Τόμας Γουόκαπ: Με πάθος και γαλάζια παπούτσια

Είναι αυτό που λέμε «μια φωτογραφία χίλιες λέξεις». Με ένα… κλικ περνάς το μήνυμα που θέλεις. Το ρολόι γυρίζει πίσω στο απόγευμα της Πέμπτης στο ΣΕΦ. Εκεί, εμφανίστηκε για πρώτη φορά ο Τόμας Γουόκαπ με το ελληνικό διαβατήριο. Οχι. Ας μην υπερβάλλουμε. Δεν το έβγαλε ούτε έδειξε  κάτι στο κοινό που μαζεύτηκε στις εξέδρες για το ματς του Ολυμπιακού απέναντι στον Αρη. Η πρώτη στροφή των φετινών playoffs στην Ελλάδα έδωσε την είδηση πως ο Γουόκαπ μπορεί να παίζει όχι με κόκκινα παπούτσια όπως έκανε μέχρι πρότινος, αλλά με γαλάζια! Τέτοια λάνσαρε ο πλέι μέικερ την επομένη της επίσημης ελληνοποίησής του.

Ολα έγιναν εξαιρετικά γρήγορα. Νωρίτερα, ο συμπαθής παίκτης που εδώ και περίπου δύο χρόνια βγάζει το ψωμί του στην Ελλάδα, είχε συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό για νέο τετραετές συμβόλαιο. Είναι ήδη στα 31, τα συμπληρώνει τον ερχόμενο Δεκέμβριο. Βρίσκεται σε εξαιρετική ηλικία για μπάσκετ και ξεκάθαρα μπορεί να ειπωθεί πως «τα καλύτερα έρχονται». Εκανε το αθλητικό ξεπέταγμα κάπως αργά ο Γουόκαπ, υπό την έννοια πως οι κόουτς δεν τον εμπιστεύθηκαν νωρίς. Φάνηκε παραπάνω στη Λιθουανία και από εκεί τον έφερε στα 29 του χρόνια ο Ολυμπιακός. Τον εμπιστεύθηκε ο Μπαρτζώκας, προπονητής που ποντάρει σε παίκτες που έρχονται από το λεγόμενο… δεύτερο ράφι αλλά βλέπει πάνω τους προοπτική μεγάλης εξέλιξης.

Ακριβώς αυτή είναι η περίπτωση του παίκτη που παίζει με το 0 στη φανέλα αλλά συνήθως είναι πλούσιοι οι αριθμοί του στις στατιστικές κατηγορίες. Τι κάνει καλά ο Γουόκαπ; Πιέζει σε όλο το παρκέ τον αντίπαλο μέχρι να του βγει το λάδι! Οσάκις βρεθεί ελεύθερος δεν θα διστάσει να δοκιμάσει σουτ τριών πόντων. Μοιράζει ασίστ, γιατί όλα κι όλα, μοιάζει να ασπάζεται τη ρήση «μια πάσα κάνει δύο ανθρώπους ευτυχισμένους». Οταν προ ολίγου καιρού ανακοινώθηκε η συμφωνία του με τον Ολυμπιακό, ελάχιστοι ανέμεναν την ελληνοποίηση. Εσκασε ως δυνατή βόμβα που χαροποίησε το ερυθρόλευκο κοινό όπως και τους φίλους της ελληνικής εθνικής ομάδας.

Ο Γουόκαπ δηλώνει λάτρης της ελληνικής κουζίνας, διαβάζει την ιστορία της πατρίδας μας, έχει προσαρμοστεί πλήρως και σε μικρό χρονικό διάστημα, απολαμβάνει τις ελληνικές ανέσεις και τις αισιόδοξες, φωτόλουστες εικόνες. Το αν μιλά τη γλώσσα; Ελάτε τώρα… Κάποιες λέξεις τις γνωρίζει. Θα συμβεί και αυτό και μην προσπερνά κανείς το γεγονός πως δήλωσε ευθέως πως επιθυμεί να αγωνιστεί στην εθνική ομάδα και όταν κάποτε αρνηθεί, δεν έχει πρόβλημα να χάσει τα δικαιώματα που απορρέουν από την ελληνοποίηση. Καθαρές κουβέντες.

