«Είναι η στιγμή που το αίμα ανεβαίνει στο κεφάλι»: Έντονα ξεσπάσματα με τα οποία μάλλον θα ταυτιστείς

Το ζήτημα διατήρησης της ψυχραιμίας είναι μεγάλη υπόθεση στη ζωή κάθε ανθρώπου. Μας προστατεύει από πολλούς μπελάδες. Μα είναι δυνατόν να το καταφέρνουμε πάντα; Ή μάλλον το να «χαλάσεις το γλυκό» μιας ατμόσφαιρας που κατα τ΄άλλα θα μπορούσε να είναι φυσιολογική αν κρατούσαμε το στόμα μας κλειστό, μήπως είναι μια φυσιολογική αντίδραση;

Από τον στρατό, μέχρι την καθημερινότητά μας και ακόμα περισσότερο στον έρωτα οι παρακάτω κινηματογραφικοί ήρωες δεν μπόρεσαν να το «βουλώσουν»… ίσως όμως αυτό τους έκανε να είναι ο εαυτός τους, καθαροί.

«Να προτείνω που να βάλεις την προαγωγή σου;»

Είμαστε στο Δυτικό Μέτωπο στη διάρκεια του Α’ ΠΠ και ο στρατηγός Broulard προσφέρει ευγενικά στον συνταγματάρχη Dax (Κερκ Ντέγκλας) να πάρει την θέση ενός στρατηγού, του Πολ Μιρό, που τα είχε κάνει μαντάρα στη μάχη και όχι μόνο. Υπέθεσε ότι ο Dax είχε ενορχηστρώσει με πονηριά την αποπομπή του στρατηγού Μιρό για να του «φάει» τη διοίηση. Ωστόσο, ο Broulard έπεσε έξω, και τότε, ο έντιμος πλην αηδιασμένος Dax άρχισε  να στολίζει τον «εκφυλισμένο, σαδιστικό γέρο».

«Θέλω να βάλεις το κοτόπουλο ανάμεσα στα πόδια σου»

Σε ένα από τα τυπικά αμερικανικά εστιατόρια, ο Jack Nicholson θέλει να παραγγείλει ένα τόστ από σιτάρι για να συνοδεύει την ομελέτα του. «Θα ήθελα μια απλή ομελέτα, αλλά αντί για πατάτες να βάλετε ντομάτα. Ένα φλιτζάνι καφέ και τοστ από σιτάρι.» Η τυπικότητα όμως σερβιτόρα, αρνήθηκε λέγοντάς του δεν γίνονται αντικαταστάσεις, προτείνοντάς του να παραγγείξει κάτι άλλο. Αλλά εκείνος, της απαντάει ότι δεν είναι αυτό που θέλει να φάει, προσπαθώντας ήρεμα να την πείσει να τον εξυπηρετήσει  φιλοξενήσει.  Το ύφος της, όμως δεν του άφησε περιθώρια… αν και εδώ που τα λέμε το παράκανε και αυτός.

«Ήταν το μόνο που ήθελα»

Ο Τζέρεμι Κόλιερ είναι ένας ήρωας του πολέμου του Βιετνάμ που επιστρέφει -δίχως να είναι βέβαια να πολεμήσει-, οι εμπειρίες του οποίου τον αφήνουν ανίκανο να προσαρμοστεί στην ήρεμη πραγματικότητα της ζωής της μικρής πόλης. Οι γονείς του όμως είναι στον κοσμάρα τους, λέγοντάς του να ξεχάσει και να συνεχίσει δίχως να κατανοούν ότι ο άνθρωπος υποφέρει από διαταραχή μετατραυματικού στρες. Όταν λοιπόν κάθονται να φάνει την ημέρα των Ευχαριστιών, ο Τζέρεμι τραβάει το όπλο του στον πατέρα του και κάνει μια εξομολόγηση.

«Μα είναι η στιγμή που το αίμα ανεβαίνει στο κεφάλι»

Ο υπάλληλος τράπεζας (Δημήτρης Χορν) ανακαλύπτει ένα τεράστιο περίσσευμα στο ταμείο της τράπεζας και πηγαίνει στον διευθυντή του (Τσαγανέας) να τον ενημερώσει επειγόντος. Ωστόσο, ο τελευταίος αρχίζει και τον βρίζει πολύ άσχημα διότι τον διέκοψε την ώρα που μιλούσε στο τηλέφωνο. Ο υπάλληλος παλάβωσε και ήταν η ώρα του.

«Τα άλογα Μπόμπι, τα άλογα…»

Ο Τομ (Τζον Γουέιν) είναι ένας σεβαστός καομπόι στην πόλη του, που είναι ερωτευμένος χρόνια με την Hallie, μια όμορφη σερβιτόρα. Δεν έχει κάνει τίποτα λάθος, τουναντίον, απάλλαξε την πόλη από την χειρότερη συμμορία, σκοτώντας τον αρχηγό της, προστάτευε όσους είχαν ανάγκη και βοηθούσε την πόλη του έχοντας στο πλευρό του τον μαύρο υπάλληλό του. Είχε ξεκινήσει μάλιστα να επεκτείνει στο σπίτι του για να ζήσει με την Hallie, δίχως ακόμα να έχουν κάτι μεταξύ τους. Όταν όμως βλέπει ότι ο ερωτάς του προτιμά έναν νεοφερμένο στην πόλη -του οποίου είχε σώσει τη ζωή- γύρισε ο κόσμος ανάποδα και έτρεξε στο σπίτι του για να «ξεθυμάνει» επικίνδυνα.

«Αγάπη μου… Σπύρο»

Στην Άνδρο του Μεσοπολέμου, η Όρσα αγαπά τον ναυτικό Σπύρο, τον άνδρα της αδελφής της. Πρόκειται για έναν έρωτα που προϋπήρχε του γάμου της αδελφής της με τον Σπύρο και γι΄αυτό το κρατάει μυστικό. Όταν όμως ανακοινώνουν στην οικογένεια ότι ο Σπύρος έχασε τη ζωή του σε ναυάγιο, η Όρσα δεν μπορεί κρατηθεί και τις βγαίνει μπροστά σε όλους…το μυστικό.