Οι γυναίκες δίπλα στον Πάμπλο Πικάσο: Σύζυγοι, ερωμένες και μούσες

Παντρεύτηκε δύο φορές και είχε πολλές ερωμένες και μπορεί να υποστηριχθεί ότι η σεξουαλικότητά του τροφοδοτούσε την τέχνη του. Μάθετε περισσότερα για τα ερωτικά ενδιαφέροντα, τα φλερτ και τα μοντέλα του Πικάσο σε αυτή τη χρονολογικά ταξινομημένη λίστα με τις σημαντικές γυναίκες στη ζωή του.

Laure Germaine Gargallo Pichot

Ο Πικάσο γνώρισε το 1900 στο Παρίσι το μοντέλο Germaine Gargallo Florentin Pichot, φίλη του Καταλανού φίλου του Carlos (ή Carles) Casagemos. Ο Casagemos αυτοκτόνησε τον Φεβρουάριο του 1901 και ο Πικάσο τα έφτιαξε με την Germaine τον Μάιο του ίδιου έτους. Η Germaine παντρεύτηκε τον φίλο του Πικάσο, Ramon Pichot, το 1906.

Madeleine

Madeleine ήταν το όνομα ενός μοντέλου που πόζαρε για τον Πικάσο και έγινε ερωμένη του το καλοκαίρι του 1904. Σύμφωνα με τον Πικάσο, έμεινε έγκυος και έκανε έκτρωση. Δυστυχώς, αυτά είναι όλα όσα γνωρίζουμε για τη Μαντλέν. Από πού ήρθε, πού πήγε αφού άφησε τον Πικάσο, πότε πέθανε, ακόμα και το επώνυμό της έχουν χαθεί στην ιστορία.

Η σχέση του με τη Μαντλέν φαίνεται ότι επηρέασε πολύ τον Πικάσο, καθώς άρχισε να ζωγραφίζει εικόνες μητέρων με τα μωρά τους περίπου εκείνη την εποχή – σαν να ήθελε να αναλογιστεί τι θα μπορούσε να είχε συμβεί. Όταν ένα τέτοιο σχέδιο ήρθε στην επιφάνεια το 1968, ο ίδιος παρατήρησε ότι μέχρι τότε θα είχε αποκτήσει ένα παιδί 64 ετών.

Η Madeleine εμφανίζεται σε μερικά από τα έργα του Πικάσο της ύστερης Γαλάζιας Περιόδου, όλα ζωγραφισμένα το 1904:

Γυναίκα με χιτώνιο

Madeleine σκύβοντας

Γυναίκα με περικεφαλαία από μαλλιά

Πορτρέτο της Μαντλέν

Μητέρα και παιδί

Fernande Olivier (το γένος Amelie Lang)

Ο Πικάσο γνώρισε τον πρώτο του μεγάλο έρωτα, την Fernande Olivier, κοντά στο στούντιό του στη Μονμάρτη, το φθινόπωρο του 1904. Η Fernande ήταν Γαλλίδα καλλιτέχνης και μοντέλο που ενέπνευσε τα έργα του Πικάσο για την ροζ περίοδο και τους πρώιμους κυβιστικούς πίνακες και γλυπτά. Η θυελλώδης σχέση τους διήρκεσε επτά χρόνια και έληξε το 1911. Είκοσι χρόνια αργότερα, έγραψε μια σειρά από απομνημονεύματα για την κοινή τους ζωή, τα οποία άρχισε να εκδίδει. Ο Πικάσο, αρκετά διάσημος πια, την πλήρωσε για να μην κυκλοφορήσει άλλα από αυτά μέχρι να πεθάνουν και οι δύο.

Eva Gouel (Marcelle Humbert)

Ο Πικάσο ερωτεύτηκε την Eva Gouel, γνωστή και ως Marcelle Humbert, το φθινόπωρο του 1911, ενώ ζούσε ακόμη με την Fernande Olivier. Δήλωσε τον έρωτά του για την ωραία Εύα στον κυβιστικό του πίνακα Γυναίκα με κιθάρα («Ma Jolie»). Η Gouel πέθανε από φυματίωση το 1915.