Ποιος δεν θέλει τον Γουόκαπ με τα γαλάζια χρώματα και να ενισχύει την εθνική ομάδα στις προσεχείς διοργανώσεις; Δεν μπορεί κάποιος να υποστηρίξει πως έχουμε έλλειμμα στα γκαρντ, ωστόσο ο Καλάθης είναι ήδη 33 ετών και ουδείς γνωρίζει πόσο θα παίζει ακόμη στα… κόκκινα. Το μπάσκετ προσφέρει τη δυνατότητα για έναν νατουραλιζέ και με αυτούς τους κανόνες παίζουν όλοι. Η Ισπανία, άλλωστε,  δεν έφτασε τον περασμένο Σεπτέμβριο στην κορυφή της Ευρώπης με αστέρα τον Μπράουν που ούτε απ’ έξω είχε περάσει από την Ιβηρική; Σύμφωνοι. Το συναίσθημα και η αντιπαράθεση ξεχειλίζουν στα μέρη μας. Αλλά συναίσθημα μεγάλο υπήρχε όταν ο Ντανιέλ Μπατίστα σημείωνε γκολ με τα ελληνικά χρώματα και δεν έλεγε ποτέ «όχι» σε κάποια πρόσκληση. Οπως και συγκίνηση όταν έβλεπες τον Κάρλος Ζέκα να τραγουδά τον εθνικό ύμνο.

Σαν εμάς

Κανείς δεν αντέδρασε. Γιατί ο Μπατίσα και ο Ζέκα ήταν «κάποιοι σαν κι εμάς». Αγωνίζονταν χρόνια στα μέρη μας. Ο Γουόκαπ είναι μόλις δύο χρόνια αλλά κανείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει τη διάθεση να αγαπά πολύ την Ελλάδα και να θέλει να μείνει στη χώρα ακόμη και μετά το πέρας της αθλητικής του ζωής. Δεν το έκρυψε ποτέ. Το ομολογεί στις κατά καιρούς δηλώσεις του. «Εδώ με βλέπω και στο μέλλον», τονίζει και κάποιες άλλες φορές δεν παραλείπει να λέει «είμαι ερωτευμένος με τον Ολυμπιακό».

Τα πιστεύει. Ολα. Δεν υποκρίνεται και αυτό μπορούν να το βεβαιώσουν στα κόκκινα αποδυτήρια, εκεί που όλοι υποστηρίζουν τα καλύτερα για ένα ευθύ παιδί, με διάθεση για προσφορά και αίσθηση του χιούμορ και ταυτόχρονα συνεκτικό κρίκο στα αποδυτήρια. Γιατί αν δεν βοηθάς σε όλους τους τομείς την ομάδα σου, δεν κάνεις τίποτα.

Eίναι ξεκάθαρο και σε πείσμα όσων πιστεύουν το αντίθετο, πως δεν ήρθε για να πάρει τη θέση κάποιου γηγενούς. Οποιος αξίζει, αγωνίζεται. Γιατί ο αθλητισμός είναι το δικαιότερο κομμάτι της κοινωνίας και καθρέφτης όλων το γήπεδο! Αξίζεις; Παίζεις και ξεχωρίζεις. Θα δώσει τα φώτα του στους νεότερους και ας τονιστεί πως ο Λούντζης, συμπαίκτης του Γουόκαπ στον Ολυμπιακό, δεν ήταν ο ίδιος παίκτης πριν από δύο χρόνια. Παίρνει σταδιακά παραπάνω χρόνο συμμετοχής. Εξελίχθηκε. Δεν είναι ωραιοποίηση της κατάστασης αλλά μια αλήθεια πασιφανής. Δεν κρύβεται.

Ο δε Τόμας Γουόκαπ με τη μετεωρική αγωνιστική εξέλιξη φανερώνει πάντα το ταλέντο του. Ο… Θωµάς! Αύριο γιορτάζει. Ποιος ξέρει. Κάποια έκπληξη θα του ετοιμάζουν οι συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό. Ισως μια τούρτα. Μπορεί ένα story στο Instagram. Ο γκαρντ δέχεται τις πλάκες. Είναι έτοιμος να ακολουθήσει. Οπως και έτοιμος να δώσει μάχη για τον Ολυμπιακό στα παρκέ του μπάσκετ και με θέα το final-4. Τώρα που έγινε και επίσημα έλληνας πολίτης, είναι προφανές πως θα το κάνει με ακόμη υψηλότερο αίσθημα ευθύνης. Φορώντας τη γαλανόλευκη και τιμώντας τη με πάθος εκχειλίζον. Και με όποιου χρώματος παπούτσια επιθυμεί!