«Ήμουν ακόμα κομματιασμένος, κι είχα δρόμο μπροστά» – Η ανάρτηση του Αύγουστου Κορτώ
Μια ανάρτηση στο Facebook του Έλληνα συγγραφέα, που ενώ μιλά για την πιο σκοτεινή περίοδο της ζωής του -τότε που έκανε απόπειρα αυτοκτονίας-, βγάζει φως.
- Στοιχεία σοκ για την ενδοοικογενειακή βία: Πάνω από 15.000 γυναίκες έχουν πέσει θύματα σε δέκα μήνες
- Κάνιε Γουέστ: Κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση
- Τι φταίει και δεν φτάνει ο προϋπολογισμός για φάρμακα στα νοσοκομεία
- Οι παράγοντες που καθορίζουν τις τιμές στη φέτα - «Είναι πλέον αδικαιολόγητες» λένε οι παραγωγοί
«Δεύτερη καρδιά» γράφει ο Αύγουστος Κορτώ στην ανάρτησή του και συνεχίζει:
«Σαν σήμερα, πριν πέντε χρόνια, προσπάθησα να πεθάνω – και δεν τα κατάφερα. Στο παρά πέντε, αφού είχα πάρει τη θανατηφόρα δόση, το μετάνιωσα. Η ελπίδα, στην οποία είχα πάψει να πιστεύω, έσφυζε ακόμα μέσα μου σαν δεύτερη καρδιά.
»Τρεις μέρες μετά, στο κρεβάτι μου στο Αιγινήτειο, έβγαλα αυτή τη σέλφι. Το χαμόγελο είναι αυτόματο, κι ελαφρώς παραπλανητικό: ήμουν ακόμα κομματιασμένος, κι είχα δρόμο μπροστά μου μέχρι να ξαναβρώ τη χαρά της ζωής. Αλλά είχα κάνει τα πρώτα πολύτιμα βήματα.
»Τα ψυχιατρικά νοσοκομεία είναι ο τρόμος των ψυχικά ασθενών, και στο μυαλό πολλών ανθρώπων παραμένουν ταυτισμένα με τους μεσαιωνικούς προγόνους τους: ψυχρολουσίες, αλυσίδες, απελπισία. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι – κι ας μην είναι πάντα ιδανικά. Ακόμα κι αν δεν θέλεις να νοσηλευτείς (εγώ ήθελα, ήταν η μόνη λύση), η νοσηλεία μπορεί να σου κάνει αφάνταστο καλό, να σου αλλάξει τη ζωή – να σε σώσει.
»Στο Αιγινήτειο είχα γιατρούς που με παρακολουθούσαν καθημερινά, προσωπικό που μεριμνούσε για το φαΐ και την αγωγή μου, είχα παρέα, ανθρώπους τσακισμένους σαν εμένα, που αναζητούσαν τον δρόμο για την ομαλότητα, την ηρεμία – ακόμα και για την ευτυχία, κι ας φάνταζε άπιαστη. Πάνω απ’ όλα, έπειτα από μήνες αυτοκτονικού ιδεασμού (κι είναι φριχτό, απέραντα τρομαχτικό, να νιώθεις το μυαλό σου να συνωμοτεί εναντίον σου, να σου ψελλίζει, πήδα, κόψε, κατάπιε), ένιωθα απολύτως ασφαλής: το βράδυ στο κρεβάτι μου, διαβάζοντας με φωτάκι νυκτός, ήξερα πως τίποτα κακό δεν επρόκειτο να μου συμβεί, πως άλλοι με φύλαγαν απ’ τον εαυτό μου κάθε ώρα και στιγμή.
»Χρόνια μετά, μου φαίνεται σαν κακό όνειρο η κατάθλιψη που με εξώθησε στην απόπειρα. Αλλά η ευγνωμοσύνη μου για τους ανθρώπους που με προστάτεψαν, και με βοήθησαν να βρω τον δρόμο για την ίαση, παραμένει ολοζώντανη. Ήταν ο Τάσος, ήταν ο πατέρας μου, ήταν οι μονάκριβοι φίλοι μου – κι ήταν οι άνθρωποι, οι ευλογημένοι άνθρωποι, στο νοσοκομείο. Ένα κομμάτι της κάθε μου ανάσας θα τους το χρωστώ παντοτινά».
