Σύζυγος ενός Μασάι για 10 χρόνια – H ζωή της Στέφανι κάτω από τις πιο πρωτόγονες συνθήκες

Οι Μασάι, που κατοικούν στα πάρκα θηραμάτων των προνομιούχων λευκών και κοντά στις Μεγάλες Αφρικανικές Λίμνες στη βόρεια Τανζανία, καθώς και στα βόρεια, κεντρικά και νότια τμήματα της Κένυας, είναι μια ημινομαδική, αυτόχθονη, εθνοτική ομάδα γνωστή για τον παραδοσιακό χορό τους με τις αναπηδήσεις, την πολύχρωμη ενδυμασία και τα ιδιαίτερα έθιμά της.

Ενώ πρακτικές όπως η κατανάλωση ωμού αίματος βοοειδών μπορεί να είναι αρκετά μακριά από τον δυτικό «κανόνα», η γερμανικής καταγωγής Στέφανι Φουχς βρήκε τον σεβασμό τους για τα ζώα που εκτρέφουν και κυνηγούν, καθώς και τις σαβάνες που αποκαλούν σπίτι τους, τόσο συναρπαστικό που επέλεξε να ζήσει την παραδοσιακή ζωή των Μασάι τα τελευταία 10 χρόνια και, φυσικά, να αναρτήσει την εμπειρία της στο ίνσταγκραμ, με καθημερινά ποστ.

Πώς, όμως, γνώρισε τον σύζυγό της, ποιες αλλαγές έπρεπε να αντιμετωπίσει για να προσαρμοστεί στον τρόπο ζωής των Μασάι και ποιες είναι οι σκέψεις της για τη φυλή σε σχέση με το πάθος της για τη διατήρηση της φύσης;

«Σκεφτόμουν ότι ήταν όμορφος»

Η Στέφανι γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό κοντά στη Φρανκφούρτη, όπου ζούσε με τη μητέρα της. Σε ηλικία 19 ετών, έφυγε από τη Γερμανία για να ταξιδέψει. Επισκέφθηκε την Αυστραλία και στη συνέχεια πήγε στην Αγγλία και ακολούθησε σπουδές στη βιολογία και τη διατήρηση της φύσης με όνειρο να εργαστεί πάνω σε αυτό και να κάνει μια θετική διαφορά στον κόσμο.

Αφού έχασε μια ευκαιρία για δουλειά σε μια βρετανική ΜΚΟ στην Τανζανία, η Στέφανι προχώρησε και γράφτηκε ως εθελόντρια στην ίδια οργάνωση. Γνώρισε για πρώτη φορά τον νυν σύζυγό της, Σοκόινε, όταν ήταν με την ερευνητική κατασκήνωση στο νησί Μάφια, νότια της νήσου Ζανζιβάρη.

«Εργαζόταν ως φρουρός ασφαλείας σε ένα καταδυτικό κέντρο και θυμάμαι ότι σκεφτόμουν ότι ήταν όμορφος».

Η Στέφανι ζούσε ήδη στην Τανζανία για ένα χρόνο και είχε μάθει σουαχίλι -τη μητρική γλώσσα της Τανζανίας. Τα έφτιαξαν δύο μήνες μετά τη γνωριμία τους και παντρεύτηκαν ένα χρόνο αργότερα. Για να μείνει με τον Σοκόινε, η Στέφανι μετακόμισε με την ευρύτερη οικογένειά του στο παραδοσιακό τους σπίτι Μασάι.

Πώς είναι η κάθε μέρα;

«Πριν γίνω ενεργή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πριν αποκτήσω τον γιο μου, βαριόμουν εύκολα. Ήμουν ακόμα κολλημένη σε μια δυτική νοοτροπία, αλλά τώρα, υπάρχει πάντα κάτι να κάνω. Είναι πραγματικό προνόμιο να έχεις το χρόνο να κάθεσαι και να σκέφτεσαι – να προβληματίζεσαι και να αναλογίζεσαι. Η ζωή των Μασάι είναι πολύ αργή».

