Είναι ο μόνιμος παρονομαστής της σεζόν: Ο Ολυμπιακός… να κυνηγάει. Και αυτά που μπορεί να φτάσει και τα άλλα που μοιάζουν σχεδόν… άπιαστα!

Στο πρωτάθλημα από τον Αύγουστο με τη πρώτη απώλεια βαθμού να έρχεται στην Τρίπολη τη 2η αγωνιστική ως το δράμα του Νοέμβρη που η διαφορά από την κορυφή στο -12 και ύστερα στον Απρίλη με τη διαφορά πλέον στο -6.

Στην Ευρώπη τρεις-τέσσερις φορές ως ότου αποχαιρετήσει άδοξα εκείνη τη νύχτα στο Φράιμπουργκ που σαν τον νόμο του Μέρφι όλα πήγαν στραβά μέσα σε δευτερόλεπτα καθυστερήσεων.

Απόψε και στο κύπελλο σε μια παρτίδα ρεβάνς ενός 0-3 από εκείνες που (στατιστικά αν το δεις) σπανίως «γυρίζουν».
Δεν έχασε ο Ολυμπιακός εκείνο το ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια από την ΑΕΚ. Ουσιαστικά την πρόκριση έχασε: Εκτός αν απόψε βρει με έναν τρόπο το τέλειο παιχνίδι και όλη τη «ρέντα» που απαιτεί μια ανατροπή αυτού του επιπέδου.

Η ομάδα όμως που την προηγούμενη εβδομάδα έχασε 5 βαθμούς playoffs από Άρη και Παναθηναϊκού κάνοντας δώρο τρία γκολ στους αντιπάλους τους, μάλλον δεν θα πρέπει να ποντάρει και πολλά στην «τύχη» της.

Θα ήταν πολύ βολικό να σκεφτεί κάποιος ότι δεν… τρέχει τίποτα. Ότι όλοι δικαιούνται μια κακή σεζόν, ότι τέλος πάντων υπάρχουν όλα τα εχέγγυα προκειμένου ο Ολυμπιακός σύντομα να ξεκινήσει (ή μήπως ξεκίνησε;) για την επόμενη στροφή. Να βρει έναν καλό προπονητή. Να γίνει μια καλή αξιολόγηση του υλικού. Και να ανοίξει ο επόμενος κύκλος, όπως συνέβη το καλοκαίρι του 2018 με τον Πέδρο Μαρτίνς.

Το ποδόσφαιρο όμως δεν σταματά από τη μια σεζόν στην άλλη. Το ποδόσφαιρο συνεχίζεται. Και τα club χτίζουν πάνω στα προηγούμενα, υποχρεωτικά. Στην κατάταξη τους, στο επόμενο καλεντάρι τους κλπ.

Θα έχει άλλη αφετηρία ο Ολυμπιακός αν τερματίσει φέτος 1ος, άλλη αν τερματίσει 2ος, άλλη αν είναι 3ος, ακόμη χειρότερη αν είναι 4ος.
Άλλη προσδοκία θα δημιουργήσει ένα εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League. Άλλη μια εξασφαλισμένη θέση ως και στα playoffs του Europa League (υπάρχει αυτό το σενάριο μέσω κυπέλλου ή υπό προϋποθέσεις με την κατάληψη της πρώτης θέσης). Άλλη αν βρεθείς με την υποχρέωση 2ου προκριματικού στο Conference League.

Και άλλο χρονοδιάγραμμα θα σου προσφέρει το να ξεκινήσεις προετοιμασία στις 15 Ιούνη –με εθνικό παράθυρο ανοιχτό- ή στις 5 του Ιούλη. Έχουν όλα μεγάλη σημασία για τον επόμενο προγραμματισμό.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν σε αυτόν τον τελευταίο μήνα δράσης που ξεκινά από σήμερα δεν παίζει γιατί «πρέπει». Παίζει με την υποχρέωση να διεκδικήσει κάθε πιθανότητα που θα του προσφέρει μια καλύτερη επόμενη αφετηρία.

Είναι υποχρεωμένος απόψε να δοκιμάσει να περάσει από 0-3 την ΑΕΚ. Είναι υποχρεωμένος να τη νικήσει στη πρώτη αγωνιστική υποχρέωση μετά το Πάσχα (23/4) γιατί έτσι θα την πλησιάσει ξανά στους τρεις βαθμούς (στο ίδιο βράδυ που το πρόγραμμα έχει ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός) και θα έχει μια τελευταία ευκαιρία να διεκδικήσει είτε την δεύτερη θέση, είτε το πρωτάθλημα.

Υποχρεωμένος στον εαυτό του. Στην επόμενη σελίδα του. Και βέβαια στον κόσμο του που την περασμένη Κυριακή συγκεντρώθηκε (ξανά) χιλιάδες έξω από τον Ρέντη για να υπενθυμίσει ότι εκείνος πιστεύει περισσότερο από όλους σε αυτό το… κυνηγητό.

Αυτά τα δύο διαδοχικά ματς με την ΑΕΚ (με το δεύτερο να βαραίνει πολύ περισσότερο καθώς μπορεί και πάλι να αλλάξει τις ισορροπίες στο πρωτάθλημα) είναι πια ο… τελευταίος χορός, μέχρι τον επόμενο. Και απαιτεί από όλους το 101%: Σε νοοτροπία, συγκέντρωση, προσπάθεια. Τι από όλα αυτά δεν είδε ο Ζοσέ Ανιγκό στη χθεσινή προπόνηση, αποφασίζοντας να αφήσει εκτός αποστολής τον Χάμες Ροντρίγκες; Ίσως κάποια στιγμή, όταν θα έρθει η ώρα, να το αποκαλύψει ο ίδιος. Ίσως πάλι και όχι.

Ο Γάλλος –πρώτα τεχνικός διευθυντής και έπειτα υπηρεσιακός προπονητής υπενθυμίζουμε- τον Χάμες τον είχε στην εντεκάδα του την Κυριακή με τον Παναθηναϊκό. Από εκεί ως τον αποκλεισμό από μια αποστολή που χώρεσαν είκοσι-τρεις υπάρχει άλλη μια… εντεκάδα απόσταση! Την απόσταση δεν τη διάνυσε ο 62χρονος αλλά κάποιος που θα έπρεπε αυτόν τον καιρό να έχει κατά νου και κάτι ακόμη:

Πως διεκδικεί την ανανέωση του μεγαλύτερου συμβολαίου που προσφέρει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν το διεκδικεί…

Headlines