Δείτε την ανάρτησή του στο Facebook
Όταν μίλησε στην τηλεόραση για αυτό
To 2023 ο Αύγουστος Κορτώ είχε μιλήσει στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο, όπου μεταξύ άλλων περιέγραψε τις δραματικές στιγμές που έζησε κατά την περίοδο της κατάθλιψης και της απόπειρας αυτοκτονίας που έκανε.
«Περίπου 5-6 λεπτά αφ’ ότου πήρα τα χάπια, συνειδητοποίησα ότι κακώς τα πήρα. Κατάλαβα ότι στην πραγματικότητα όσο κι αν υπέφερα με την κατάθλιψη, που υπέφερα φρικτά, ότι υπήρχε ίσως ελπίδα. Πήρα τρέχοντας το ΕΚΑΒ και ήρθε μέσα σε 5 λεπτά» είπε ο Αύγουστος Κορτώ.
«Έγιναν όλα σχεδόν αντανακλαστικά, και η απόπειρα και το τηλεφώνημα στο ΕΚΑΒ. Μέχρι να έρθει το ΕΚΑΒ, προσπάθησα να προξενήσω εμετό. Έπρεπε να πάω στο νοσοκομείο, για να γίνει πλύση στομάχου. Στο μεταξύ κάποια χάπια είχαν διαλυθεί και απορροφηθεί, επομένως για κάποιες μέρες έπρεπε να νοσηλευτώ σε μία έκρυθμη κατάσταση. Δε μπορούσαν να μου χορηγήσουν άλλη καταστολή λόγω των χαπιών» συνέχισε την περιγραφή του.
Τι σκεφτόταν εκείνα τα 5 λεπτά και τον οδήγησαν να τηλεφωνήσει στο ΕΚΑΒ για να σωθεί; Ο Αύγουστος Κορτώ απάντησε:
«Οποιοσδήποτε φτάνει στην απόπειρα, δεν φτάνει εκεί επιπόλαια, αυθόρμητα ή σπασμωδικά. Πάντα προηγείται μία περίοδος μεγάλου πόνου ή κατάθλιψης, ακόμη κι αν δεν έχει γίνει αντιληπτή ως τέτοια. Είναι η σοβαρότερη κατάληξη μίας βαριάς ψυχικής αρρώστιας, που λες: δεν αντέχω άλλο. Αυτό που είπε η μάνα μου, εγώ και όλοι οι αυτόχειρες».
«Εγώ διαπίστωσα λίγα λεπτά αφότου πήρα τα χάπια ότι πάντοτε υπάρχει ελπίδα» σημειώνει ο συγγραφέας.
«Αν δεις έναν καταθλιπτικό που είναι όλη μέρα ξαπλωμένος στο κρεβάτι και δεν βγαίνει απ’ το σπίτι του, θα σου φανεί περίεργο όταν σου πει ότι είναι πάρα πολύ κουρασμένος αλλά αυτό συμβαίνει. Είναι λες και η ψυχή είναι ένα όργανο στο στήθος σου που το νιώθεις να πονάει», εξομολογείται.
«Αλλά φυσικά υπάρχει όχι μόνο ελπίδα αλλά και αντιμετώπιση, προοπτική θεραπείας. Όσο βαριά κι αν είναι η κατάθλιψη, μπορεί ο ασθενής με την κατάλληλη ψυχοθεραπευτική και φαρμακευτική αντιμετώπιση να βγει από αυτό το σκοτάδι. Δεν είναι σε καμία περίπτωση μονόδρομος ή ισόβια καταδίκη», τονίζει ο Αύγουστος Κορτώ.
Δείτε το βίντεο
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις