Rolling Stones: Η συναυλία τέσσερις ημέρες πριν από το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών

Ήταν Απρίλης του 1967  όταν ο νεαρός ραδιοφωνικός παραγωγός Νίκος Μαστοράκης ανακοίνωνε από το μικρόφωνο της εκπομπής του «Λεωφορείον η Μελωδία» ότι θα έφερνε τους Stones στην Ελλάδα. «Δεν είναι ούτε πρωταπριλιάτικο ψέμα ούτε διαφημιστικό κόλπο.

Οι Ρόλινγκ Στόουνς έρχονται!

Έγραφε το 77ο τεύχος του μουσικού περιοδικού «Μοντέρνοι Ρυθμοί» που κυκλοφόρησε στις 22 Μαρτίου και παρουσίαζε το συγκρότημα διατεθειμένο να κλείσει στην Αθήνα την αυλαία της ευρωπαϊκής περιοδείας του. Ως χώρος διεξαγωγής της συναυλίας, τη Δευτέρα 17 Απριλίου, επιλέχθηκε το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ενώ οι αφίσες που κυκλοφόρησαν ανέφεραν ότι «το ρεσιτάλ είναι υπό την αιγίδα του δημάρχου Αθηναίων Γεωργίου Πλυτά και οι εισπράξεις του θα διατεθούν για φιλανθρωπικό σκοπό».

Στις 11 το βράδυ της 16ης Απριλίου, πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί για να δει από κοντά τους πέντε Stones να κατεβαίνουν από το αεροπλάνο. Αντ’ αυτών, όμως, είδε μερικά από τα μέλη της υπόλοιπης αποστολής (μάνατζερ, ηχολήπτες, τεχνικούς). Οι Stones κατέφτασαν το επόμενο πρωί, με ξεχωριστές πτήσεις και οδηγήθηκα στο ξενοδοχείο Χίλτον όπου έδωσαν και συνέντευξη Τύπου.

Στις εξέδρες της «Λεωφόρου» βρίσκονταν γύρω στα 8.000 άτομα

Γύρω στις 6 το απόγευμα της Δευτέρας όλοι οι δρόμοι γύρω από το γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας είχαν κλείσει για τα καλά και η αστυνομία προετοιμαζόταν γι’ αυτό που θα ακολουθούσε, μην επιτρέποντας σε κανέναν να πλησιάσει έξω από το γήπεδο χωρίς την επίδειξη του εισιτηρίου του. Τη συναυλία άνοιξαν, κατά σειρά, οι Loubogg, οι M.G.C. (το πρώτο καθαρόαιμο ροκ εγχώριο σχήμα), οι Idols, ο Τάσος Παπασταμάτης (πρώην τραγουδιστής των Forminx), ο Δάκης, οι We Five και ο Γκουιντόνε.

Στις 9.30 ακριβώς, όπως είχε προαναγγελθεί, τα φώτα έσβησαν και στη σκηνή ανέβηκαν οι Stones μέσα σε κραυγές παροξυσμού.

Την επόμενη μέρα η εφημερίδα «Το Βήμα» ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «ο ουρανός καλύφθηκε από πυροτεχνήματα, οι δε υστερικές κι άναρθρες κραυγές των γε-γε της πρωτεύουσας ακούστηκαν σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων».

Το κλίμα ήταν εξαρχής αρνητικό, αφού, σύμφωνα με την ίδια την αφήγηση του Wyman στην αυτοβιογραφία του “Stone Alone”, «η αστυνομία στεκόταν παντού και γύρω από τη σκηνή […] και προσπαθούσε να σβήσει κάθε σπίθα ενθουσιασμού, συχνά και με περιττή χρήση βίας». Το όλο σκηνικό θύμιζε μπαρούτι έτοιμο να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.

Πώς ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση

Οι Stones πρόλαβαν να πουν μόλις έξι κομμάτια προτού γίνει το κακό: άρχισαν με το «Last Time», συνέχισαν με τα «Lady Jane», «19th Nervous Breakdown», «Ruby Tuesday» και «Let’s Spend The Night Together» για να καταλήξουν στο «Satisfaction», στο οποίο έπεσε και η ταφόπλακα της εμφάνισής τους.

Οι θεατές ξεπερνούσαν τους 10.000 και οι αστυνομικοί έκαναν αισθητή την παρουσία τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο και γύρω από τη σκηνή, έχοντας σαφείς εντολές να συλλαμβάνουν όποιον παρεκτρεπόταν, τουτέστιν, όποιος απλώς σηκωνόταν από τη θέση του για να χορέψει ή να χειροκροτήσει με ενθουσιασμό.

Λίγο πριν αρχίσουν να παίζουν το Satisfaction, ο Τζάγκερ είχε την έμπνευση να ράνει τους θεατές με κόκκινα γαρύφαλλα. Δεν μπόρεσε ο ίδιος να φθάσει στην εξέδρα και ανέθεσε τη δουλειά στον μάνατζερ της περιοδείας τους, Τομ Κέιλοκ, ο οποίος είχε μπαταρισμένο το ένα χέρι του, καθώς τρεις μέρες νωρίτερα είχε τραυματισθεί, προσπαθώντας να προστατεύσει τον Τζάγκερ από την επίθεση ενός θεατή στη συναυλία της Ζυρίχης.

Η πράξη που θεωρήθηκε επαναστατική από την Αστυνομία

Αμέσως έξι άνδρες της έπεσαν πάνω στον δυστυχή Κέιλοκ και τον έσπασαν στο ξύλο. Οι υπεύθυνοι του γηπέδου, με διαταγή της Αστυνομίας, κατέβασαν τον γενικό και η συναυλία τερματίσθηκε άδοξα μέσα σε πυκνό σκοτάδι.

Τα μέλη των Rolling Stones φυγαδεύτηκαν στο ξενοδοχείο, μη μπορώντας να καταλάβουν τι συνέβη. Αγανακτισμένοι θεατές συγκρούστηκαν με την αστυνομία και συγκρότησαν διαδήλωση, η οποία κατέληξε μπροστά από το «Χίλτον». Την ατμόσφαιρα δονούσε το σύνθημα: «Τσιλιχρήστο (σ.σ. ο τότε διευθυντής της Αστυνομίας) παραιτήσου!».

Η επόμενη μέρα βρήκε τους Stones να αποχωρούν ένας ένας από την Αθήνα – πλην του Wyman, ο οποίος κάθισε με την οικογένειά του στον Αστέρα της Βουλιαγμένης για να ξεκουραστεί και ξέμεινε, άθελά του, μέχρι την Παρασκευή το πρωί, που έγινε το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών.

Μάλιστα, έπρεπε να περιμένει μέχρι το βράδυ της 23ης Απριλίου για να ανοίξει το αεροδρόμιο του Ελληνικού και να καταφέρει να βρει πτήση για να γυρίσει στο Λονδίνο.

πληροφορίες: sansimera, avopolis