Ξυπνάει στις 7 το πρωί και τρώει τσάι για πρωινό. Ετοιμάζει τον γιο της για το σχολείο, φροντίζει τις κατσίκες και τις αφήνει να βγουν από τον περίβολό τους. Μετά το μεσημεριανό γεύμα, μεταξύ 12 και 1 μ.μ., είναι η ώρα της σχόλης – οι γυναίκες επικεντρώνονται στην κατασκευή χαντρών για τις ονειροπαγίδες, στο ράψιμο και στο μάζεμα ξύλων για το μαγείρεμα.

Η Στέφανι χρησιμοποιεί επίσης αυτό το χρόνο για να επικεντρωθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οπότε θα βγει για εξερεύνηση και θα βγάλει μερικές φωτογραφίες.

Αν και έχει προσαρμοστεί στη ζωή με τη νέα της οικογένεια και τη νέα της φυλή, η Στέφανι λέει ότι εξακολουθεί να μην αισθάνεται ένα με τον τρόπο ζωής των Μασάι. «Μπορώ πλέον να πω ότι αισθάνομαι άνετα, κάτι που δεν θα μπορούσα να πω πριν από πέντε χρόνια. Μου πήρε πολύ καιρό».

Είναι η «διαφορετική»

Παρά το γεγονός ότι είναι σε θέση να μιλάει Σουαχίλι, η Στέφανι εξακολουθούσε να μένει εκτός σε πολλές περιπτώσεις, επειδή οι Μασάι μιλούν την παραδοσιακή γλώσσα της φυλής τους, τη Μάα. Βρήκε επίσης δύσκολη την κουλτούρα των συζύγων να μην περνούν πολύ χρόνο μαζί.

Τα αδέλφια του Σοκόινε ήταν πάντα κοντά της, μερικές φορές μάλιστα κοιμόντουσαν στον ίδιο χώρο με τη Στέφανι και τον άντρας της. Και ενώ πίστευε ότι η απόκτηση ενός παιδιού θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό, είχε ένα εντελώς διαφορετικό -και απροσδόκητο- αποτέλεσμα.

«Η γέννηση του γιου μας έφερε ένα τείχος ανάμεσα σε μένα και τον Σοκόινε, αλλά με έφερε πιο κοντά στις γυναίκες της οικογένειάς του, ιδίως στη μητέρα του. Το να περνάω πολύ χρόνο με την πεθερά μου μου επέτρεψε να μάθω τη γλώσσα της φυλής, τη Μάα».

Δείτε το βίντεο με τη ζωή της Στέφανι στη φυλή Μασάι

Ήρθε αντιμέτωπη με πολλές ασθένειες και μολύνσεις

Μια άλλη προσαρμογή ήταν το φυσικό περιβάλλον. Η Στέφανι αρρώστησε πολλές φορές. Από σηψαιμία στο πόδι της μέχρι ελονοσία και αμοιβάδωση, δεν είναι περίεργο που ένα χρόνο η Στέφανι είχε απλώς βαρεθεί και ήθελε να επιστρέψει στη Γερμανία. Η προσαρμογή απαιτούσε ψυχολογική, συναισθηματική και σωματική ενδυνάμωση.

Για να μπορέσει το σώμα της να προσαρμοστεί στο φυσικό περιβάλλον, έπρεπε να γίνουν κάποιες μικρές αλλαγές. Χρειαζόταν πρόσβαση σε καθαρό, πόσιμο νερό, γιατί αυτό είχε συνηθίσει. Το να πίνει από τις ίδιες πηγές νερού με τους Μασάι δεν έκανε καλό σε ένα σώμα που έχει τραφεί μόνο με καθαρό, πόσιμο νερό.

Τώρα, η δεξαμενή νερού που εγκαταστάθηκε μοιράζεται με όλη την οικογένεια και έχει επηρεάσει θετικά την υγεία τους. Έπρεπε επίσης να εγκατασταθεί μια σόμπα αερίου. Οι Μασάι μαγειρεύουν με καυσόξυλα, αλλά αυτό προκάλεσε πολλά πνευμονικά προβλήματα στη Στέφανι λόγω του καπνού.

