Η ιστορία φρίκης του κανίβαλου Άρμιν Μάιβες – Η αναζήτηση άνδρα πρόθυμου να μετατραπεί σε «λαχταριστό σνίτσελ»

Είναι ένας από τους πιο διάσημους κανίβαλους όλων των εποχών, έφτασε στο σημείο να κόψει το μόριο του πρόθυμου θύματός του προτού φάει τα μέλη του σώματός του σε μία περίοδο 18 μηνών.

Πρόκειται για τον Γερμανό Άρμιν Μάιβες, ο οποίος στον Μάρτιο του 2001, προσκάλεσε τον Μπερντ Μπράντες στο απομακρυσμένο αγρόκτημά του και αφού τον μαχαίρωσε στον λαιμό έφαγε τη σάρκα του με πατάτες, λαχανικά και πίνοντας κόκκινος κρασί σε μία υπόθεση που θύμισε σενάριο ταινίας του Χόλυγουντ όπως «Η Σιωπή των Αμνών» και τον γνωστό κανίβαλο δρ. Χάνιμπαλ Λέκτερ.

Τώρα ένα νέο ντοκιμαντέρ εμβαθύνει στα διεστραμμένα φόρουμ των κανίβαλων όπως και το «νεκρό» πλέον φόρουμ «Cannibal Cafe», όπου ο Μπράντες, ο οποίος φέρεται να είχε αυτοκτονικές τάσεις προσέφερε τον εαυτό του ως θυσία στο πιάτο του Μάιβες.

Το «Cannibal Next Door» που προβλήθηκε από το βρετανικό Channel 5, αναβιώνει την ιστορία του 61χρονου σήμερα Μάιβες, ο οποίος μέσα από αυτά τα διεστραμμένα φόρουμ αναζητούσε έναν άνδρα πρόθυμο να σφαγιαστεί και να μετατραπεί σε ένα «λαχταριστό σνίτσελ και μπριζόλες».

Τα σοκαριστικά τελευταία μηνύματα που αντάλλαξαν κανίβαλος και θύμα

Επίσης στο ντοκιμαντέρ αποκαλύπτονται τα σοκαριστικά μηνύματα από την τελευταία συνάντηση μεταξύ των δύο με τον Μπράντες να αποκαλεί τον εαυτό του «το βραδινό σου» και να αναφέρεται στη φαντασίωσή του να του κόψει ο Μάιβες το μόριο, γράφοντας χαρακτηριστικά. «Θα ήθελα να νιώσω και να δω τα δόντια σου. Μετά θα είμαι έτοιμος πια για τη σφαγή».

Ο καθηγητής εγκληματολογίας Μαρκ Χόφμαν που πέρασε χρόνια ερευνώντας τον σκοτεινό κόσμο του dark web, υποστήριξε πως το «Cannibal Cafe» έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να ωθήσει τον Μπράντες προς τον θάνατο.

«Μερικοί πιστεύουν ότι αυτά τα φόρουμ αποτρέπουν εγκλήματα με το να δίνουν σε ανθρώπους τη δυνατότητα να μιλούν για τις φαντασιώσεις τους και να αντλούν κάποια ικανοποίηση, χωρίς να τις πραγματοποιούν. Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνουν είναι να ενισχύουν τη φαντασίωση με εικόνες, βίντεο και ακραία ερεθιστική γλώσσα. Αυτό αυξάνει τις πιθανότητες κάποιοι άνθρωποι να πάνε ένα βήμα παραπέρα και να υλοποιήσουν τις φαντασιώσεις τους», είπε ο Χόφμαν μιλώντας στη Sun.

«Ακόμα κι αν δεν είναι πιθανό. Θα έλεγα ότι το 90% των μελών σε αυτά τα φόρουμ δεν θα κάνουν κάτι ακραίο, υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί προβούν σε μία τέτοια πράξη και τα φόρουμ αυτά το κάνουν ακόμα πιο πιθανό να συμβεί», συμπλήρωσε.

Η εφηβική φαντασίωση και η εμμονή

Έχοντας μεγαλώσει σε μία απομακρυσμένη φάρμα στο Βούστεφελντ, ο κόσμος του Μάιβες διαλύθηκε όταν σε ηλικία οκτώ ετών, ο πατέρας του και ο μεγαλύτερος αδελφός του, εγκατέλειψαν το σπίτι και τον άφησαν μόνο με τη μητέρα του.

