Αν καταλαβαίνω καλά από τα ρεπορτάζ, ο πρόεδρος Τσίπρας στη συνάντηση μιας ώρας που είχε την περασμένη εβδομάδα με τον καγκελάριο Σολτς, του παρουσίασε το σχέδιό του για την «προοδευτική διακυβέρνηση», την «ανάταξη» της οικονομίας και τη «στήριξη» της κοινωνίας. Μέχρι εδώ όλα καλά. Αυτό που δεν μάθαμε είναι τι του απάντησε ο καγκελάριος Σολτς. Δεν μπορεί, μια ιδέα τι περιμένει την επόμενη ελληνική κυβέρνηση, τουλάχιστον τις γερμανικές προθέσεις για το μετεκλογικό «οικονομικό κοστούμι που ετοιμάζεται να μας φορέσει», θα του την έδωσε ο πολύπειρος γερμανός πολιτικός.

Αυτές τις μέρες, άλλωστε, η Ευρώπη περιμένει τις επίσημες γερμανικές θέσεις για τους νέους ευρωπαϊκούς οικονομικούς κανόνες που θα ισχύσουν από το 2024 και μετά.

Τι θα ισχύσει για τα πρωτογενή πλεονάσματα και το χρέος, ειδικά για χώρες υπερχρεωμένες όπως η Ελλάδα. Η διαπραγμάτευση γίνεται για την ώρα σε επίπεδο ανταλλαγής εγγράφων. Το φθινόπωρο θα αρχίσουν οι μαραθώνιες συζητήσεις επί του θέματος. Στο πλαίσιο αυτό, αναμένονται οι θέσεις της Γερμανίας, οι οποίες θεωρείται βέβαιο ότι θα είναι σκληρότερες από αυτές της Κομισιόν.

Από όσα έχουν διαρρεύσει μέχρι στιγμής, η Γερμανία προτείνει μεταξύ άλλων ένα μέτρο-έκπληξη (αρνητική) για χώρες με υψηλό χρέος, που χτυπάει στην «καρδιά» του προεκλογικού προγράμματος των αυξημένων δημόσιων δαπανών και της αναιμικής ανάπτυξης, του ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι δεν θα μπορούν οι δαπάνες των χωρών με υψηλό χρέος να αυξάνονται ετησίως με ρυθμό μεγαλύτερο από τον ρυθμό ανάπτυξης. Εχει 3% ανάπτυξη μια χώρα, οι δαπάνες της δεν θα μπορούν να αυξάνονται πάνω από 3%. Μάλιστα όσο μεγαλύτερο χρέος έχει μια χώρα, όπως η Ελλάδα, τόσο μικρότερη σε σχέση με την ανάπτυξη θα πρέπει να είναι η αύξηση των δαπανών. Αυτό που δεν έχει ξεκαθαριστεί είναι τι θα γίνεται εάν δεν έχει μια χώρα ανάπτυξη και αν θα πρέπει σε αυτή την περίπτωση να περικόπτει δαπάνες.

Το δεύτερο δύσκολο μέτρο, για το οποίο είναι βέβαιο ότι ενημέρωσε ο καγκελάριος Σολτς τον Αλέξη Τσίπρα, είναι τα περίφημα εθνικά δημοσιονομικά σχέδια, που θα συμφωνεί κάθε χώρα με την Κομισιόν, όπως έκανε παλιά η Ελλάδα με την τρόικα. Η γερμανική πρόβλεψη την οποία συμμερίζεται και η Κομισιόν είναι ότι θα πρέπει να οδηγούν σε επαρκή μείωση των υψηλών δεικτών χρέους κάθε χρόνο. Ο ρυθμός μείωσης του χρέους θα εξαρτάται από το ύψος που έχει κάθε χώρα. Στην περίπτωση της Ελλάδας, ο ρυθμός θα πρέπει να είναι ο μεγαλύτερος στην ευρωζώνη, δεδομένου ότι διαθέτει το υψηλότερο χρέος.

Δύο στα δύο δηλαδή. Και οι δύο βασικές γερμανικές προτάσεις έχουν ως προϋπόθεση την επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, τομέα όπου δεν διακρίθηκε την περίοδο 2015-2019 ο ΣΥΡΙΖΑ και βάσει του προγράμματός του δεν αποτελεί βασικό του στόχο και σε αυτές τις εκλογές.

Το ερώτημα είναι τι είδους ανάπτυξη και από ποιους επενδυτές μπορεί να επιτευχθεί με εξαγγελίες περί επαναδιαπραγμάτευσης των επενδυτικών σχεδίων του Ταμείου Ανάκαμψης, κρατικοποιήσεις (Εθνικής Τράπεζας, ΔΕΗ) και αύξηση του φόρου των επιχειρήσεων. Αλλά φαντάζομαι για αυτά δεν θα μάθουμε ούτε αν ενημερώθηκε, ούτε τι απάντησε ο καγκελάριος Σολτς…

Headlines