View this post on Instagram

A post shared by Stephanie Fuchs (@masai_story)

Ο άντρας της τη στήριξε

Ο Σοκόινε ήταν πολύ διαλλακτικός με αυτές τις μικρές προσαρμογές- έβαλε την άνεσή της πάνω από την κουλτούρα του. Εφόσον η Στέφανι δεν προσέβαλλε την κουλτούρα τους με οποιονδήποτε τρόπο, αυτές οι μικρές αλλαγές μπορούσαν να γίνουν.

Στη συνέχεια ήρθαν οι αξίες του τοπικού πολιτισμού στις οποίες έπρεπε να προσαρμοστεί η Στέφανι.

«Έχοντας ζήσει μαζί τους για 10 χρόνια, μπορώ να πω ότι οι Μασάι είναι γεννημένοι συντηρητές. Αληθινοί συντηρητές είναι οι αυτόχθονες που ανήκουν σε έναν τόπο, όχι οι προνομιούχοι λευκοί που ακολουθούν ένα πτυχίο στη διατήρηση και τη βιολογία μολυσμένο με μια δυτική καπιταλιστική προοπτική» συμπλήρωσε.

Η πραγματική επαφή με τη φύση

Ομοίως με τους Αβορίγινες της Αυστραλίας και τους ιθαγενείς Αμερικανούς στις ΗΠΑ, η Στέφανι λέει για το πώς οι Μασάι εργάζονται για να ζουν σε αρμονία με τη φύση που τους περιβάλλει σε μια προσπάθεια να τη διατηρήσουν. Επειδή έχουν γεννηθεί μέσα στη φύση και ζουν μαζί της, ξέρουν πώς να τη φροντίζουν. Έχουν μια σχέση με τη φύση που δεν έχει το μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου.

«Το πρόβλημα με τη διατήρηση της φύσης είναι ότι διοικείται από ανθρώπους του δυτικού κόσμου που δεν έχουν απαραίτητα τα προσόντα να διατηρήσουν τη φύση γύρω μας. Παρά το γεγονός ότι έχουμε σπουδάσει βιολογία, οι κοινότητες των ιθαγενών που ζουν μέσα στη φύση είναι πιο καταρτισμένες από εμάς στο πώς να διατηρήσουν τη φύση.

«Η WWF διώχνει τις αυτόχθονες κοινότητες, συχνά με βίαιο τρόπο. Οι ιθαγενείς εκδιώκονται στη Βραζιλία για τις γεωτρήσεις πετρελαίου, για να εξυπηρετήσουν την οικονομική ανάπτυξη που δεν μας αναπτύσσει καν. Οι Μασάι εκδιώκονται από τη γη τους στο Νγκορονγκόρο και το Σερενγκέτι για την κουλτούρα του σαφάρι και για τους κυνηγούς.

View this post on Instagram

A post shared by Stephanie Fuchs (@masai_story)

Η λευκή υπεροχή

«Όλα αυτά πηγάζουν από τη λευκή υπεροχή, το ιδεώδες ότι οι λευκοί άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν αυτές τις αποφάσεις για άλλες χώρες. Στην πραγματικότητα, οι Μασάι βόσκουν τα βοοειδή τους στον κρατήρα μαζί με τις ζέβρες και άλλα άγρια ζώα, αναδεικνύοντας ότι άνθρωποι και ζώα μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά».

Η Στέφανι υποστηρίζει ότι η διατήρηση έχει ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα που προέρχεται από την εποχή της αποικιοκρατίας. Ενώ η αποικιοκρατία δεν υφίσταται σήμερα, η διατήρηση μεταμφιέζεται για να φαίνεται ευεργετική, αλλά αντίθετα προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά σε αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Τανζανία, εμποδίζοντας περαιτέρω την οικονομική τους ανάπτυξη.

Μοιράστηκε επίσης κάποιες σκέψεις σχετικά με την κρεατοφαγία στην κουλτούρα των Μασάι σε σύγκριση με τη δυτική κουλτούρα.

«Όταν εξετάζετε τον τρόπο με τον οποίο εκτρέφεται το κρέας στη Δύση, είναι λογικό να τρώτε βάσει μιας φυτική διατροφή. Αλλά με τον τρόπο που ζουν οι Μασάι, η ύπαρξη βοοειδών είναι βιώσιμη. Τα δέντρα δεν κόβονται για τις αγελάδες- οι κτηνοτρόφοι διατηρούν τη γη, εκτρέφοντας τα βοοειδή σε δασικές εκτάσεις.