Απελπιστικά μόνος και έχοντας υποστεί bullying στο σχολείο, δημιούργησε έναν φανταστικό φίλο, τον οποίο είχε σαν μικρότερο αδερφό και τον οποίο ονόμασε Φράνκι, ένα όνομα που χρησιμοποίησε στη συνέχεια σαν ψευδώνυμο στο Cannibal Cafe.

Αφού διάβασε τον «Ροβινσώνα Κρούσο» και την ιστορία του Χάνσελ και της Γκρέτελ, αναπτύσσοντας μία εμμονή με την ιδέα ότι θα μπορούσε να καταπολεμήσει τη μοναξιά τρώγοντας έναν άλλον άνθρωπο, ο οποίος δεν θα μπορούσε να τον εγκαταλείψει ποτέ.

Στην εφηβεία, η φαντασίωση αυτή «εμπλουτίστηκε» με σεξουαλικά στοιχεία, όμως ο Χόφμαν πιστεύει πως το κίνητρο του Μάιβες δεν ήταν η σκέψη της δολοφονίας, αλλά του τεμαχισμού του πτώματος που θα ακολουθούσε.

«Ήταν μια φαντασίωση νεκροψίας»

«Ήταν μια φαντασίωση νεκροψίας, ήθελε να ανοίξει ένα νεκρό σώμα και να αφαιρέσει τα εσωτερικά όργανα. Από τη μία πλευρά ήταν μία επιθυμία να καταπολεμήσει τη μοναξιά με το να έχει κάποιον μέσα του που δεν θα φύγει ποτέ και έτσι του αρέσει να το αφηγείται γιατί ακούγεται πιο γαλήνιο. Αλλά ταυτόχρονα υπάρχει ξεκάθαρα και ένα σεξουαλικό στοιχείο».

Σε ανατριχιαστικά μηνύματα στο φόρουμ, ο Μάιβες έκανε αστεία χαρακτηρίζοντας κάποιους από τους συμμαθητές του «ζουμερά αγόρια», γράφοντας: «Φαντασιωνόμουν πώς θα τους αποπλανούσα, μετά θα τους νάρκωνα, θα τους έγδυνα αργά και θα απολάμβανα τα κορμιά τους προτού τα φάω».

«Είσαι μεταξύ 18 και 25 ετών; Θα σε μετατρέψω σε λαχταριστά σνίτσελ και μπριζόλες»

Μετά το θάνατο της μητέρας του το 1999, ο Μάιβες ανακάλυψε το dark web, περνώντας ατελείωτες ώρες στο Cannibal Cafe. Βρήκε έναν χώρο, όπου δεν ήταν μόνος και μπορούσε να μιλήσει και να μοιραστεί τις πιο αρρωστημένες σκέψεις του με άλλους «επίδοξους» κανίβαλους (τους αποκαλουμένους «σεφς») αλλά και άτομα που φαντασιώνονταν να φαγωθούν γνωστοί ως («long pigs» ή «piggies»).

Στις αρχές του 2001, ο 39χρονος τότε Μάιβες, τοποθέτησε μία αγγελία στην οποία αναζητούσε ένα «αγόρι πρόθυμο να σφαγιαστεί». «Είσαι μεταξύ 18 και 25 ετών; Έχεις κανονικό σώμα και είσαι υγιής; Θέλεις να βάλεις τέλος στη ζωή σου; Θα σε σφάξω και έπειτα θα χρησιμοποιήσω το κορμί σου. Θα το μετατρέψω σε λαχταριστά σνίτσελ και μπριζόλες», έγραφε χαρακτηριστικά η αγγελία.

Είχε βρεθεί κι άλλος εθελοντής

Το πιο εξωπραγματικό ήταν πως αντίθετα με ότι θα πίστευε κάποιος ο Μπράντες δεν ήταν ο μόνος που ανταποκρίθηκε στην αγγελία. Ένας άλλος άνδρας είχε ταξιδέψει στη φάρμα με τα 30 δωμάτια, όπου ο Μάιβες είχε μετατρέψει ένα υπνοδωμάτιο σε «ηχομονωμένο σφαγείο».

