Φορτώνουν στους άλλους ανικανότητες

Στο φύλλο των «ΝΕΩΝ» της Μεγάλης Τετάρτης γράφοντας για το ματς Κυπέλλου Ολυμπιακός – ΑΕΚ έκλεινα την προαναγγελία γράφοντας «ο Θεός να βάλει το χέρι του να τελειώσει το ματς» καθώς θεωρούσα πιθανή τη διακοπή του.

Τελικά διακοπή παραλίγο να είχαμε στο Ολυμπιακός – ΑΕΚ (1-3) της περασμένης Κυριακής. Δεν διεκδικώ κάποια δικαίωση – ίσα ίσα που λυπάμαι γιατί έστω και με λίγες μέρες καθυστέρηση η πρόβλεψη δικαιώθηκε.

Αλλά ήταν η πιο εύκολη που έχω κάνει. Υπήρχε τόση πολλή ένταση που ήταν δεδομένο πως τα φαλτσοσφυρίγματα θα προκαλούσαν επεισόδια. Είναι άλλωστε αδύνατο για τις ελληνικές ομάδες να ελέγξουν τον κόσμο και ειδικά τους θερμόαιμους, που βρίσκονται στα πέταλα. Φυσικά δεν δικαιολογώ το παραμικρό. Αυτές οι αντιδράσεις, όπου κι αν συμβαίνουν είναι απαράδεκτες και καταδικαστέες. Αλλά και αναπόφευκτες.

Απαντήσεις

Καθώς το πρωτάθλημα ολοκληρώνεται είναι πλέον φανερό ποια ήταν η κυβερνητική στρατηγική στο ποδόσφαιρο. Οταν τέθηκε στο τραπέζι η ερώτηση «τι ακριβώς συμβαίνει», υπήρξαν δύο απαντήσεις: τη μία την έδωσε ο Ολυμπιακός και την άλλη η ΑΕΚ.

Ο Παναθηναϊκός είπε «μη με μπλέκετε», ο ΠΑΟΚ είχε μια σταθερή θέση: έριχνε σε κάθε ευκαιρία την ευθύνη για το οτιδήποτε στον υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη, πράγμα μάλλον κωμικό αφού, ειδικά για όσα έχουν να κάνουν με το ποδόσφαιρο, οι αποφάσεις είναι του Μαξίμου.

Ο Ολυμπιακός εξ αρχής υποστήριζε και υποστηρίζει πως το ελληνικό ποδόσφαιρο διαφεντεύεται από μια συμμορία που διοικεί την ΕΠΟ παρασκηνιακά και σκηνοθετεί το πρωτάθλημα μέσω του προέδρου της ομοσπονδίας Τάκη Μπαλτάκου και του αρχιδιαιτητή Μπένετ, που ανέλαβε το περασμένο καλοκαίρι κόντρα στη θέληση της Σούπερ Λίγκας.

Ο Ολυμπιακός ζητά έναν στοιχειώδη έλεγχο των κατηγοριών που κάνει, τις οποίες θεωρεί τεκμηριωμένες. Η ΑΕΚ από την πλευρά της επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία πως στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν συμβαίνει τίποτα το περίεργο, πως η αυτοδιοίκησή του είναι σχεδόν υποδειγματική, πως το πρόβλημα είναι η ένταση που προκαλεί ο Ολυμπιακός και ο πρόεδρός του και πως κάθε παρέμβαση της κυβέρνησης θα ήταν ένα είδος δώρου στον Ολυμπιακό.

Εχω την εντύπωση πως ο Πρωθυπουργός προσωπικά ασπάστηκε τη δεύτερη ανάγνωση. Μέσες-άκρες μας το είπε κιόλας υποστηρίζοντας πως παρακολουθούμε ένα συναρπαστικό πρωτάθλημα κ.λπ. κ.λπ.

Παιχνίδι

Είναι κουτός ο Κυριάκος Μητσοτάκης και δεν καταλαβαίνει τι γίνεται; Οχι ακριβώς. Πιστεύω πως έχει καλή γνώση τού τι συμβαίνει κι αυτός και οι συνεργάτες του. Απλά η δεύτερη ανάγνωση (ότι δηλαδή όλα είναι περίπου αγγελικά πλασμένα και ότι το μόνο που χρειάζεται είναι συνεργασία με τις διεθνείς συνομοσπονδίες κ.λπ.) επιτρέπει ευκολότερα το κρυφτούλι από τις ευθύνες, ένα παιχνίδι στο οποίο η συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι εξαιρετική.

Ετσι ο Πρωθυπουργός περιορίστηκε σε πρωτοβουλίες ασήμαντες – του τύπου τα τηλεφωνήματα στον πρόεδρο της UEFA Τσέφεριν «για να ‘ρθουν καλοί διαιτητές» κ.λπ. Μάλιστα από ό,τι φάνηκε τις τελευταίες εβδομάδες υπήρχε και σχέδιο διαχείρισης μιας πιθανής περαιτέρω έντασης: αν το πράγμα ξέφευγε, θα εμφανιζόταν στο Γ. Καραϊσκάκης (και μόνο σε αυτό) ο στρατός των ΜΑΤ του υπουργού Τάκη Θεοδωρικάκου έτοιμος να πνίξει τον κόσμο στα δακρυγόνα.