Gabrielle (Gaby) Depeyre Lespinasse

Προφανώς, κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών της Eva Gouel, ο Γάλλος συγγραφέας και ποιητής André Salmon συνέστησε στον Πικάσο την Gaby Depeyre σε μια από τις παραστάσεις της. Το ειδύλλιο που προέκυψε ήταν ένα μυστικό που ο Picasso και η Depeyre κράτησαν για τον εαυτό τους σε όλη τους τη ζωή.

Ο Salmon θυμάται ότι η Gaby ήταν τραγουδίστρια ή χορεύτρια σε ένα παρισινό καμπαρέ και την αποκαλούσε «Gaby la Catalane». Ωστόσο, σύμφωνα με τον John Richardson, ο οποίος δημοσιοποίησε την ιστορία της σχέσης του Πικάσο με την Depeyre σε ένα άρθρο στο House and Gardens και στον δεύτερο τόμο του A Life of Picasso, οι πληροφορίες του Salmon μπορεί να μην είναι αξιόπιστες. Ο Richardson πιστεύει ότι μπορεί να ήταν φίλη της Eva ή της Irène Lagut, της επόμενης ερωμένης του Πικάσο.

Φαίνεται ότι η Γκάμπι και ο Πικάσο περνούσαν χρόνο μαζί στη Νότια Γαλλία, καθώς ο Ρίτσαρντσον συμπέρανε ότι το κρησφύγετό τους μπορεί να ήταν το σπίτι του Herbert Lespinasse στο Σεν Τροπέ. Το ραντεβού έλαβε χώρα τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο του 1915 και μπορεί να ξεκίνησε όταν η Εύα πέρασε χρόνο σε νοσοκομείο μετά από μια εγχείρηση.

Η Gaby κατέληξε να παντρευτεί τον Lespinasse, έναν Αμερικανό καλλιτέχνη που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γαλλία, το 1917. Γνωστός για τις γκραβούρες του, αυτός και ο Πικάσο είχαν πολλούς κοινούς φίλους, όπως ο Moise Kisling, ο Juan Gris και ο Jules Pascin. Το σπίτι του στο Σεν Τροπέ προσέλκυσε πολλούς από αυτούς τους παριζιάνους καλλιτέχνες.

Οι αποδείξεις για τη σχέση της Γκάμπι με τον Πικάσο ήρθαν στο φως μόνο μετά το θάνατο του συζύγου της το 1972, όταν η ανιψιά της αποφάσισε να πουλήσει πίνακες, κολάζ και σχέδια από τη συλλογή της. Με βάση τη θεματολογία των έργων (τα περισσότερα από τα οποία ανήκουν σήμερα στο Μουσείο Πικάσο στο Παρίσι), υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Πικάσο ζήτησε από την Γκάμπι να τον παντρευτεί. Προφανώς, εκείνη αρνήθηκε.

Pâquerette (Emilienne Geslot)

Ο Πικάσο είχε σχέση με την Pâquerette, ηλικίας 20 ετών, για τουλάχιστον έξι μήνες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου του 1916, μετά το θάνατο της Eva Gouel. Η Pâquerette γεννήθηκε στο Mantes-sur-Seine και εργάστηκε ως ηθοποιός και μοντέλο για τον υψηλής κοινωνίας μόδιστρο Paul Poiret και την αδελφή του, Germaine Bongard, η οποία είχε το δικό της κατάστημα μόδας. Η σχέση τους σημειώθηκε στα απομνημονεύματα της Γερτρούδης Στάιν, όπου αναφέρει: «Ο Πικάσο ερχόταν πάντα στο σπίτι, φέρνοντας την Pâquerette, μια κοπέλα που ήταν πολύ καλή».

Irène Lagut

Μετά την απόρριψη από την Gaby Depeyre, ο Πικάσο ερωτεύτηκε παράφορα την Irène Lagut. Πριν γνωρίσει τον Πικάσο, την είχε κρατήσει ένας Ρώσος μεγάλος δούκας στη Μόσχα. Ο Πικάσο και ο φίλος του, ο ποιητής Γκιγιώμ Απολλιναίρ, την απήγαγαν σε μια βίλα στα προάστια του Παρισιού. Δραπέτευσε αλλά επέστρεψε οικειοθελώς μια εβδομάδα αργότερα.

