Ανδρέας Ηλιάδης: Η κατάθεση ψυχής ασθενών – «Είναι πρώτα από όλα άνθρωπος»

Την ενόχλησή τους για τους υπαινιγμούς που άφησε για τον γιατρό Ανδρέα Ηλιάδη κατά τη διάρκεια της δίκης της Ρούλας Πισπιρίγκου για εμπόριο οργάνων ο Αλέξης Κούγιας, δείχνουν άνθρωποι που είτε δώρισαν όργανα, είτε σώθηκαν από τα χέρια του γιατρού.

Τρία παραδείγματα και καταθέσεις ψυχής για τον γιατρό και πάνω από όλα άνθρωπο, όπως τον χαρακτηρίζουν, που έδωσε μάχες με ευαισθησία και επαγγελματισμό στο πλευρό των ασθενών του.

Ο κορυφαίος εντατικολόγος συνεχίζει τη δουλειά και κρατά πάντα χαμηλούς τόνους, με τις δηλώσεις ασθενών, ακόμη και ανθρώπων που έχασαν τα παιδιά τους, να είναι ίσως τα μεγαλύτερα παράσημα στην έως τώρα επαγγελματική του πορεία.

Συγκλονίζει η μητέρα του 15χρονου Κωνσταντίνου

Μιλώντας στο MEGA και στην εκπομπή «Live News», η μητέρα του 15χρονου Κωνσταντίνου που πέθανε από μια σπάνια μορφή εγκεφαλίτιδας, ανέφερε πως την πρόταση  για δωρεά οργάνων δεν της την έκανε ο Ανδρέας Ηλιάδης, αλλά ήταν μία δική της απόφαση επειδή μέσα από τον θάνατο του γιου της, ήθελε να κάνει δώρα ζωής, σε ανθρώπους που κινδύνευαν, αλλά και γιατί αυτός θα ήταν ένας τρόπος να συνεχίσει να χτυπάει η καρδιά του παιδιού της.

«Για μένα ήταν απόφαση-λύση. Η καρδιά του θα συνεχίσει να χτυπά», είπε χαρακτηριστικά.

«Ο κ. Ανδρέας είναι πάνω απ’ όλα άνθρωπος»

Στο MEGA μίλησε η Δήμητρα Ντίλιου, η οποία έκανε μεταμόσχευση πνευμόνων και θέλησε να στείλει το δικό της ευχαριστώ στον Ανδρέα Ηλιάδη.

Η 28χρονη Δήμητρα προχώρησε σε μεταμόσχευση και στους δύο πνεύμονες πριν από τέσσερις μήνες. Όπως περιέγραψε η ίδια στο Live News, η ζωή της πριν τη μεταμόσχευση ήταν επίπονη.

«Η ζωή μου πριν τη μεταμόσχευση ήταν αρκετά δύσκολη, αρκετά επώδυνη και επίπονη, γιατί ανά 15 ημέρες ήμουν στο νοσοκομείο και 24 ώρες το 24ωρο ήμουν με οξυγόνο. Αυτό σημαίνει ότι με περιόριζε σε όλες μου τις μετακινήσεις, η ζωή μου ήταν σπίτι-νοσοκομείο, νοσοκοεμίο-σπίτι, δεν είχα κοινωνική ζωή, δεν μπορούσα να δω από κοντά τους φίλους μου από κοντά και να κάνουμε μαζί πράγματα. Ήταν αρκετά δύσκολα», είπε αρχικά.

Τότε στη ζωή της ήρθε ο γιατρός Ανδρέας Ηλιάδης, ο οποίος ανέλαβε όλη τη διαδικασία της μεταμόσχευσης και της έδωσε ελπίδα.

