«Το «Σισμίκ» θα παραμείνει για τρεις εβδομάδες στον κόλπο του Σάρου, χωρίς να μετακινηθεί από τα τουρκικά χωρικά ύδατα. Οι έρευνες δεν θα υπονομεύσουν σε καμία περίπτωση τα οικονομικά συμφέροντα της Ελλάδος στο Αιγαίο»: τα παραπάνω έλεγε, σύμφωνα με δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ» της 31ης Ιουλίου 1976, σε εκείνη την πρώτη περίοδο αυτού του είδους των ενεργειακών ελληνοτουρκικών εντάσεων ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Τσαγλαγιαγκίλ στον τότε πρεσβευτή της Ελλάδας στην Αγκυρα Κοσμαδόπουλο. Εκτοτε, έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας. Ομως εκείνη τη ρητορική της Αγκυρας από τη σημερινή τη χωρίζει άβυσσος. Και όχι μόνον τη σημερινή, αλλά όλη αυτή που διαμορφώθηκε την τελευταία δεκαετία και που η επιθετικότητά της έναντι της Ελλάδας είναι καινοφανής σε βάθος, έκταση, επιμονή και καθολικότητα. Είναι η αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας από τον Ερντογάν και μετά, που, πλέον, δεν πρόκειται να υποχωρήσει με οποιαδήποτε μεταβολή εξουσίας, καθώς έχει ήδη εκφραστεί γι’ αυτήν το σύνολο του συστήματος εξουσίας της χώρας. Και όχι μόνον δεν την επικρίνει αλλά, αντίθετα, υπερθεματίζει σταθερά σε κάθε πτυχή της – ακόμα και στις ενέργειες για στρατιωτική κατάληψη ελληνικών νησιών, κατοικημένων και μη, στο Ανατολικό Αιγαίο.

Η μεταβολή είναι δραματική και, πλέον, μόνιμη. Και δείχνει ότι η κατάσταση έχει χειροτερέψει μακράν σε σχέση με το παρελθόν: οι αμφισβητήσεις και οι προκλήσεις των κεμαλικών υπήρχαν πάντοτε, αλλά αυτό που προκαλείται σήμερα από την Τουρκία έναντι της Ελλάδας δεν έχει προηγούμενο. Είναι μία εθνική ψύχωση που έχει καταλάβει περίπου τους πάντες στη χώρα. Βεβαίως, εύκολα μπορεί να αντιτάξει κανείς την εθνική καταστροφή της Κύπρου και να πει ότι αυτή ακυρώνει τα παραπάνω. Ομως δεν είναι έτσι: επειδή στην Κύπρο οι Τούρκοι βρήκαν την αφορμή που έψαχναν για πολύ καιρό με την αδιανόητη πράξη της χούντας της Αθήνας να στείλει να δολοφονήσουν τον πρόεδρο και αρχιεπίσκοπο της Κύπρου Μακάριο. Η Ελλάδα όχι μόνον άνοιξε την πόρτα, αλλά αφού την άνοιξε, έφυγε και άφησε τον εισβολέα εντελώς ανενόχλητο.

Ολα αυτά πρέπει κανείς να τα έχει στον νου του ειδικά αυτές τις ημέρες, που η Αθήνα «ιδρώνει» για να πείσει ότι έχει διαμορφωθεί μία δήθεν «νέα» τουρκική στάση έναντι της Ελλάδας μετά τους σεισμούς. Και. Ξαφνικά, έπειτα από αρκετό καιρό με χαμόγελα και αγκαλιές, την περασμένη εβδομάδα ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών πήρε θέση σε αυτό το ζήτημα «κόβοντας» το αίμα όσων διακονούν αυτή την έωλη, αυθαίρετη και εντελώς αντίθετη με την πραγματικότητα άποψη στην Αθήνα. Ο Τσαβούσογλου έβαλε στον πάγο όλες αυτές τις αστειότητες με τον πιο απόλυτο τρόπο, δηλώνοντας με τρόπο αφοπλιστικά άμεσο: «Υπάρχει ηρεμία στις σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας μετά τον σεισμό στην Τουρκία, αλλά μην είμαστε αφελείς». Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας τα είπε όλα σε δύο φράσεις: «Τόσο για την Κύπρο, όσο για οτιδήποτε χρειάζεται, για τα ζητήματα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, υπάρχουν πολλά αντικρουόμενα ζητήματα που είναι αλληλένδετα. Εάν αυτά δεν επιλυθούν, η ένταση μπορεί να ξεκινήσει και πάλι ανά πάσα στιγμή. Δυστυχώς. Είμαστε πάντα έτοιμοι να συζητήσουμε αυτά τα θέματα μέσω του διαλόγου και της διπλωματίας» πρόσθεσε, για να καταλήξει: «Τα προβλήματα είναι χρόνια και παραμένουν. Οι προσπάθειες επίλυσης πρέπει να συνεχιστούν». Μετάφραση; Ολοι γνωρίζουμε.

Στην τουρκική πολιτική έναντι της Ελλάδας δεν υπάρχει ούτε «στροφή», ούτε «έκπληξη», ούτε κανενός είδους αλλαγή – ιδίως επί τα βελτίω φυσικά. Το κεφάλαιο «σεισμοί» έχει κλείσει – ακριβέστερα, ουδέποτε άνοιξε. Οχι όμως οι επικίνδυνες, επίμονες και εντελώς ακατανόητες αυταπάτες μιας ζαλισμένης Αθήνας.

Headlines