Σέιμουρ Χερς: Ο Ζελένσκι αγοράζει με έκπτωση καύσιμα από τη Ρωσία – Εχει υπεξαιρέσει 400 εκατομμύρια δολάρια

Η κυβέρνηση της Ουκρανίας, με επικεφαλής τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι (στη φωτογραφία από Official White House, ζεεπάνω, με τον Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο), χρησιμοποιεί τα χρήματα των αμερικανών φορολογουμένων για να πληρώνει ακριβά το ζωτικής σημασίας πετρέλαιο που κρατά τον ουκρανικό στρατό σε κίνηση στον πόλεμό του με τη Ρωσία, επισημαίνει ο βραβευμένος με Πούλιτζερ Σέιμουρ Χερς, σε άρθρο του στο substack, με τίτλο «Εμπόριο με τον εχθρό».

«Αγοράζει» από τη Ρωσία

Και συνεχίζει: «Είναι άγνωστο πόσο πληρώνει η κυβέρνηση Ζελένσκι ανά γαλόνι για τα καύσιμα, αλλά το Πεντάγωνο πλήρωνε έως και 400 δολάρια ανά γαλόνι για να μεταφέρει βενζίνη από λιμάνι του Πακιστάν, με φορτηγό ή αλεξίπτωτο, στο Αφγανιστάν κατά τη διάρκεια εκεί του δεκαετούς αμερικανικού πολέμου.

»Είναι επίσης άγνωστο ότι ο Ζελένσκι αγοράζει τα καύσιμα από τη Ρωσία, τη χώρα με την οποία το Κίεβο και η Ουάσιγκτον βρίσκονται σε πόλεμο, και ο ουκρανός πρόεδρος και πολλοί στην ακολουθία του έχουν υπεξαιρέσει εκατοντάδες εκατομμύρια από τα αμερικανικά δολάρια που προορίζονται για τις πληρωμές του πετρελαίου.

»Μια εκτίμηση από αναλυτές της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ανεβάζει το ύψος των υπεξαιρεθέντων κεφαλαίων στα 400 εκατομμύρια δολάρια, τουλάχιστον πέρυσι.

»Ενας άλλος εμπειρογνώμονας συνέκρινε το επίπεδο της διαφθοράς στο Κίεβο μ’ εκείνο του πολέμου στο Αφγανιστάν, “αν και δεν θα υπάρξουν συστηματικοί λογιστικοί έλεγχοι που θ’ αποκαλυφθούν από την Ουκρανία”.

«Με έκπτωση»

“Ο Ζελένσκι αγοράζει με έκπτωση ντίζελ από τους Ρώσους”, μου είπε ένας ενημερωμένος αξιωματούχος των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. “Και ποιος πληρώνει για τη βενζίνη και το πετρέλαιο; Εμείς. Ο Πούτιν και οι ολιγάρχες του βγάζουν εκατομμύρια” απ’ αυτό.

»Πολλά υπουργεία στο Κίεβο κυριολεκτικά “ανταγωνίζονται”, μου ειπώθηκε, για τη σύσταση εταιρειών-βιτρίνα για εξαγωγικά συμβόλαια όπλων και πυρομαχικών με ιδιώτες εμπόρους όπλων σ’ όλο τον κόσμο, που όλα προβλέπουν μίζες.

»Πολλές απ’ αυτές τις εταιρείες βρίσκονται στην Πολωνία και την Τσεχία, αλλά άλλες πιστεύεται ότι εδρεύουν στον Περσικό Κόλπο και στο Ισραήλ.

“Δεν θα εκπλαγώ αν μάθω ότι υπάρχουν άλλες (εταιρείες) σε μέρη όπως οι νήσοι Κέιμαν και ο Παναμάς, και εμπλέκονται πολλοί Αμερικανοί”, μου είπε ένας αμερικανός ειδικός στο διεθνές εμπόριο.

»Το θέμα της διαφθοράς τέθηκε απευθείας στον Ζελένσκι σε μια συνάντηση τον περασμένο Ιανουάριο στο Κίεβο με τον διευθυντή της CIA Γουίλιαμ Μπερνς.

Απληστία του Ζελένσκι

»Το μήνυμά του προς τον oυκρανό πρόεδρο, μου ανέφερε ένας αξιωματούχος των μυστικών υπηρεσιών με άμεση γνώση της συνάντησης, ήταν βγαλμένο από μαφιόζικη ταινία του 1950.

»Οι ανώτεροι στρατηγοί και κυβερνητικοί αξιωματούχοι στο Κίεβο ήταν θυμωμένοι με αυτό που έβλεπαν ως απληστία του Ζελένσκι, έτσι είπε ο Μπερνς στον ουκρανό πρόεδρο, επειδή “έπαιρνε μεγαλύτερο μερίδιο από τα βρώμικα χρήματα απ’ ό,τι πήγαινε στους στρατηγούς”.

»Ο Μπερνς παρουσίασε επίσης στον Ζελένσκι μια λίστα με τριάντα πέντε στρατηγούς και ανώτερους αξιωματούχους των οποίων τη διαφθορά γνώριζε η CIA και άλλοι στην αμερικανική κυβέρνηση.

»Ο Ζελένσκι αντέδρασε στις αμερικανικές πιέσεις δέκα ημέρες αργότερα, απολύοντας δημόσια δέκα από τους πιο κραυγαλέους αξιωματούχους της λίστας και δεν έκανε κάτι άλλο.

“Οι δέκα που ξεφορτώθηκε παινεύονταν με αυθάδεια για τα χρήματα που είχαν – κυκλοφορώντας στο Κίεβο με τη νέα τους Mercedes”, μου είπε ο αξιωματούχος των υπηρεσιών πληροφοριών» καταλήγει ο Χερς στο άρθρο του.

Οι αποκαλύψεις Χερς

Ο δημοσιογράφος Σέιμουρ Χερς είχε πρόσφατα αποκαλύψει ότι οι ΗΠΑ οργάνωσαν και εκτέλεσαν το σαμποτάζ στους αγωγούς Nord Stream, κάτι που διέψευσε η αμερικανική κυβέρνηση.

Πολυβραβευμένος, λογίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ρεπόρτερ που έβγαλε η Αμερική. Εχει συνδέσει την επαγγελματική καριέρα του με εκρηκτικές αποκαλύψεις όπως τη μαζική σφαγή που διέπραξαν αμερικανοί στρατιώτες τον Μάρτιο του 1968 στο βιετναμέζικο χωριό Μάι Λάι.

Σ’ αυτόν επίσης χρωστάμε το σκάνδαλο του Αμπού Γκραΐμπ, το οποίο αποκάλυψε μέσα από τα ρεπορτάζ του στο περιοδικό The New Yorker.