν την κυκλική πορεία της μνήμης.
Η Bουβούλα Σκούρα σπούδασε Γραφικές Τέχνες στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Αθηνών [A.T.I.]. Έζησε στο Λονδίνο. Παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης [1970] και Mεταπτυχιακό μάθημα για βίντεο στο Middlesex Polytechnic [1988].
Πολλά χρόνια ασχολείται με τις πειραματικές τεχνικές στη φωτογραφία, στα φιλμ και τα βίντεο. Τα έργα της έχουν παρουσιαστεί σε Διεθνή Φεστιβάλ και Πανεπιστήμια σε περισσότερες από πενήντα πόλεις.
Βραβεία: Εσωτερική Μετανάστευση (1984), Skoria Fotos (1989), Black Moon, Video (1998), ΕΤΕΛ ΑΝΤΝΑΝ: Εξόριστες λέξεις (2008). Η Ένωση Ελλήνων Γραφιστών της απένειμε το Βραβείο Lifetime Achievement το 2009.
*Η ταινία έγινε με τη συγχρηματοδότηση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις