Air: Ένας ύμνος στον άλλο Μάικλ Τζόρνταν

Το κάστινγκ, λαμπερό γεμάτο Hollywood πρωταγωνιστές σαν τον Ματ Ντέιμον, τον Τζέισον Μπέιτμαν, τον Κρις Τάκερ, την Βαϊόλα Ντέιβις και βέβαια τον Μπεν Άφλεκ -που υπογράφει και τη σκηνοθεσία- σε όλους τους βασικούς ρόλους.

Η ιστορία, διαχρονική αλλά ταυτόχρονα και trendy όπως ακριβώς τα Air Jordan της Nike που ακόμη έχουν περίοπτη θέση στις βιτρίνες και στις καρδιές των πιτσιρικάδων -των κανονικών αλλά και των άλλων με τα άσπρα μαλλιά που δεν λένε να το… ξεπεράσουν-.

Και όσο για το περιβάλλον της;

Ασφαλές όσο τα 80s που με έναν τρόπο αντικατέστησαν τα 60s στη συνείδηση του κοινού για το ρετρό: Με τις μουσικάρες τους (καταπληκτικό soundtrack), και τις cult φυσιογνωμίες από όλο το φάσμα του star system.

Παρά ταύτα οι κριτικές κακές για το κινηματογραφικό εγχείρημα που εδώ και μερικές ημέρες σουλατσάρει στις κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας. Για το «Air» που προβάλλεται σχεδόν παντού δίχως όμως να λες ότι κάνει τον… πάταγο που θα περίμεναν όλοι εκείνοι που καταναλώνουν με μανία οτιδήποτε άφορα στον «μαύρο άγγελο» των σπορ: Τον Μάικλ Τζόρνταν…

Γιατί δεν αρέσει;

Γιατί είναι λέει «ωδή στον καπιταλισμό» και μια ακόμη παραλλαγή του κλασικού αμερικάνικου success story. Ίσως έχουν δίκιο. Το σενάριο της ταινίας πατά στον παράξενο τρόπο με τον οποίο η Nike κατάφερε να υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας με τον rookie Μάικλ Τζόρνταν το μακρινό 1984 και μέσω αυτού δείχνει πως η συγκεκριμένη εταιρία -που ως εκείνη τη στιγμή δεν είχε κάποια σπουδαία επαφή με την αγορά του μπάσκετ- κατάφερε με μια μόνο κίνηση να εκτοξευθεί στο Νο1 του ανταγωνισμού.

Ίσως όμως έχουν και άδικο: Γιατί μέσα από αυτή την ιστορία -που δείχνει όντως πως προέκυψε η περίφημη σειρά παπουτσιών Air Jordan η οποία κλείνει 40 χρόνια στην κορυφή του αγοραστικού ενδιαφέροντος- φαίνεται κάτι μεγαλύτερο: Ίσως η στιγμή που άλλαξε την ιστορία του επαγγελματικού αθλητισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η στιγμή που ο παίκτης έγινε ανταγωνιστικός σε κάτι μεγαλύτερο από το ίδιο το παιχνίδι.

Ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν ο πρώτος που θέλησε να γίνει ο ίδιος το «προϊόν» και η Nike η πρώτη που κατάλαβε ότι αυτό είναι το μέλλον.

Η αφετηρία της be like mike μανίας -που αργότερα λάνσαρε ως moto μια άλλη μεγάλη εταιρία (Gatorade) της… ομπρέλας του- γέννησε έναν σταρ των γηπέδων που μπορούσε να βγάζει 20-30 φορές περισσότερα χρήματα έξω από το γήπεδο, παρά μέσα σε αυτό.

Το 1997 ο Τζόρνταν έσπασε το φράγμα των 30 εκατ δολαρίων σε ετήσια αμοιβή στο ΝΒΑ. Κάποια στιγμή στην ταινία αναφέρει ότι τα έσοδα του μόνο από τα παπούτσια του ήταν της τάξης των 400 εκατ δολαρίων.

Ο θρυλικός Air μπήκε στη λίστα Forbes, σε εκείνη με τους δισεκατομμυριούχους όχι για τα έξι πρωταθλήματα που κέρδισε στο παρκέ, αλλά για όσα κατάφερε έξω από αυτά! Έγινε το 2014 έντεκα χρόνια μετά το φινάλε του στα παρκέ. Η περιουσία του σήμερα υπολογίζεται στα 1.7 δισεκατομμύρια δολάρια όταν συνολικά οι απολαβές του στο μπάσκετ αλλά και το μπέιζμπολ (όπου δοκίμασε τη διετία 1994-95) στην εικοσαετία 1984-2003 ήταν μετά βίας 100 εκατ δολάρια!

Έβγαλε δηλαδή (συνεχίζει να βγάζει) 17 φορές περισσότερα χρήματα έξω από τα γήπεδα παρά μέσα σε αυτά! Και παραμένει ο φούρνος που έχει το πιο ζεστό ψωμί (ποιος δεν είδε το Last Dance στο Netflix τις μέρες του lockdown): Η Nike με το Jordan brand έχτισε μια δεύτερη τεράστια εταιρία μέσα στην εταιρία της. Σήμερα το μερίδιο της στα παπούτσια μπάσκετ ή lifestyle γύρω από το μπάσκετ είναι της τάξης του 96% στην αμερικανική αγορά.

Εννοείται πως η περίπτωση του έγινε case study για όλους τους σταρ σε όλα τα γήπεδα του κόσμου.

Ο αείμνηστος Κόμπι Μπράιαντ, ο ΛεΜπρον Τζέημς, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Λιονέλ Μέσι, ο Στεφ Κάρι, ο Ρότζερ Φέντερερ, ο Τομ Μπρέιντι είναι κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα εκείνων που κατάλαβαν ότι έξω από το γήπεδο μπορείς να κερδίσεις πολλά περισσότερα παρά μέσα σε αυτό. Και είναι και ένας δικός μας πια που ακολουθεί στα ίδια βήματα: Ο Γιάννης.

Σήμερα οι κορυφαίοι των σπορ είναι οι ίδιοι brand του εαυτού τους και το χρωστούν στον Μάικλ Τζόρνταν. Όχι για τη φήμη (και πριν από αυτόν κέρδισαν την αιωνιότητα ο Μπέιμπι Ρουθ, ο Μοχάμεντ Αλί, ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ο Πελέ κλπ): Για τα έσοδα!

Αν είσαι οπαδός λοιπόν μόνο του Air των γηπέδων, μπορεί η συγκεκριμένη ταινία να μην σε αρέσει: ο ίδιος άλλωστε υπάρχει για να… υπάρχει σαν ρόλος-φάντασμα (μαντέψτε γιατί…). Αν όμως είσαι οπαδός και του άλλου Μάικλ Τζόρνταν, τότε μην ακούς τους κριτικούς. Μάλλον θα την λατρέψεις…