Ξάπλωσε γυμνός με τη θέλησή του πάνω σε ένα τραπέζι ενώ ο Μάιβες χρησιμοποίησε ένα στυλό και σημείωσε πάνω στο σώμα του τα κομμάτια που ήθελε να κόψει και να φάει. Το σημείο που τελικά έκανε τη διαφορά ήταν ότι εκείνος ο άνδρας δεν έδωσε τη συγκατάθεσή του στο να σκοτωθεί.

«Ο Άρμιν ήθελε το άτομο μέσα του να είναι φίλος του», εξήγησε ο Χόφμαν. «Ήταν πραγματικά σημαντικό να ξέρει το άτομο και να έχει για πάντα τη δύναμή του μέσα του. Να μην το κάνει ο άλλος εθελοντικά δεν ήταν σε καμία περίπτωση η φαντασίωσή του. Δεν θα το έκανε ποτέ αυτό», προσέθεσε.

Βαθιά διαταραγμένος ο Μπράντες

Παρόλο που είχε σχέση με ένα αγόρι και δουλειά πλήρους απασχόλησης ως μηχανικός ο 43χρονος Μπράντες ήταν ένας βαθιά διαταραγμένος άνδρας.

Από την παιδική του ηλικία κατηγορούσε τον εαυτό του για το θάνατο της μητέρας του, η οποία αυτοκτόνησε πέφτοντας με το αυτοκίνητο πάνω σε ένα δέντρο.

Ο Άρμιν Μάιβες και ο Μπερντ Μπράντες

Ο ίδιος λαχταρούσε τον θάνατο και φαντασιωνόταν να του κόψει κάποιος το πέος με τα δόντια του. Μάλιστα είχε επιχειρήσει ακόμα και να πληρώσει κάποιον για να το κάνει, αλλά φυσικά το αλλόκοτο αίτημά του δεν έγινε δεκτό.

«Το κίνητρό του είναι αρχέγονο. Θέλει να αισθανθεί όσο το δυνατόν περισσότερα. Ακραίος μαζοχισμός. Ήθελε κάποιον να τον εξευτελίσει, να τον καταστρέψει. Την ίδια στιγμή αποζητούσε και τον θάνατο, άρα πίσω από όλα αυτά κρύβεται μεγάλη θλίψη», εξήγησε ο Χόφμαν.

Ο Μπράντες απάντησε στην αρρωστημένη αγγελία του Μάιβες αποκαλώντας τον εαυτό του «το βραδινό σου» και προσθέτοντας πως: «σου προσφέρω την ευκαιρία να με φας ζωντανό».

Οι δυο τους αντάλλασσαν διεστραμμένα μηνύματα για εβδομάδες και στο τελευταίο του μήνυμα προτού συναντηθούν, ο Μπράντες έγραψε: «Θα σου φέρω τον εαυτό μου για πρωινό».

«Να είσαι σίγουρος πως θα έχω όρεξη», ήταν η απάντηση του Μάιβες.

Στις 9 Μαρτίου 2001 ο Μπράντες αγόρασε ένα απλό εισιτήριο τρένου για τον σταθμό Βούστεφελντ όπου πήγε να τον πάρει ο Μάιβες και συναίνεσε ο φόνος να καταγραφεί σε βίντεο.

Του ζήτησε να κόψει το μόριό του και να το μαγειρέψει, ώστε να το φάνε μαζί.

Αφότου έκαναν σεξ στο σφαγείο, ο Μπράντες πήρε υπνωτικά και ζήτησε από τον Μάιβες να κόψει το μόριό του και να το μαγειρέψει, ώστε να το φάνε μαζί.

Το σχέδιο απέτυχε καθώς η σάρκα του Μπράντες κάηκε κατά λάθος και δεν μπορούσαν να τη φάνε. Για τις επόμενες ώρες, θα αιμορραγούσε μέσα σε ένα ζεστό μπάνιο, ενώ ο Μαιβες θα διάβαζε ήρεμος στο διπλανό δωμάτιο μια ιστορία Star Trek.

Τελικά, ο Μάιβες μετέφερε το θύμα του που στο μεταξύ είχε χάσει τις αισθήσεις του στο «σφαγείο», όπου τον μαχαίρωσε στον λαιμό. Στη συνέχεια, κρέμασε το πτώμα από το ταβάνι, προκειμένου να αφαιρέσει τα όργανα, να διαμελίσει και να αποκεφαλίσει τον Μπράντες.