«Ο κ. Ανδρέας είναι πάνω απ’ όλα άνθρωπος. Ήρθε στη ζωή μου, γιατί ήταν το πρώτο τηλεφώνημα για ένα μόσχευμα που είχε βρεθεί, αλλά δεν μου έκανε. Όταν είχε έρθει στα Γιάννενα για μία δική του ιατρική υπόθεση, ήρθε και στο σπίτι μου, ήθελε να με γνωρίσει. Μου έδωσε τεράστια δύναμη και μου είπε «μη φοβάσαι, είμαι δίπλα σου, θα το παλέψουμε μαζί». Ήρθε στο σπίτι μου που δεν το έχει κάνει κανείς και νομίζω αυτό ήταν ό,τι καλύτερο. Γι’ αυτό λέω ότι πρώτα είναι άνθρωπος και μετά γιατρός. Από τότε μπήκε στη ζωή μου, κάθε μέρα με παίρνει τηλέφωνο για να δει πώς είμαι, πριν και μετά τη μεταμόσχευση, είναι δίπλα μου, είναι κομμάτι της ζωής μου. Είμαι δίπλα του και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον».

«Νιώθω ότι ξαναγεννήθηκα»

Όπως είπε η Δήμητρα, μετά τη μεταμόσχευση ένιωσε πως ξαναγεννήθηκε.

«Σήμερα περνάω τη δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, ξαναγεννήθηκα. Τώρα καταλαβαίνω πώς είναι να σου λείπει η ανάσα κάτι που έχει ένας υγιής άνθρωπος. Μου έχει αλλάξει πραγματικά όλη τη ζωή, όλη την καθημερινότητα. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος, είμαι ευτυχισμένη. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όσους ήταν δίπλα μου γιατρούς, νοσηλευτές, γονείς φίλους κι εννοείται τον κ. Ανδρέα. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου την οικογένεια που μου χάρισε απλόχερα αυτό το δώρο την οικογένεια που μου χάρισε απλόχερα αυτό το δώρο. Μόνο ευγνωμοσύνη και σεβασμό μπορώ να νιώσω», κατέληξε.

Το ευχαριστώ του 13χρονου Αλέξανδρου

Τον γιατρό Ανδρέα Ηλιάδη ένιωσε την ανάγκη να ευχαριστήσει και ο 13χρονος Αλέξανδρος από την Πάτρα. Μέσα από την επιστολή του συνοψίζει τα δραματικά γεγονότα και γράφει πως εξαιτίας του γιατρού, οι γονείς του, έχουν κοντά τους ότι πολυτιμότερο έχουν στη ζωή τους.

«Είμαι ο Αλέξανδρος και σαν σήμερα πριν από 8 χρόνια είχα την ατυχία να μπω στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου, αλλά και την τύχη να βρεθεί στο δρόμο μου ένας εξαίρετος γιατρός, μα πάνω απ’ όλα άνθρωπος. Κύριε Ανδρέα Ηλιάδη, θα σου χρωστώ για πάντα ευγνωμοσύνη γιατί επέστρεψες στους γονείς μου ό,τι πολυτιμότερο έχουν στη ζωή τους… Εμένα», αναφέρεται στην επιστολή του 13χρονου.

O 13χρονος βρέθηκε στα χέρια του Ανδρέα Ηλιάδη μεταξύ ζωής και θανάτου.

«Πολυτραυματίας και με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις με παρέλαβε μέσα στη νύχτα και από την πρώτη στιγμή μαζί με την ομάδα του έπεσε πάνω μου για να σωθώ!», συνεχίζει η επιστολή.

Οι ελπίδες ήταν λιγοστές αλλά οι προσπάθειες της ομάδας του εντατικολόγου αδιάκοπες, με τον Ανδρέα Ηλιάδη να προσπαθεί να δώσει κουράγιο στους γονείς και να παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Το παιδί κέρδισε τη μάχη και σήμερα έχει επιστρέψει κανονικά στους φυσιολογικούς ρυθμούς της ζωής του.

«Ο άνθρωπος αυτός έδινε τον δικό του αγώνα σαν να ήμουν ο γιος του… Έτσι αντιμετωπίζει κάθε παιδί που αναλαμβάνει, σαν να είναι δικό του παιδί, χωρίς εξαιρέσεις. Αυτός ο άνθρωπος έδινε συνέχεια κουράγιο στους γονείς μου, μα πάνω απ’ όλα, όταν λύγιζαν, τους έδινε ελπίδα».