Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ενα βιβλίο για το «Νιόνιο» με το Βήμα της Κυριακής

Tο «Βήμα της Κυριακής» παρουσιάζει αποκλειστικά για τους αναγνώστες του:
Μεγάλοι Ελληνες Κωμικοί

Με την υπογραφή του Μάκη Δελαπόρτα.

Αυτή την εβδομάδα:
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ενα βιβλίο με σπάνιο φωτογραφικό αρχείο και ανέκδοτες ιστορίες, από το ταξίδι ζωής του σπουδαίου ηθοποιού με την αυθεντική στόφα που αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς για το φωτεινό ταλέντο και την ακόμα πιο φωτεινή του προσωπικότητα.

Το Διακοφτό, ο τόπος που γεννήθηκε τον προόριζε για δεσπότη. Ωστόσο εκείνος έγινε ο σπουδαίος κωμικός του σινεμά και ο αγαπημένος πατέρας όλων των ελληνίδων σταρ. Επίσης οι μυστικές φιλανθρωπίες του, έκρυβαν έναν βαθιά συναισθηματικό και καλοσυνάτο άνθρωπο.
Τι μορφή, τι τύπος, τι ταλέντο, τι προσωπικότητα!

Οσους εύστοχους χαρακτηρισμούς κι αν χρησιμοποιήσει κάποιος για να περιγράψει τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, αυτό τον τόσο ξεχωριστό καλλιτέχνη, θα φαντάζουν λίγοι και φτωχοί μπροστά στην πληθωρική προσωπικότητά του που ακτινοβολούσε. Η επιτομή του σπουδαίου θεατρίνου, που δεν του χαρίστηκε τίποτα στην καριέρα του. Κατέκτησε τη θέση του, όχι μόνο στην τέχνη του, αλλά και στις καρδιές των απλών ανθρώπων, αποκλειστικά και μόνο με το σπαθί του. Ενα σπαθί που «έλαμπε» και δεν γινόταν να μπει σε κανένα θηκάρι. Το ταλέντο του ήταν πιο φωτεινό ακόμα και από τον ίδιο. Ο ίδιος ήταν άνθρωπος απίστευτα χαμηλών τόνων και δεν διεκδικούσε πρωτιές και λαμπερές μαρκίζες. Κι όποιος τύχαινε να τον γνωρίσει στην καθημερινότητά του, δεν φανταζόταν πώς αυτός ο τόσο ταπεινός τύπος μπορούσε να μεταμορφωθεί σε «γίγαντα» και να σαρώνει πάνω στη σκηνή με τη σπιρτάδα και το έντονο ταμπεραμέντο του.

Υπηρέτησε όλα τα είδη θεάτρου και πάντα ξεχώριζε για την αυθεντική του στόφα. Δράμα, κωμωδία, σάτιρα, τραγωδία, κωμειδύλλιο, επιθεώρηση, σε όλα ξεχώρισε και σε όλα διέπρεψε. Αλλά το είδος που αγάπησε ιδιαίτερα και το υπηρέτησε με πάθος ήταν η νεοελληνική κωμωδία. Γνώρισε θριάμβους και αποθεώθηκε πολλές φορές από κοινό και κριτικούς, για τους τόσο ξεχωριστούς τύπους που έπλασε, στα έργα των Σακελλάριου, Γιαννακόπουλου, Ψαθά, Τσιφόρου, Βασιλειάδη, Γιαννουκάκη, Γιαλαμά, Πρετεντέρη και τόσων άλλων. Είναι από τις λιγοστές περιπτώσεις ηθοποιών που αγαπήθηκε από όλες τις ηλικίες και όλα τα κοινωνικά στρώματα. Κι αυτό αναμφίβολα είναι μια πολύ σοβαρή και σημαντική κατάκτηση. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 έφτασε να γίνει μέχρι και τηλεοπτικό «είδωλο», στον ρόλο του «κυρ Γιώργη» από τη θρυλική σειρά «Λούνα Παρκ», κάτι που τον έκανε να αισθάνεται αμήχανα λόγω της τεράστιας δημοσιότητας επί επτά ολόκληρα χρόνια.

Το θορυβώδες «Οξωωω» ήταν το σήμα κατατεθέν του γκρινιάρη επαρχιώτη, ο οποίος δυσανασχετούσε με κάθε προοδευτικό, με κάθε ξενόφερτο, που αλλοίωνε την ιδέα της πατρίδας του. Γιατί ο Παπαγιαννόπουλος ήταν φανατικός πατριώτης και ιδεολόγος φιλέλληνας. Πολέμησε για την πατρίδα στο αλβανικό έπος και κινδύνεψε να σκοτωθεί. Στην ουσία, στο πρόσωπό του καθρεφτιζόταν η αντίληψη για τη Δύση και τον καπιταλισμό, που τους θέλει να διαφθείρουν τους νέους, με την άσωτη ζωή και τις έξαλλες συμπεριφορές.
Στη ζωή του υπήρξε μοναχικός, ευγενικός, ανοιχτόκαρδος, ευσυγκίνητος και συνάμα αυστηρός, απόμακρος, εσωστρεφής, γκρινιάρης. Οι μυστικές φιλανθρωπίες του, όμως, έκρυβαν ένα βαθιά καλοσυνάτο και ευσυνείδητο άνθρωπο και η λατρεία του στο ωραίο φύλο έναν απίστευτα διακριτικό εραστή.

Ο Νιόνιος, έτσι όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι και οι συνάδελφοί του, ανήκει πλέον στο «Πάνθεον» των μεγάλων της υποκριτικής τέχνης, έχοντας δημιουργήσει δική του σχολή παιξίματος. Υπηρέτησε το θέατρο με αληθινή αυταπάρνηση, καταθέτοντας όλη του τη ζωή. Τάχθηκε σε αυτό και δεν το μετάνιωσε ποτέ. Θεωρήθηκε, επίσης, ένας από τους πιο παραγωγικούς ηθοποιούς, παίζοντας σε δεκάδες θεατρικά έργα και εκατόν τριάντα δύο κινηματογραφικές ταινίες. Ερμήνευσε χαρισματικά όλους τους «ήρωες» των έργων όπου συμμετείχε, σφραγίζοντάς τους ανεξίτηλα και διαχρονικά, σε βαθμό που οι συγκρίσεις με τους νεότερους συναδέλφους, που ερμηνεύουν τους ίδιους ρόλους, να είναι «μοιραίες». Η ιστορία της ζωής του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολυτάραχη και θορυβώδης, αλλά ταυτόχρονα ήσυχη και γαλήνια. Πάνω από όλα όμως… ενδιαφέρουσα και συναρπαστική!

Mάκης Δελαπόρτας