«Γκατούζο» δεν είναι όνομα, είναι διαβατήριο
Ο Ιταλός τεχνικός είναι ένας θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου με αίμα… ελληνικό
«È megghiu nu juornu rrhe tauru ca centanni manzu!». Στην Καλαβρία λένε πως «είναι καλύτερο να ζήσεις μια μέρα σαν ταύρος παρά εκατό χρόνια σαν αγελάδα».
Γεννημένος στο Κοριλιάνο Κάλαμπρο, ο Τζενάρο Γκατούζο, ζει πάντα σαν ταύρος.
Προσωπικότητες σαν τον Ιταλό τεχνικό δεν συναντάς εύκολα. Είναι από τους μύθους του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Το όνομά του είναι διαβατήριο για μεγάλες πόρτες. Θρύλος της Μίλαν και της Εθνικής Ιταλίας.
Είναι ο «Ρίνο». Δεν χρειάζεται το επώνυμο. Όλοι τον γνωρίζουν. Ποιος είναι, τι κάνει και ποιους γνωρίζει. Όταν θα μιλήσει με ένα παίκτη δεν χρειάζεται να συστηθεί. Τεράστια ατζέντα και γνωριμίες σε όλο τον κόσμο.
Κατέκτησε τα πάντα ως παίκτης. Συνεχίζει δυναμικά και ως προπονητής. Παραστάσεις μοναδικές. Με τον δυναμισμό που τον χαρακτήριζε πάντα ξέρει να χτίζει ομάδες και να τους ανάβει την σπίθα για τη διάκριση με πάθος και αποφασιστικότητα μέσα και έξω από το γήπεδο.
Μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη 40.000 κατοίκων, ούτε 20 χιλιόμετρα μακριά από εκεί που ήταν η αρχαία Σύβαρις, δεν μπορεί, θα τρέχει και αίμα ελληνικό στις φλέβες του.
Εκεί, στη Μεγάλη Ελλάδα, τη Magna Grecia, ο Ρίνο έμαθε να επιβιώνει με αρχές και να παλεύει κάθε μέρα με πάθος για τη δουλειά, λατρεία για το ποδόσφαιρο και δίχως να έχει ποτέ ψηλά τη μύτη.
Στη Νάπολι, με τον Μανωλά στο ρόστερ, κατέκτησε το κύπελλο Ιταλίας. Έκανε ομάδα παίκτες όπως οι Κουλιμπαλί, Ζιελίνσκι, Μέρτενς, Ινσίνιε, Καγιεχόν και καθάρισε τη Γιουβεντους του Κριστιάνο και του Μπουφόν.
Στη Μίλαν, το ποδοσφαιρικό του σπίτι, εκτός από την πίεση του ίδιου του συλλόγου, διαχειρίστηκε παίκτες όπως οι Ντοναρούμα, Ιγκουαϊν, Τσαλχάνογλου, Σαπάτα και Ροντρίγκες.
Δεν του αρέσουν τα συμβόλαια και οι ρήτρες. Τον ενδιαφέρει να είναι ελκυστικό το πρότζεκτ. Έχει ηρεμήσει και δεν αρπάζεται, έτοιμος για μπουνιές, με όποιον τον προκαλέσει. Θα πει τα πράγματα με το όνομά τους, αλλά πριν θα έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο για να βρει τη λύση.
Θέλει οι παίκτες του να είναι μαχητές. Από την αρχή ως το τέλος. Αρνείται να παραδεχτεί την ήττα. Δεν μπορεί να βλέπει παίκτες να μην προσπαθούν.
Σαν παίκτης, ο Τζενάρο Γκατούζο ήταν ένα από τα μεγαλύτερα φόβητρα στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Τον σεβόσουν, αλλά και τον φοβόσουν για το μαχητικό του στυλ. Με τα σκληρά τάκλιν και ακαταπόνητο ρυθμό δουλειάς, ο «Ρίνο» σίγουρα αναπλήρωσε ό,τι του έλειπε σε τεχνική με καθαρό αίμα, ιδρώτα και δάκρυα.
Οποιος δεν τα δίνει όλα, απλά δεν παίζει.
Νάπολι, Μίλαν, Βαλένθια. Ομάδες δύσκολες. Ο Γκατούζο ξέρει τι είναι και πως είναι.