Η Λαγκούτ είχε σχέσεις τόσο με άνδρες όσο και με γυναίκες, ενώ η σχέση της με τον Πικάσο συνεχίστηκε κατά διαστήματα από την άνοιξη του 1916 μέχρι το τέλος του έτους, οπότε και αποφάσισαν να παντρευτούν. Ωστόσο, η Lagut εγκατέλειψε τον Πικάσο, αποφασίζοντας αντ’ αυτού να επιστρέψει σε έναν προηγούμενο εραστή της στο Παρίσι. Το ζευγάρι χώρισε χρόνια αργότερα, το 1923, και αποτέλεσε το θέμα του πίνακά του, Οι εραστές (1923).

Olga Khoklova

Η Olga Khoklova ήταν Ρωσίδα χορεύτρια μπαλέτου, η οποία γνώρισε τον Πικάσο κατά τη διάρκεια μιας παράστασης σε ένα μπαλέτο για το οποίο σχεδίασε τα κοστούμια και τα σκηνικά. Έφυγε από τον θίασο μπαλέτου και έμεινε με τον Πικάσο στη Βαρκελώνη, ενώ αργότερα μετακόμισε στο Παρίσι. Παντρεύτηκαν στις 12 Ιουλίου 1918, όταν εκείνη ήταν 26 ετών και ο Πικάσο 36.

Ο γάμος τους κράτησε δέκα χρόνια, αλλά η σχέση τους άρχισε να διαλύεται μετά τη γέννηση του γιου τους, Πάολο, στις 4 Φεβρουαρίου 1921, καθώς ο Πικάσο συνέχισε τις σχέσεις του με άλλες γυναίκες. Η Όλγα κατέθεσε αίτηση διαζυγίου και μετακόμισε στη νότια Γαλλία- ωστόσο, επειδή ο Πικάσο αρνήθηκε να συμμορφωθεί με το γαλλικό δίκαιο και να μοιραστεί ισότιμα την περιουσία του μαζί της, παρέμεινε νόμιμα παντρεμένη μαζί του μέχρι που πέθανε από καρκίνο το 1955.

Sara Murphy

Η Sara Wiborg Murphy και ο σύζυγός της Gerald Murphy ήταν «μούσες του μοντερνισμού», ως πλούσιοι Αμερικανοί ομογενείς που φιλοξένησαν και υποστήριξαν πολλούς καλλιτέχνες και συγγραφείς στη Γαλλία της δεκαετίας του 1920. Θεωρείται ότι οι χαρακτήρες της Νικόλ και του Ντικ Ντάιβερ στο βιβλίο του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ «Τρυφερή είναι η νύχτα» βασίστηκαν στη Σάρα και τον Τζέραλντ. Η Σάρα είχε γοητευτική προσωπικότητα, ήταν καλή φίλη του Πικάσο και εκείνος την φιλοτέχνησε αρκετά πορτρέτα το 1923.

Marie-Thérèse Walter

Το 1927, η 17χρονη Marie-Thérèse Walter (1909-1977) από την Ισπανία γνώρισε τον 46χρονο Πάμπλο. Ενώ ο Πικάσο ζούσε ακόμα με την Όλγα, η Marie-Thérèse έγινε η μούσα του και η μητέρα της πρώτης του κόρης, της Μάγια. Η Walter ενέπνευσε τον Πικάσο για την περίφημη σουίτα Vollard, μια σειρά από 100 νεοκλασικές χαρακτικές που ολοκληρώθηκαν το 1930-1937. Η σχέση τους έληξε όταν ο Πικάσο γνώρισε την Ντόρα Μάαρ το 1936.

Dora Maar (Henriette Theodora Markovitch)

Η Dora Maar ήταν Γαλλίδα φωτογράφος, ζωγράφος και ποιήτρια που σπούδασε στην École des Beaux-Arts και επηρεάστηκε από τον υπερρεαλισμό. Γνώρισε τον Πικάσο το 1935 και έγινε μούσα και έμπνευσή του για περίπου επτά χρόνια. Τον φωτογράφισε να εργάζεται στο στούντιό του και τον κατέγραψε επίσης να δημιουργεί τον περίφημο αντιπολεμικό του πίνακα, Guernica (1937).

