Ποιος ήταν ο πραγματικός εξορκιστής του Πάπα;

Πριν από το θάνατό του το 2016, ο πατέρας Gabriele Amorth ισχυρίστηκε ότι είχε πραγματοποιήσει πάνω από 100.000 εξορκισμούς. Εργαζόμενος ως ο επίσημος εξορκιστής του Βατικανού, πραγματοποίησε μια υπηρεσία που πολλοί δεν έχουν δει ποτέ έξω από ταινίες τρόμου. Τώρα, η ιστορία του αποτελεί τη βάση μιας τέτοιας ταινίας: Ο εξορκιστής του Πάπα, με πρωταγωνιστή τον Ράσελ Κρόου, η οποία κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα.

Γεννημένος στη Μόντενα της Ιταλίας το 1925, ο Amorth εντάχθηκε στην ιταλική αντίσταση κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πήρε πτυχίο νομικής και εργάστηκε ως δημοσιογράφος πριν γίνει ιερέας το 1951.

Δείτε το βίντεο

Η Ένωση Εξορκιστών δεν εντυπωσιάστηκε από την ταινία

Το 1986, ο Amorth διορίστηκε βοηθός του καρδινάλιου Ugo Poletti, του επικεφαλής εξορκιστή της επισκοπής της Ρώμης, τον οποίο αργότερα διαδέχθηκε. Παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τον θάνατό του. Το 1990 έγραψε το βιβλίο An Exorcist Tells His Story, το οποίο μεταφράστηκε σε 30 διαφορετικές γλώσσες και έγινε μπεστ σέλερ. Περίπου την ίδια εποχή, ο Amorth ίδρυσε τη Διεθνή Ένωση Εξορκιστών. Η ένωση, η οποία υπάρχει ακόμη και σήμερα, δεν εντυπωσιάστηκε από τη νέα ταινία.

«Αυτός ο τρόπος αφήγησης της εμπειρίας του Don Amorth ως εξορκιστή, εκτός του ότι είναι αντίθετος με την ιστορική πραγματικότητα, διαστρεβλώνει και παραποιεί αυτό που πραγματικά ζει και βιώνει κανείς κατά τη διάρκεια του εξορκισμού πραγματικά δαιμονισμένων ανθρώπων», αναφέρει η ένωση σε ανακοίνωσή της, σύμφωνα με τον Kevin J. Jones του Catholic News Agency.

Ο εξορκισμός έχει μακρά ιστορία στον χριστιανισμό. Η πρακτική εμφανίζεται στην Καινή Διαθήκη, η οποία απεικονίζει τον Ιησού να διώχνει τα κακά πνεύματα στο Ευαγγέλιο του Μάρκου. «Οι εξορκισμοί του Ιησού ήταν απόδειξη της εξουσίας του πάνω στον διάβολο», δήλωσε πέρυσι στην Elizabeth Yuko του History.com ο Rob Haskell, θεολόγος που ειδικεύεται στην Καινή Διαθήκη. «Έδειχναν ότι είχε πνευματική δύναμη».

Βγήκε εκτός μόδας

Ενώ οι Προτεστάντες πραγματοποιούσαν εξορκισμούς, η πρακτική έπεσε από τη μόδα γύρω στο 1600. Σήμερα, ο εξορκισμός συνδέεται κυρίως με τον καθολικισμό. Μόλις το 2017, ο Πάπας Φραγκίσκος είπε σε μια ομάδα ιερέων ότι «δεν πρέπει να διστάζουν» να καλούν εξορκιστές όταν είναι απαραίτητο.

Οι εξορκισμοί αποτελούν εδώ και καιρό αντικείμενο γοητείας για το Χόλιγουντ και τους οπαδούς του τρόμου. Ο Εξορκιστής του Πάπα είναι η τελευταία σε μια μακρά σειρά ταινιών που φέρνουν αντιμέτωπους ιερείς με δαιμονικές δυνάμεις, η πιο διάσημη από τις οποίες είναι ο Εξορκιστής (1973).

Ο Amorth ήταν θαυμαστής της ταινίας: Όταν συναντήθηκε με τον σκηνοθέτη της, William Friedkin, δεκαετίες αργότερα, εξήγησε ότι δεν φοβόταν τον διάβολο και ότι, στην πραγματικότητα, ο διάβολος τον φοβόταν.

«Ξέρετε γιατί ο διάβολος με φοβάται; Επειδή είμαι πιο άσχημος από εκείνον» είπε ο Amorth στον Friedkin σε συνέντευξή του στο Vanity Fair το 2016.

Χρειάζονται ψυχίατρο κι όχι εξορκιστή

Αν και ήταν γνωστό ότι είχε εκπληκτική αίσθηση του χιούμορ, λαμβάνοντας υπόψη το επάγγελμά του, ο Amorth πίστευε ότι η δουλειά που έκανε ήταν ουσιαστική. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ισχυρίστηκε ότι έχει πραγματοποιήσει δεκάδες χιλιάδες τελετές εξορκισμού.

Σύμφωνα με την Deepa Bharath του Associated Press (AP), ο Amorth έχει πει ότι το 98% όσων τον αναζητούν χρειάζονται ψυχίατρο και όχι εξορκιστή. Η εστίασή του, ωστόσο, εστιάζεται στο 2 τοις εκατό.

Ενώ ορισμένοι στην καθολική κοινότητα επικρίνουν τον Εξορκιστή του Πάπα, ένας από τους εκτελεστικούς παραγωγούς της ταινίας, ο Έντουαρντ Σίμπερτ, ο οποίος είναι επίσης Ιησουίτης ιερέας, υποστήριξε ότι στόχος του είναι να παρουσιάσει άνδρες όπως ο Αμόρθ με θετικό φως.

«Είναι καλό να βλέπουμε έναν ιερέα να μιλάει για την προσευχή, τη συγχώρεση, την αγάπη του Θεού και, πάνω απ’ όλα αυτά, να νικάει τους δαίμονες»» λέει στο AP. «Είναι ωραίο να βλέπουμε επιτέλους έναν ιερέα ως ήρωα».

*Με στοιχεία από smithsonianmag.com