Η εκτίμηση ήταν εύκολη: σε μια τέτοια περίπτωση ο Ολυμπιακός (που φωνάζει ενοχλητικά) θα τιμωρηθεί κιόλας και η σεμνή τελετή θα λάβει τέλος. Ο Μητσοτάκης θα κάνει την προεκλογική εκστρατεία των αλλεπάλληλων εκλογών που ονειρεύεται για να βγει ξανά αυτοδύναμος χωρίς το τι συμβαίνει στο πρωτάθλημα να προκαλέσει αναστατώσεις κ.λπ. κ.λπ.

Πρόβλημα

Είναι σοβαρή στρατηγική αυτή; Οχι φυσικά. Αν την Κυριακή το βράδυ είχαμε έναν νεκρό στο Γ. Καραϊσκάκης γιατί το πράγμα στράβωνε περισσότερο στις συμπλοκές, σήμερα ο Μητσοτάκης και οι συν αυτώ θα έτρεχαν και δεν θα έφταναν.

Αλλά, όταν δεν θες να κάνεις τίποτα από φόβο μη σε κατηγορήσουν ότι βοηθάς ή έστω ακούς τον Ολυμπιακό, ένα ρίσκο θα το πάρεις: ότι θα γίνονταν τα επεισόδια ήταν δεδομένο.

Το Μαξίμου είναι σαν να λέει κυνικά πως δεν μπορούμε να τους έχουμε όλους ευχαριστημένους, οπότε ας δυσαρεστήσουμε τον Ολυμπιακό, που σε τελική ανάλυση είναι και χορτασμένος από τίτλους. Θα ήταν ίσως πιο τίμιο να έλεγε «δεν θέλουμε να πάρει αυτό το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, ας το πάρει κάποιος άλλος». Αλλά κι αυτό για να το πεις θέλει κότσια.

Μαύρο

Για τον Ολυμπιακό το αληθινό πρόβλημα είναι ότι αυτό θα συνεχίσει να γίνεται στο ποδόσφαιρο αν ο Μητσοτάκης ξαναβγεί πρωθυπουργός. Και το χειρότερο για τον Ολυμπιακό είναι ότι κανείς άλλος δεν θα έκανε κάτι διαφορετικό. Η μουγκαμάρα της αντιπολίτευσης είναι ενδεικτική. Κανονικό πεδίο μάχης έγινε το Γ. Καραϊσκάκης κι όμως δεν υπήρξε η παραμικρή επερώτηση για τον Καπετάν Θεοδωρικάκο και τα παλικάρια του.

Σε άλλες εποχές ο κόσμος του Ολυμπιακού θα μαύριζε τους υπεύθυνους της κυβέρνησης, όπως μαύρισε το 2019 τον ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά και τον Κοντονή και τον Βασιλειάδη ειδικά παντού.

Τώρα όμως αυτό δεν είναι βέβαιο. Διότι μεταξύ άλλων υπάρχει μια απογοήτευση για τη φετινή ομάδα και τα πεπραγμένα της: όσο κι αν ο κόσμος καταλαβαίνει τι έγινε φέτος εξωαγωνιστικά, είναι άλλο τόσο βέβαιο πως θεωρεί τη διοίκηση της ομάδας υπεύθυνη για τις περιπέτειές της.

Νομίζω πως η διοίκηση του Ολυμπιακού αυτό κυρίως το μάθημα πρέπει να πάρει: αν υπάρχει ένας Ολυμπιακός που ικανοποιεί τον κόσμο του, όποιος τον πειράξει, όποιος κι αν είναι κι όπως κι αν λέγεται, θα τον βρει τον κόσμο της ομάδας μπροστά του. Αν η ομάδα δεν ικανοποιεί, είναι πολύ απλό κι εύκολο οι οργανωμένοι να μπουκάρουν στο γήπεδο για να δείξουν την αγανάκτησή τους, γνωρίζοντας πως σε τελική ανάλυση στη χρονιά της ομάδας δεν θα κάνουν και τίποτα κακό. Τι να βγει τρίτος ο Ολυμπιακός, τι τέταρτος…

Υπέροχα

Το πάθημα του Ολυμπιακού φέτος είναι ότι η διοίκησή του νόμιζε πως οι συνομιλητές της στην κυβέρνηση είναι κάποιοι που θέλουν το καλό του ποδοσφαίρου κι έχουν διάθεση για πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις.

Στην πραγματικότητα δεν τους ένοιαξε ποτέ τίποτα για το ποδόσφαιρο: τους νοιάζει να μην έχουν εκλογικές απώλειες, δηλαδή να μην πάρουν την παραμικρή ευθύνη για το αίσχος.

Ετσι θα διοικήσει η ΝΔ αν πάρει τη νέα της αυτοδυναμία. Αυτό που θα ενδιαφέρει πάλι θα είναι να φταίνε οι άλλοι για όλα: οι μπαχαλάκηδες, οι σταθμάρχες, οι κακοί πανεπιστημιακοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι ποδοσφαιροπαράγοντες που φωνάζουν, οι δημοσιογράφοι, η UEFA και η FIFA που δεν παίρνουν πρωτοβουλίες – το ‘πε κι αυτό τελευταία ο Αυγενάκης.

Αν βρεις κάποιους να φορτώνεις τις δικές σου ανικανότητες, περνάς υπέροχα. Αυτοδύναμα…