»Οι Μασάι πίνουν αίμα από τις αγελάδες για πρωτεΐνες – αυτό είναι στην πραγματικότητα χορτοφαγικό, επειδή το ζώο δεν σκοτώνεται, απλώς παίρνετε το αίμα με τον ίδιο τρόπο που θα κάνατε σε έναν άνθρωπο που θέλει να δώσει αίμα».

Πολλοί πιστεύουν ότι οι Μασάι συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω του αερίου μεθανίου που παράγεται από τα βοοειδή τους και την υπερβόσκηση. Η Στέφανι υποστηρίζει ότι η υπερβόσκηση δεν συμβαίνει λόγω του αριθμού των βοοειδών σε ένα μέρος, αλλά επειδή τα βοοειδή περνούν πολύ χρόνο σε μια περιοχή -κυρίως επειδή δεν έχουν πού αλλού να πάνε. Οι Μασάι έχουν όλο και λιγότερη γη στη διάθεσή τους τώρα, εν μέρει λόγω άλλων φυλετικών καταπατήσεων και επίσης λόγω υπερπληθυσμού.

Εξηγεί ότι οι αγρότες που καλλιεργούν φυτά για χορτοφαγική τροφή είναι αυτοί που καταστρέφουν τις πηγές νερού και τα δέντρα.

Ο βιγκανισμός του προηγμένου κόσμου

«Το ζήτημα με το να είσαι vegan στον δυτικό κόσμο είναι ότι μπορείς να είσαι vegan και ταυτόχρονα να απολαμβάνεις το φαγητό όπως οι κρεατοφάγοι, επειδή μπορείς να μπεις σε ένα σούπερ μάρκετ και να αγοράσεις vegan κρέας. Και πολλές φορές, οι άνθρωποι που καταναλώνουν vegan κρέατα δεν ενδιαφέρονται για το από πού προέρχεται και για την πιθανή ζημιά που μπορεί επίσης να έχει στο περιβάλλον».

Από την εμπειρία της να ζει με τους Μασάι, η Στέφανι έχει μερικές παρατηρήσεις σχετικά με το πώς μπορεί να διατηρηθεί ο τρόπος ζωής των Μασάι.

Υπάρχει λιγότερη γη στη διάθεσή τους, αλλά ο πολιτισμός τους βασίζεται στη γη, επειδή χρειάζονται τα βοοειδή. Συνεχίζουν να αποκτούν πολλά παιδιά, κάτι που δεν είναι βιώσιμο, λαμβάνοντας υπόψη την έλλειψη διαθέσιμης γης. Λόγω της εκπαίδευσής της, η Στέφανι έχει το προνόμιο να γνωρίζει αυτά τα πράγματα.

Σκέψεις για το μέλλον

Παραδοσιακά, οι Μασάι δεν χρησιμοποιούν αντισύλληψη. Στην προσπάθειά της να τους βοηθήσει να διατηρήσουν τον πολιτισμό τους στην πιο αυθεντική του μορφή, προσπαθεί να τους εξηγήσει ό,τι γνωρίζει για τον οικογενειακό προγραμματισμό όποτε είναι δυνατόν. Ο έλεγχος των γεννήσεών τους είναι μια αναγκαιότητα αν θέλουν να συνεχίσουν να ζουν με τον τρόπο που ζουν. Ενθαρρύνει επίσης την κοινότητά της να σκεφτεί ερωτήματα σχετικά με το πώς και πού θα ζουν σε πολλά χρόνια από τώρα, πώς θα συντηρούνται και πώς θα αποκτούν εισόδημα.

Η Στέφανι πιστεύει πραγματικά ότι πρέπει να δείξουμε περισσότερο σεβασμό στις κοινότητες των ιθαγενών μας. Είναι οι πραγματικοί προστάτες του πλανήτη μας και πρέπει να τους υπερασπιζόμαστε όταν παραβιάζονται τα δικαιώματά τους.