Τη νύχτα που έφαγε την πρώτη του ανθρώπινη σάρκα ξεπλύθηκε με κόκκινο κρασί κι ενώ το κεφάλι του θύματός του είχε τοποθετηθεί στο τραπέζι.

Τους επόμενους 18 μήνες ο Μάιβες  κατανάλωνε τα ανθρώπινα μέλη του θύματός του που είχε χωρίσει σε μικρές μερίδες και είχε αποθηκεύσει στην κατάψυξη.

Αν δεν τον είχαν σταματήσει θα είχε γίνει serial killer

«Είχε ένα άτομο μέσα του που δεν μπορούσε να φύγει, η αποστολή είχε πετύχει. Αλλά δεν σταμάτησε. Η φαντασίωση δεν είναι ποτέ όσο καλή όσο η πραγματικότητα και θέλουν να το κάνουν ξανά και ξανά. Είναι ο λόγος που οι κατά συρροήν δολοφόνοι σκοτώνουν τόσα πολλά θύματα, επειδή δεν μπορούν ποτέ να εκπληρώσουν μία τέλεια φαντασίωση και εάν δεν είχαν σταματήσει τον Άρμιν, σίγουρα θα είχε γίνει serial killer», εξήγησε ο Χόφμαν.

Ο Μάιβες μάλιστα επέστρεψε στο φόρουμ για να βρει ένα άλλο πρόθυμο θύμα και εξομολογήθηκε πως είναι «έμπειρος κανίβαλος», ωστόσο έγινε ανώνυμη καταγγελία στην αστυνομία, η οποία έκανε έρευνα στο σπίτι του τον Δεκέμβριο του 2002.

Βρήκαν 30 τσάντες με κρέας και σκληρούς δίσκους γεμάτους υλικό σαδομαζοχιστικής πορνογραφίας, καθώς και κόκκαλα και το κρανίο του Μπράντες, θαμμένα στον κήπο, αλλά και το βίντεο που τον ενοχοποιούσε του απαίσιου ακρωτηριασμού. Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε καταναλώσει τα 2/3 του σώματος.

Ο Άρμιν Μάιβες

Στη δίκη του υποστήριξε ότι δεν είναι ένοχος για φόνο επειδή είχε τη συναίνεση του θύματος.

Παρόλο που αρχικά καταδικάστηκε σε φυλάκιση 8,5 ετών για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, στην επαναληπτική δίκη το 2015, καταδικάστηκε για φόνο σε τουλάχιστον 15 χρόνια στη φυλακή.

«Ο Άρμιν πιστεύει ότι δεν έχει κάνει κάτι λάθος και πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν αυτή την άποψη επειδή ήταν εθελοντικό. Διαφωνώ. Εάν κάποιος σου πει «θέλω να πεθάνω», καλείς βοήθεια, δεν σκοτώνεις και τρως αυτό το άτομο. Ο Άρμιν εκμεταλλεύτηκε την κατάθλιψη ή την ψυχική ασθένεια για την προσωπική και σεξουαλική ευχαρίστηση. Γι’ αυτό λέω ότι είναι οπωσδήποτε ένοχος παρόλο που ήταν συναινετικό», είπε ακόμα ο Χόφμαν.

Τα φόρουμ των κανίβαλων που ο Μάιβες είναι ήρωας

Ο Μαρκ είχε διεισδύσει στα φόρουμ των κανίβαλων παριστάνοντας ένα 19χρονο κορίτσι που «ήθελε να φαγωθεί» και όπως είπε τα μέλη αυξάνονταν συνεχώς και ο Μάιβες είχε γίνει ήρωας γι’ αυτή τη διεστραμμένη κοινότητα.

Το Cannibal Cafe έκλεισε οριστικά το 2002, ωστόσο αργότερα ο δημιουργός του έφτιαξε ένα νέο φόρουμ που το 2003 αριθμούσε περίπου 40.000 μέλη. Δύο δεκαετίες μετά τα νούμερα του έχουν φτάσει τα 80.000 μέλη και σχεδόν τις 1.000.000 επισκέψεις τον μήνα για τη σελίδα.

«Σήμερα μπορείς να βρεις περιεχόμενο και σε πιο mainstream πλατφόρμες όπως το YouTube, το Reddit ή το Telegram εάν ξέρεις τι λέξεις κλειδιά να ψάξεις, αλλά υπάρχουν επίσης δύο ή τρεις ιστότοποι που κυρίως ή αποκλειστικά έχουν περιεχόμενο για κανίβαλους», είπε χαρακτηριστικά ο Χόφμαν.