Εχει τον δικό του τρόπο δουλειάς. Σε κάθε ομάδα που πήγε ένα πράγμα λέει σε όλους από την αρχή.
«Δεν ήρθαμε για πάρτι, ήρθαμε να δουλέψουμε».
Οι προπονήσεις του τα έχουν όλα. Του αρέσουν οι διπλές.
Φυσική κατάσταση το πρωί, τεχνική και τακτική το απόγευμα.
Συμμετέχει και ο ίδιος. Ο ποδοσφαιριστής ακόμη δεν έχει πεθάνει μέσα του.
«Essere calabrese vuol dire dare sempre l’anima, sudare su ogni Pallone», φωνάζει διαρκώς για το ποιος είναι και τι θέλει.
«Το να είσαι από την Καλαβρία, όπως εγώ, σημαίνει πάντα να δίνεις την ψυχή σου, να ιδρώνεις σε κάθε μπάλα». Refuse to lose.
Το πως θα βγαίνεις πρώτος στην μπάλα, το πως θα ξεφεύγεις από το πρέσινγκ, το πως θα μαρκάρεις συνέχεια εσύ τον αντίπαλο. Αυτά είναι από τα βασικά που απαιτεί από τους παίκτες του. Τα είχε ο ίδιος ως ατού, τα απαιτεί κι από τους παίκτες του.
Όταν πήγε στη Βαλένθια, από την πρώτη στιγμή, είπε αυτό που θέλει από την ομάδα και τους παίκτες. Τα δικά του «θέλω».
«Θα ήθελα να δουλέψω με παίκτες που έχουν αποτύχει, με προφίλ σχεδόν ηττημένου, μου αρέσει αυτό το προφίλ. Με παίκτες όμως που πιστεύουν ότι η Βαλένθια πιστεύει πραγματικά σε αυτούς και που έρχονται με θέληση να πετύχουν.
Έχουμε μιλήσει για τον τρόπο που βλέπουμε την ομάδα, από το παιχνίδι, τα σχέδια, τις τακτικές πτυχές, αλλά πάνω από όλα αυτό που θέλουμε είναι παίκτες που έχουν θέληση, φιλοδοξίες, με φωτιά μέσα τους, που θέλουν να κερδίζουν. Παίκτες που πιστεύουν ότι το να παίζεις για τη Βαλένθια είναι σαν να παίζεις σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα».
Αυτό το πνεύμα νικητή τον χαρακτήριζε πάντα. Δεν ανέχεται κανέναν που να τα παρατά στην πρώτη «στραβή». Με αρχές την ταπεινότητα και τη θυσία έχει καταφέρει τα πάντα.
Δεν πάει σε ομάδες απλά για να συμπληρώσει το βιογραφικό του και να περάσει τον χρόνο του. Η Βαλένθια είχε πολλά οικονομικά και αγωνιστικά προβλήματα, αλλά πίστεψε ότι μπορεί να τα καταφέρει και πήγε.
«Δουλειά, νίκες και τίτλοι». Αυτά είναι που τον ενδιαφέρουν και το λέει συνέχεια.
Το μεταδίδει σε όλους. Παραδοσιακός τύπος, με το πάθος του ιταλικού νότου, τη φινέτσα του ιταλικού βορρά, τις αμέτρητες διακρίσεις, τις επαφές με όλους του μεγάλου του ποδοσφαίρου ο Τζενάρο Γκατούζο μοιάζει ιδανικός να ανάψει και πάλι τη σπίθα στο λιμάνι των λεόντων.
- Κουέστα: «Μας πόνεσε η ήττα από τον Παναιτωλικό»
- Θεσσαλονίκη: «Έπαθε κάτι το παιδί μου;» – Ο διάλογος του αστυνομικού με τον γιατρό πριν μάθει για τον καρκίνο
- Παναθηναϊκός: Χωρίς Ιωαννίδη και Μαξίμοβιτς απέναντι στον Παναιτωλικό
- ΣΥΡΙΖΑ: Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας
- Γιώργος Παπανδρέου κατά της κυβέρνησης: «Λεφτά υπάρχουν, αλλά που πάνε;»
- Λίβανος: Η στιγμή που ισραηλινός πύραυλος ισοπεδώνει πολυκατοικία στη Βηρυτό