Ο Κώστας Μπίγαλης για τη Eurovision και το άγνωστο παρασκήνιο με Ρουμπέση

Ο Κώστας Μπίγαλης γύρισε πίσω τον χρόνο και αναφέρθηκε σε διάφορα άγνωστα περιστατικά από τη ζωή και την καριέρα του.

Μιλώντας στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!», ο Κώστας Μπίγαλης διηγήθηκε μικρές ιστορίες από σημαντικές στιγμές στη ζωή του. Θυμήθηκε ιστορίες από τα παιδικά του χρόνια, τις πρώτες του δουλειές και τα διάφορα ευτράπελα στην καριέρα του.

«Όταν ήμουν μικρός δεν ήμουν και το καλύτερο παιδί. Σε ηλικία 11 – 12 ετών είχα πάρει στον λαιμό μου έναν αγαπημένο παιδικό μου φίλο για να τον σώσω. Τον κυνηγούσαν σε μια κλασική περίπτωση bullying. Τον έβαλα πίσω στο ποδήλατο. Πολύ ριψοκίνδυνα βγήκα από ένα στενό και μας χτύπησε μία νεκροφόρα», θυμάται χαρακτηριστικά.

Και οι δυο τους, όπως ανέφερε, τραυματίστηκαν αρκετά.

Μιλώντας για την εμπειρία του με το θέατρο, ο Κώστας Μπίγαλης θυμήθηκε πώς ξεκίνησαν όλα. «Η εμπλοκή μου με το θέατρο ξεκίνησε από τη συμμετοχή μου «Jesus Christ Superstar», το 1979, στο ιστορικό θέατρο Άννα Μαρία Καλουτά. Και μετά το 1992 με την Πωλίνα και τον πρωτοεμφανιζόμενο τότε, Τάκη Ζαχαράτο».

«Του Αιγαίου τα μπλουζ» και Eurovision

Αν ψάξει κάποιος τα πρώτα του τραγούδια, «Ξέγνοιαστη Ζωή» και «Κορίτσι», τότε θα πέσει πάνω σε έναν 45άρη δίσκο με το όνομα «Αλέξης», με τον τραγουδιστή να αποκαλύπτει τον λόγο για αυτό.

«Στον πρώτο μου δίσκο έγραφε πάνω «Αλέξης». Ο παραγωγός μου τότε, Τέρενς Κουίκ, μου είχε πει ότι δεν του άρεσε το «Κώστας Μπίγαλης» και θα με έλεγε Αλέξη», θυμάται χαρακτηριστικά.

«Το τραγούδι «Του Αιγαίου τα μπλουζ» το είχα γράψει για να πάει Eurovisιon, αλλά δεν το πέρασαν. Εκείνη την χρονιά η Ελλάδα δεν πήγε καλά. Το «Τρεχαντήρι» ήταν ένα τραγούδι που δεν ήθελα να πάει Eurovisιon, αλλά δεν είχαμε χρόνο να γράψω κάποιο καινούργιο τραγούδι».

Τα ευτράπελα με Ρουμπέση και Ζαννίνου

«Θυμάμαι στο βίντεο κλιπ «Με την πρώτη ματιά» είδα ότι η Δήμητρα Ρουμπέση είχε μία περίεργη έκφραση και μου είπε ότι την πατούσα όσο χορεύαμε».

Ο Κώστας Μπίγαλης θυμήθηκε και ένα ακόμα κωμικοτραγικό ευτράπελο, ενώ τραγουδούσε με τη Σόφη Ζαννίνου.

«Δούλευα σε ένα κέντρο με τη Σόφη Ζαννίνου. Στο πρόγραμμά της γλίστρησε μία κυρία στα λουλούδια και χτύπησε το κεφάλι. Μετά το ατύχημα της κυρίας έπρεπε να τραγουδήσω. Αλλά ήταν όλοι παγωμένοι κι έψαχνα κάποιον να σηκωθεί για να παρασύρει και τους άλλους. Είδα μία κυρία που χόρευε λίγο και τη σήκωσα», θυμήθηκε χαρακτηριστικά.