«Υπάρχουν πολλά πιθανά ενδεχόμενα θύματα από ότι άνθρωποι που θέλουν να το κάνουν και για τους περισσότερους είναι μία ακραία μορφή «βρώμικης συζήτησης». Μερικές φορές έχουν περιεχόμενο που δεν θα έβλεπες καν σαν πορνογραφία αν δεν ήξερες την αίσθηση που υπάρχει από πίσω. Για παράδειγμα υπάρχει ένα βίντεο με την Κέιτι Πέρι, το Katy Perry’s Bon Appetit, όπου παίζει με το στερεότυπο του κανιβαλισμού και είναι ξαπλωμένη γυμνή πάνω σε ένα τραπέζι με μάγειρες γύρω της, οι οποίοι την αγγίζουν και την τοποθετούν σε ένα πιάτο με μερικά λαχανικά. Αυτό μπορεί να είναι αστείο μαζί με μουσική του Χόλυγουντ για εμάς, αλλά γι’ αυτούς τους τύπους είναι πορνογραφία που πυροδοτεί τις σεξουαλικές τους φαντασιώσεις», εξήγησε ο Χόφμαν.

Ο Μαρκ υποστηρίζει ότι τα «piggies» που θέλουν να φαγωθούν είναι περισσότερα από τους «chefs» στα φόρουμ και πως το 99% δεν θα μετέτρεπε τη φαντασίωσή του σε πράξη.

120 περιστατικά κανιβαλισμού μετά την καταδίκη του Μάιβες

Ωστόσο υπάρχουν περίπου 120 θανατηφόρα καταγεγραμμένα περιστατικά κανιβαλισμού σε όλο τον κόσμο μετά την καταδίκη του Μάιβες και όπως είπε είναι πιο συνήθη τα περιστατικά με μη θανάσιμους τραυματισμούς.

«Εάν διαβάσετε κάποιες από τις αγγελίες θα συμπεράνετε ότι θανατηφόρα εγκλήματα συμβαίνουν κάθε μέρα, αλλά αυτό δεν γίνεται. Ωστόσο υπάρχει ένα άλλο είδος εθελοντικού κανιβαλισμού, που συμβαίνει πολύ πιο συχνά από ότι νομίζουν οι άνθρωποι. Όταν δύο άτομα αποφασίσουν να κόψουν ένα πόδι ή ένα δάχτυλο και να το μαγειρέψουν και να το φάνε μαζί. Αλλά σε αυτή την περίπτωση  δεν υπάρχει εμπλοκή τη αστυνομίας και περνάνε χωρίς να εντοπιστούν», είπε χαρακτηριστικά ο Μαρκ.

Ο Άρμιν Μάιβες

Ο Μαρκ πιστεύει πως το διαδίκτυο έχει οδηγήσει άτομα με σκοτεινές φαντασιώσεις να περάσουν το «τελευταίο ανθρώπινο ταμπού» του κανιβαλισμού και να επιτρέψουν στις φαντασίες να γίνουν πραγματικότητα.

«Φανταστείτε να είχατε κανιβαλιστικές τάσεις το 1910, θα αισθανόσασταν ως ο πιο περίεργος και παράξενος άνθρωπος στον κόσμο και θα ζούσατε μόνος με τη φαντασίωσή σας, επειδή θα πιστεύατε ότι είστε το μόνο άτομο στον κόσμο με τέτοιες φαντασιώσεις. Δεν θα μπορούσατε να πάτε στον δρόμο και να πείτε: «Γεια σας έχω κανιβαλιτστικές τάσεις και ψάχνω για πρόθυμους εθελοντές-θύματα». Στην περίπτωση του Άμριν ήταν πολύ σημαντικό ότι εντόπισε ένα πρόθυμο θύμα που δεν θα έβρισκε ποτέ χωρίς τα ανώνυμα φόρουμ του ίντερνετ», είπε ακόμα ο Χόφμαν και κατέληξε λέγοντας πως:

«Οπότε πιστεύω ότι αυτά τα φόρουμ τροφοδοτούν τη φαντασία και χωρίς αυτά το φαινόμενο του εθελοντικού κανιβαλισμού δεν θα υπήρχε».