Σοφία Καρβέλα: Η σπάνια εξομολόγηση για την Άννα Βίσση, τον Νίκο Καρβέλα και τα παιδιά της

Μια εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Σοφία Καρβέλα. Η γνωστή σχεδιάστρια μόδας, κόρη της Άννας Βίσση και του Νίκου Καρβέλα, άνοιξε την καρδιά της και μίλησε για την καριέρα της, τους διάσημους γονείς της και τα παιδιά της, Νίκο και Νέστορα.

«Ασχολήθηκα με τη μόδα, γιατί δεν είμαι σε τίποτε άλλο καλή. Στα 17 μου έφυγα για σπουδές υποκριτικής στη Νέα Υόρκη. Έχω μιλήσει κατά καιρούς πολύ άσχημα για τον εαυτό μου, υποστηρίζοντας ότι με θεωρώ τρομερά ατάλαντη», είπα αρχικά στο περιοδικό Gala.

Και πρόσθεσε: «Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαι γεννημένη από δύο ανθρώπους που δεν είναι απλώς διάσημοι, είναι τρομακτικά ταλαντούχοι, δύο ιδιοφυείς προσωπικότητες, αυτό που λέμε one in a billion. Όταν αποφάσισα λοιπόν να μπω στον χώρο του θεάματος, είδα ότι η εξίσωση δεν έβγαινε. Βρήκα όμως αυτό που μου αρέσει τελικά και με το οποίο είμαι πωρωμένη. Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να νιώθω υπερήφανη μ’ αυτό που κάνω στον χώρο του θεάματος, στράφηκα στη μόδα».

«Είμαι καψουρογκόμενα»

Για τους δυο γιους της, Νίκο και Νέστορα, εξομολογήθηκε: «Είμαι τρομακτικά καψούρα με τα παιδιά μου. Οι γιοι μου είναι φανταστικά άτομα. Γενικά είμαι καψουρογκόμενα. Απλά τους άντρες τους ξεπερνάω, ενώ τα παιδιά μου όχι. Αισθάνομαι ότι τα παιδιά μου νιώθουν εξαιρετικά ασφαλή. Από τη στιγμή που επιστρέφω στο σπίτι, ο χρόνος μου είναι αφιερωμένος σε αυτά».

Της άλλαξε τη ζωή η μητρότητα; «Καθόλου. Απλά αγαπώ παράφορα αυτά τα δύο πλάσματα. Μαγειρεύω, καίω τα μισά φαγητά, ουρλιάζω και αυτά μου λένε ‘It’s ok mom, you are the best’. Την άλλη φορά γκρίνιαζα ότι τα έκανα χάλια στη δουλειά κι εκείνα μου έλεγαν ‘Μαμά είσαι η καλύτερη, θα τα καταφέρεις αύριο’».

Για τη σχέση της με τους γινείς της αποκάλυψε: «Με τους γονείς μου δεν υπήρχε ποτέ η τυπική σχέση μαμά – μπαμπάς αλλά κάτι άλλο. Τους δύο αυτούς ανθρώπους τους σέβομαι και τους εκτιμώ. Έχω το charm της μητέρας μου αλλά σκέφτομαι σαν τον πατέρα μου».

Τέλος, ειδικά για τη μητέρα της, Άννα Βίσση, σχολίασε: «Όταν πάω να τη δω, δεν τη βλέπω σαν μάνα μου. Βλέπω μια θεά με μια θεϊκή φωνή να τραγουδά θεϊκά τραγούδια ενός άλλου θεού, που τα έγραψε. Δεν ήταν εύκολο να διαχειριστώ όλη αυτή την πραγματικότητα όταν ήμουν παιδί και ανώριμη».