Ο Πικάσο όμως ήταν καταχρηστικός προς τη Μάαρ και συχνά την έθετε αντιμέτωπη με τον Γουόλτερ σε έναν διαγωνισμό για την αγάπη του. Το έργο του Πικάσο «Weeping Woman» (1937) απεικονίζει τη Maar να κλαίει. Ο δεσμός τους έληξε το 1943 και η Maar υπέστη νευρικό κλονισμό, με αποτέλεσμα να απομονωθεί τα επόμενα χρόνια.

Françoise Gilot

Η Françoise Gilot ήταν φοιτήτρια τέχνης όταν γνώρισε τον Πικάσο συναντήθηκαν σε ένα καφέ το 1943 – εκείνος ήταν 62 ετών, εκείνη 22. Ενώ εκείνος ήταν ακόμα παντρεμένος με την Olga Khokhlova, η Gilot και ο Picasso είχαν μια πνευματική έλξη που οδήγησε σε ρομάντζο. Κράτησαν τη σχέση τους μυστική στην αρχή, αλλά η Gilot μετακόμισε με τον Picasso μετά από μερικά χρόνια και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Claude και την Paloma.

Η Françoise κουράστηκε από τις καταχρήσεις και τις σχέσεις του και τον εγκατέλειψε το 1953. Έντεκα χρόνια αργότερα, έγραψε ένα βιβλίο για τη ζωή της με τον Πικάσο. Το 1970, παντρεύτηκε τον Αμερικανό γιατρό και ιατρικό ερευνητή, Jonas Salk, ο οποίος δημιούργησε και ανέπτυξε το πρώτο επιτυχημένο εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας.

Jacqueline Roque

Ο Πικάσο συνάντησε τη Ζακλίν Ροκ το 1953 στην κεραμική Μαντούρα, όπου δημιουργούσε τα κεραμικά του. Μετά το διαζύγιό της, έγινε η δεύτερη σύζυγός του το 1961, όταν ο Πικάσο ήταν 79 ετών και εκείνη 34. Ο Πικάσο εμπνεύστηκε σε μεγάλο βαθμό από τη Ροκ, δημιουργώντας περισσότερα έργα βασισμένα σε αυτήν από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη γυναίκα στη ζωή του – σε ένα χρόνο ζωγράφισε περισσότερα από 70 πορτρέτα της. Η Ζακλίν ήταν η μόνη γυναίκα που ζωγράφισε τα τελευταία 17 χρόνια της ζωής του.

Όταν ο Πικάσο πέθανε στις 8 Απριλίου 1973, η Ζακλίν εμπόδισε τα παιδιά του, την Παλόμα και τον Κλοντ, να παρευρεθούν στην κηδεία, επειδή ο Πικάσο τα είχε αποκληρώσει αφού η μητέρα τους, η Φρανσουάζ, είχε δημοσιεύσει το βιβλίο της «Η ζωή με τον Πικάσο». Το 1986, η Ροκ αυτοκτόνησε πυροβολώντας τον εαυτό της στο κάστρο στη γαλλική Ριβιέρα, όπου είχε ζήσει με τον Πικάσο μέχρι το θάνατό του.

Sylvette David (Lydia Corbett David)

Την άνοιξη του 1954, ο Πικάσο γνώρισε την 19χρονη Sylvette David στην Κυανή Ακτή. Τον γοήτευσε η David και σύναψαν φιλία, με την 19χρονη να ποζάρει τακτικά για τον Picasso. Ο Πικάσο φιλοτέχνησε περισσότερα από εξήντα πορτρέτα της σε διάφορα μέσα, όπως σχέδιο, ζωγραφική και γλυπτική. Η Νταβίντ δεν πόζαρε ποτέ γυμνή για τον Πικάσο και δεν κοιμήθηκαν ποτέ μαζί – ήταν η πρώτη φορά που δούλεψε επιτυχώς με μοντέλο. Το περιοδικό Life ονόμασε αυτή την περίοδο «Περίοδος της αλογοουράς» από την αλογοουρά που είχε πάντα πιασμένα τα μαλλιά της η Ντέιβιντ.

*Ο Πικάσο γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου του 1881 στη Μάλαγα της Ισπανίας και απεβίωσε στις 8 Απριλίου 1973 στη Μουζέν της Γαλλίας

Δείτε το βίντεο

*Με στοιχεία από thoughtco.com